Interpretacja indywidualna z dnia 25.09.2015, sygn. ITPB2/4511-753/15/IL, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy

Temat interpretacji

Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości gruntowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 15 czerwca 2015 r. (data wpływu 21 lipca 2015 r. ), uzupełnionym pismem z dnia 23 września 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 września 2015 r. o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości gruntowej.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2007 r. Wnioskodawca będąc w związku małżeńskim, oraz pozostając w ustroju wspólności majątkowej nabył wraz z żoną nieruchomość gruntową. W 2014 r. rozwiódł się z żoną, w wyniku czego nastąpił podział majątku wspólnego. W skład majątku wspólnego oprócz wymienionej nieruchomości gruntowej o wartości 180.000 zł wchodziła:

1. nieruchomość gruntowa o wartości 400.000 zł,
2. udział we własności nieruchomości gruntowej o wartości 400.000 zł.

Sąd dokonał zgodnego częściowego podziału majątku wspólnego przyznając na wyłączną własność:

1. Wnioskodawcy nieruchomość gruntową o wartości 180.000 zł,
2. małżonce nieruchomość gruntową o wartości 400.000, oraz udział we własności nieruchomości gruntowej o wartości 400.000 zł, bez obowiązku spłaty na rzecz współmałżonka.

Wartość otrzymanego w wyniku podziału przez Wnioskodawcę majątku mieści się w udziale jaki przysługiwał mu w majątku dorobkowym małżeńskim. W 2015 r. Wnioskodawca zbył nieruchomość, gruntową zasadzoną mu w trakcie rozwodu, która nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym sprzedaż ww. nieruchomości gruntowej została dokonana po upływie 5 lat od jej nabycia, co oznacza, że nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego, czy też należy przyjąć, że została dokonana przed upływem 5 lat od jej nabycia...

Wnioskodawca wskazuje, że z treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym wynika, że przychodem jest odpłatne zbycie nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości. Zdaniem Wnioskodawcy właściwą datą nabycia nieruchomości jest 2007 r., a więc moment jej nabycia do majątku wspólnego. Według Wnioskodawcy data podziału majątku, tj. rok 2014 nie jest datą nabycia ww. nieruchomości, ponieważ podziałowi majątku nie towarzyszyły spłaty i dopłaty, oraz wartość otrzymanej przez Wnioskodawcę w wyniku podziału majątku nieruchomości mieści się w udziale jak przysługiwał mu w majątku dorobkowym małżeńskim. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że sprzedaż nieruchomości nastąpiła po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości i nie wystąpi obowiązek zapłaty podatku dochodowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego w 2007 r. Wnioskodawca będąc w związku małżeńskim, oraz pozostając w ustroju wspólności majątkowej nabył wraz z żoną nieruchomość gruntową. W 2014 r. rozwiódł się z żoną, w wyniku czego nastąpił podział majątku wspólnego. W skład majątku wspólnego oprócz wymienionej nieruchomości gruntowej o wartości 180.000 zł wchodziła:

1. nieruchomość gruntowa o wartości 400.000 zł,
2. udział we własności nieruchomości gruntowej o wartości 400.000 zł.

Sąd dokonał zgodnego częściowego podziału majątku wspólnego przyznając na wyłączną własność:

1. Wnioskodawcy nieruchomość gruntową o wartości 180.000 zł,
2. małżonce nieruchomość gruntową o wartości 400.000, oraz udział we własności nieruchomości gruntowej o wartości 400.000 zł, bez obowiązku spłaty na rzecz współmałżonka.

Wartość otrzymanego w wyniku podziału przez Wnioskodawcę majątku mieści się w udziale jaki przysługiwał mu w majątku dorobkowym małżeńskim. W 2015 r. Wnioskodawca zbył nieruchomość, gruntową zasadzoną mu w trakcie rozwodu, która nigdy nie była wykorzystywana w działalności gospodarczej.

Stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2015 r., poz. 583).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bezudziałowa) oraz żaden z małżonków w czasie jej trwania nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa na skutek ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków.

Zniesienie wspólności ustawowej kreuje prawo małżonków do majątku wspólnego na zasadzie współwłasności w częściach ułamkowych, które z reguły jest stanem przejściowym i prowadzi do podziału majątku.

Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku podziału majątku wspólnego, działu spadku, zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Mając na uwadze przyjętą linię orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu z małżonków w wyniku podziału majątku wspólnego, ale tylko wówczas jeśli:

• podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
• jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki byłemu małżonkowi przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim.

Zatem, za datę nabycia nieruchomości (prawa), która przypadła danej osobie w wyniku podziału majątku wspólnego, należy przyjąć datę jej (jego) nabycia w czasie trwania ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej pod warunkiem, że wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości (prawa) w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki tej osobie przysługuje w majątku dorobkowym małżeńskim. Jeżeli natomiast wartość otrzymanej przez małżonka nieruchomości (prawa) przekracza jego udział w majątku dorobkowym małżeńskim, to wówczas za datę nabycia tej części nieruchomości (prawa), która przekracza udział małżonka w majątku dorobkowym małżeńskim, należy przyjąć dzień, w którym dokonano podziału majątku dorobkowego małżeńskiego, nawet wówczas, jeżeli nabycie to następuje nieodpłatnie (czyli bez spłat i dopłat).

Przez pojęcie nabycie użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy należy bowiem rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne, oraz przedstawiony stan faktyczny w szczególności fakt, iż wartość nieruchomości, którą otrzymał Wnioskodawca w wyniku podziału majątku mieściła się w udziale jaki przysługiwał mu w majątku dorobkowym małżeńskim za datę nabycia nieruchomości, której sprzedaży Wnioskodawca dokonał w 2015 r. należy przyjąć 2007 r. tj. rok nabycia jej do majątku wspólnego.

W związku z tym, bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, winien być liczony od końca 2007 r. Termin ten upłynął więc z dniem 31 grudnia 2012 r. Zatem odpłatne zbycie nieruchomości gruntowej w 2015 r. nastąpiło po upływie wskazanego wyżej terminu i nie stanowi źródła przychodu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 976 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy