Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Państwa, przedstawione we wniosku z dnia 04.01.2008 r. (data wpływu 11.01.2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia przychodu pracowników, członków ich rodzin, t. j. współmałżonka lub partnera życiowego, dzieci do 25 roku życia z tytułu przyznanych imiennych kart medycznych upoważniających do skorzystania z usług medycznych wchodzących w zakres medycy pracy i dodatkowych świadczeń zdrowotnych jest:

• prawidłowe odnośnie świadczeń dodatkowych dla pracownika stanowiących przychody ze stosunku pracy oraz świadczeń zdrowotnych medycyny pracy dla pracownika nie stanowiących przychody ze stosunku pracy,

• nieprawidłowe odnośnie zakwalifikowania do przychodów ze stosunku pracy świadczeń dodatkowych dla członków rodziny pracownika.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 11.01.2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia przychodu pracowników, członków ich rodzin, t. j. współmałżonka lub partnera życiowego, dzieci do 25 roku życia z tytułu przyznanych imiennych kart medycznych upoważniających do skorzystania z usług medycznych wchodzących w zakres medycy pracy i dodatkowych świadczeń zdrowotnych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka zawarła umowę z L. o udzielenie świadczeń zdrowotnych dla swoich pracowników i ich rodzin. Zakresem usług umowa obejmuje:

1. w zakresie podstawowym:

1. wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie pracowników, o których mowa w Kodeksie Pracy (art. 229 KP),
2. profilaktyczna opieka zdrowotna nad pracownikami (art. 229 KP),
3. wybrane przez Pracodawcę świadczenia zdrowotne z zakresu profilaktyki opieki zdrowotnej, przez którą należy rozumieć ogół działań zapobiegających powstawaniu i szerzeniu się niekorzystnych skutków zdrowotnych, które w sposób bezpośredni lub pośredni mają związek z warunkami albo charakterem pracy należące do zadań służby medycyny pracy,
   
   

2. w zakresie dodatkowym:

1. stomatologia,
2. hospitalizacja,
3. pozakonsultacyjne zabiegi ambulatoryjne,
4. pakiet ubezpieczeń W.... (koszty leczenia, usługi a.... itp.).
   
   

Opłata za 1 miesiąc udzielenia Świadczeń Zdrowotnych to opłata ryczałtowa 210 PLN, która w umowie została podzielona na:

• 150 PLN za świadczenia medycyny pracy,
• 60 PLN za dodatkowe świadczenia zdrowotne oraz w przypadku świadczeń zdrowotnych dla członka rodziny:
• dla współmałżonka lub partnera życiowego ryczałt 160 PLN
• dla dziecka do 25 roku życia ryczałt 110 PLN.
  
  

Każdemu pracownikowi objętemu tą umową wydawana jest imienna karta, na podstawie której pracownik i jego rodzina (jeżeli pracownik poprosi o kartę dla członka rodziny) mogą korzystać z określonych świadczeń nieodpłatnie lub z rabatem.

Każdy pracownik jest uprawniony do korzystania z usług niezależnie od tego czy dostał na badanie skierowanie od Pracodawcy czy nie.

Zgodnie z umową Spółka ma obowiązek opłacania miesięcznej opłaty ryczałtowej na podstawie wystawionej faktury niezależnie od tego, czy w danym miesiącu pracownik (lub jego rodzina) skorzystał z usług medycznych, czy nie. Ilość wizyt u lekarzy jak również zakres usług, z których pracownik skorzystał, t. j. czy z medycyny pracy czy z dodatkowych świadczeń, także nie mają znaczenia na wysokość opłaty.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Opieka medyczna określona jako świadczenie zdrowotne medycyny pracy o wartości 150 PLN nie jest przychodem pracownika i nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Opieka medyczna określona jako świadczenie dodatkowe o wartości 60 PLN stanowi przychód pracownika i jest podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Opieka medyczna dla członka rodziny (zarówno mąż jak i dziecko) w wysokości 160 PLN/110 PLN stanowi przychód pracownika i jest podstawą opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot w szczególności oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Przy czym art. 11 ust. 2a pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi zakupione według cen zakupu.

Zgodnie z art. 229 § 6 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 ze zm.), wstępne, okresowe i kontrolne badania lekarskie są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Pracodawca ponosi ponadto inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami, niezbędnej z uwagi na warunki pracy. Wartość tego rodzaju świadczeń, otrzymanych przez pracownika od pracodawcy, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy.

