Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 11.03.2003, sygn. DF/415-10/03, Urząd Skarbowy w Skarżysku-Kamiennej

Temat interpretacji

W odpowiedzi na zapytanie z dnia 20.02.2003 r. znak: EP/39/2003/461 skierowane do Urzędu Skarbowego w Skarżysku - Kam. w sprawie stosowania podwyższonych kosztów uzyskania przychodów przy obliczaniu miesięcznej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, tutejszy Urząd Skarbowy na podstawie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm. wyjaśnia, iż w myśl przepisu art. 22 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów ze stosunku pracy, które wynoszą 0,25% kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali, o której mowa w art. 27 updf - podwyższa się o 25%, jeżeli miejsce stałego lub czasowego zamieszkania podatnika jest położone poza miejscowością w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie otrzymuje dodatku za rozłąkę.

Art. 22 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje na możliwość podwyższenia kosztów uzyskania przychodów w wysokości podstawowej o 25% dla pracowników, którzy:

• osiągają przychody z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej,
• dojeżdżają do pracy z innej miejscowości niż ta, w której znajduje się zakład prący,
• - złożyli oświadczenie, że spełniają wymogi określone w art. 22 ust. 2a (art. 32 ust. 5 ) updf,
• nie otrzymują dodatku za rozłąkę.

Dla podatnika, który zamieszkuje na stałe lub czasowo w miejscowości, w której znajduje się zakład pracy przepis art. 22 ust. 2a updf. nie ma zastosowania. W sytuacji opisanej w Waszym piśmie, postępowanie płatnika zdaniem tutejszego Urzędu jest prawidłowe.