Temat interpretacji

W odpowiedzi na pismo z dnia 10.03.2003 r. (data wpływu - 11.03.2003 r.) Drugi Urząd Skarbowy w Kielcach uprzejmie wyjaśnia:

Zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3 i art. 28-30, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1 i 2 oraz ust. 4-6 i 8-12 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25, po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne, ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

W myśl art. 26 ust. 7a pkt 1 i 3 ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 6, uważa się wydatki poniesione m.in. na:

• adaptację i wyposażenie mieszkań oraz budynków mieszkalnych stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności,
• zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 26 ust. 7b ustawy wydatki, których mowa w ust. 7a podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków kas chorych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie.

W przypadku gdy wydatki były częściowo finansowane z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakichkolwiek innych środków.

Stosownie do art. 26 ust. 7c ustawy podstawą do odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie dowodu poniesienia tych wydatków, z wyjątkiem wydatków, o których mowa w ust. 7a pkt 7, 8 i 14.

W myśl art. 26 ust. 7d ustawy warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy albo rentę szkoleniową, albo
3. orzeczenia o rodzaju i stopniu niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Przepis art. 26 ust. 7f ustawy stanowi, iż ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   2. znaczny stopień niepełnosprawności,
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   1. całkowitą niezdolność do pracy albo
   2. umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Ponadto stosownie do art. 26 ust. 7g ustawy odliczenia, o których mowa w ust. 7a, mogą być dokonane również w przypadku, gdy osoba, której dotyczy wydatek, posiada orzeczenie o niepełnosprawności, wydane przez właściwy organ na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do dnia 31 sierpnia 1997 r. lub w odniesieniu do dzieci do lat 16 - orzeczenie o niepełnosprawności wydane przez lekarza specjalistę.

Z pisma wynika, iż podatniczka ma 53 lata, jest po amputacji prawej dłoni, posługuje się jedną ręką. Od miesiąca grudnia 2001 r. posiada orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ze schorzeniem narządu ruchu i układu krążenia (zwyrodnienie kręgosłupa, nadciśnienie). Podatniczka poniosła wydatki na zakup: mebli kuchennych i halogenów podszafkowych, szafki i suszarki łazienkowej, łóżka z materacem i stolikiem nocnym.

W związku z cytowanym wyżej przepisem art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy tut. Urząd Skarbowy wyjaśnia, iż zakres i rodzaj robót związanych z adaptacją mieszkań oraz budynków mieszkalnych uzależniony jest od charakteru niepełnosprawności. Ma ona ułatwić osobie niepełnosprawnej funkcjonowanie w danym mieszkaniu lub budynku mieszkalnym, ale jednocześnie ma być związana z rodzajem niepełnosprawności danego podatnika, a nie ogólnie zapewnić lepszy komfort mieszkania czy budynku.

Ponadto tut. Urząd wyjaśnia, iż cytowany wyżej przepis art. 26 ust. 7a pkt 3 wyraźnie mówi o sprzęcie, urządzeniach i narzędziach niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych stosownie do potrzeb niepełnosprawności, a nie ogólnie o sprzęcie ułatwiającym wykonywanie czynności życiowych. Aby skorzystać z odliczenia z tego tytułu zakupiony sprzęt powinien cechować się indywidualnym przeznaczeniem i niezbędnością w rehabilitacji oraz ułatwiać wykonywanie czynności życiowych w związku z niepełnosprawnością.

Zakupione przez podatniczkę meble i sprzęt łazienkowy nie służy ułatwieniu wykonywania czynności związanych z niepełnosprawnością.

W świetle powyższego poniesione przez podatniczkę wydatki na zakup: mebli kuchennych i halogenów podszafkowych, szafki i suszarki łazienkowej, łóżka z materacem i stolikiem nocnym nie stanowią wydatków podlegających odliczeniu od dochodu jako wydatki na cele rehabilitacyjne, o których mowa w cytowanych wyżej przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.