Temat interpretacji
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że posiadał Pan na stanie środków trwałych samochód osobowy, którego wartość początkowa przekraczała 20.000 EURO. Samochód amortyzowano metodą liniową według stawki 20% przez okres 2 lat. Do kosztów uzyskania przychodów zaliczono amortyzację w części naliczonej od równowartości 20.000 EURO z dnia zakupu samochodu. Samochód został sprzedany.
W ocenie Pana, przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży samochodu osobowego przychodem jest kwota zbycia tego samochodu, a kosztem uzyskania przychodu jest niezamortyzowana wartość środka trwałego, stanowiąca różnicę między kwotą nabycia a odpisem amortyzacyjnym naliczonym za okres 2 lat używania środka trwałego obejmującym również odpisy amortyzacyjne naliczone od równowartości przekraczającej 20.000 EURO.
Organ podatkowy stwierdza co następuje:Dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej, zgodnie z art.24 ust.2 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a wartością początkową wykazaną w ewidencji środków trwałych, powiększona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art.22h ust.1 pkt1, dokonanych od tych środków.Art.22h ust.1 pkt1 ww. ustawy stanowi, że odpisów amortyzacyjnych dokonuje od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych obejmuje również odpisy, których, zgodnie z art. 23 ust. 1, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów. W myśl art.23 ust.1 pkt.4 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art.22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania. Oznacza to, że przy sprzedaży środka trwałego, od którego odpisy amortyzacyjne w części nie były uznane za koszt uzyskania przychodów, odpisy te, nie stanowią również kosztu uzyskania przychodu przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży środka trwałego. W przypadku samochodów osobowych dotyczy to odpisów amortyzacyjnych w części ustalonej od wartości samochodu przekraczającej wartość 20.000 EURO.Wobec powyższego przedstawione przez Pana stanowisko jest niezgodne z obowiązującymi przepisami.