Temat interpretacji

Z przedstawionego we wniosku stanowiska wynika, że zakup wyposażenia koniecznego do prowadzenia działalności gospodarczej sfinansowany ze środków Funduszu Pracy stanowi koszt uzyskania przychodu.

Odnosząc się do powyższej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew stwierdza, co następuje:

Stosownie do zapisów art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.)- kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W świetle przywołanego powyżej przepisu jedynie wydatek, który pozostaje w związku o charakterze przyczynowo-skutkowym ze źródłem przychodów może być uznany za koszt uzyskania przychodów.

Z przedstawionego przez Pana stanu faktycznego wynika, że z dniem 17.05.2005 r. rozpoczął Pan działalność gospodarczą opodatkowana na zasadach ogólnych. Na mocy podpisanej umowy z Powiatowym Urzędem Pracy w Łodzi, której podstawą prawną jest rozporządzenie Ministra Gospodarki Pracy z dnia 31.08.2004 r. w sprawie warunków i trybu refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej i refundowania kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa oraz wymiaru dopuszczalnej pomocy, otrzymał Pan środki pieniężne na pokrycie wydatków związanych z podjęciem działalności gospodarczej.

W świetle przywołanego powyżej przepisu poniesione przez Pana wydatki na zakup wyposażenia (rzeczowych składników majątku, związanych z wykonywana działalnością, niezaliczonych, zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym, do środków trwałych), stanowić będą koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że poniesiono je w celu osiągnięcia przychodu z prowadzonej działalności (w art. 23 cyt. ustawy tego rodzaju kosztów nie wymieniono).