W związku z powyższym należy zauważyć, iż w przypadku zakupu przez pracodawcę usług medycznych uprawniających poszczególnych pracowników do skorzystania z określonych świadczeń ich wartość stanowi przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast w przypadku obowiązkowych świadczeń medycznych, do których zapewnienia Wnioskodawca jest zobowiązany przepisami Kodeksu pracy oraz inne koszty profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami niezbędnej z uwagi na warunki pracy są przeprowadzane na koszt pracodawcy. Wartość tego rodzaju świadczeń, otrzymanych przez pracownika od pracodawcy, nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy. W konsekwencji, w sytuacji zakupu przez pracodawcę pakietu usług medycznych dla swoich pracowników dotyczących, np. wykonania wstępnych, okresowych oraz kontrolnych badań lekarskich, a także świadczeń nie wchodzących w zakres medycyny pracy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach określonych w art. 32 w związku z art. 12 ust. 1 ustawy podlegać będzie jedynie wartość pieniężna tej części otrzymanego świadczenia (część opłaty), która przypada na świadczenia nie wchodzące w zakres medycyny pracy.

Wobec faktu, iż otrzymane nieodpłatne świadczenia są przychodami ze stosunku pracy, po stronie Wnioskodawcy powstaną obowiązki płatnicze, o których mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wartość świadczenia medycznego opłaconego za pracownika pracodawca ma obowiązek doliczyć do wynagrodzenia wypłaconego w danym miesiącu i od łącznej wartości obliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy według zasad przewidzianych dla opodatkowania przychodów ze stosunku pracy, zgodnie z przepisami art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W przypadku osób nie będących pracownikami Wnioskodawcy, czyli członków rodzin, t. j. współmałżonka lub partnera życiowego, dzieci do ukończenia 25 roku życia pozostających na utrzymaniu pracowników, uzyskane świadczenie w postaci możliwości skorzystania z usług medycznych świadczonych przez spółkę medyczną, stanowić będzie przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten wskazuje bowiem, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, z wyjątkiem alimentów na rzecz dzieci, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nie należące do przychodów określonych w art. 12 14 i 17 oraz przychody nie znajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach. Zgodnie z art. 42a ww. ustawy na Wnioskodawcy, jako płatniku ciąży obowiązek wystawienia informacji o przychodach z innych źródeł PIT-8C.

Z informacji podanych we wniosku wynika, iż zgodnie z umową Wnioskodawca ma obowiązek opłacania miesięcznej opłaty ryczałtowej na podstawie wystawionej faktury niezależnie od tego czy w danym miesiącu pracownik (lub jego rodzina) skorzystał z usług medycznych czy nie. Ilość wizyt u lekarzy jak również zakres usług, z których pracownik skorzystał t. j. czy z medycyny pracy czy z dodatkowych świadczeń, także nie mają znaczenia na wysokość opłaty.

Podkreślenia wymaga, iż w przypadku ryczałtowej formy dokonywania rozliczeń z firmą świadczącą usługi medyczne, fakt skorzystania lub nie skorzystania przez pracownika w danym miesiącu z usługi, pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania przedmiotowych świadczeń.

Należy przy tym także stwierdzić, iż o powstaniu przychodu nie przesądza fakt skorzystania przez uprawnione osoby z konkretnej usługi medycznej, lecz samo otrzymanie pakietu medycznego o określonej wartości pieniężnej, dającego prawo do usług medycznych w ramach wykupionego pakietu. Podkreślenia wymaga, iż w przypadku ryczałtowej formy dokonywania rozliczeń z firmą świadczącą usługi medyczne, fakt skorzystania lub nie skorzystania przez uprawnioną osobę w danym miesiącu z usługi, pozostaje bez wpływu na sposób opodatkowania przedmiotowych świadczeń.

Reasumując należy stwierdzić, iż posiadanie przez pracownika opłaconej przez zakład pracy imiennej karty medycznej upoważniającej go do opieki medycznej określonej jako świadczenie zdrowotne medycyny pracy nie stanowi przychodu tego pracownika. Natomiast przychodem pracownika ze stosunku pracy jest opieka medyczna w zakresie świadczeń dodatkowych w wysokości 60 PLN.

Sfinansowana opieka medyczna dla członków rodziny pracownika, t. j. współmałżonka lub partnera życiowego, dzieci do 25 roku życia, stanowi przychód tych osób.

Końcowo należy dodać, iż dokumenty dołączone przez Państwa do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Tym samym, jeżeli przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.