Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 lipca 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełniła go Pani pismem z 19 sierpnia 2025 r. (wpływ) – w odpowiedzi na wezwanie. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wniosek dotyczy lat: 2019, 2020, 2021, 2022, 2023 oraz 2024.

Zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma Pani nieograniczony obowiązek podatkowy.

W lata 2019-2024 uzyskiwała Pani dochody opodatkowane według skali podatkowej, z tytułu umowy o pracę. W ww. latach nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

W okresie, którego dotyczy wniosek, w stosunku do Pani i do Pani dzieci nie miały zastosowania przepisy: art. 30c ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym z wyjątkiem najmu prywatnego, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Od połowy 2018 r. dzieci mieszkają tylko z Panią.

Na początku 2019 r. rozwiodła się Pani z mężem. Wyrok rozwodowy uprawomocnił się 8 marca 2019 r. Do dzisiaj Pani stan cywilny nie uległ zmianie.

Jest Pani uprawniona do pełnej wysokości świadczenia 800+.

W latach 2019-2024 do dzisiaj zarówno Pani jak i Pani były mąż posiadaliście pełną władzę rodzicielską wobec synów. Nie została ustalona piecza naprzemienna nad dziećmi. W tych latach miejscem zamieszkania dzieci jest i każdorazowo było Pani miejsce zamieszkania.

Ojciec dzieci zawodowo zajmuje się nauczaniem sportów zimowych i letnich, jest również przewodnikiem górskim, co powodowało, że często wyjeżdżał i nie brał czynnego udziału w wychowaniu dzieci w tygodniu roboczym.

Ojciec dzieci ma orzeczone kontakty z dziećmi: raz w tygodniu w godz. 16:00-19:00, w co drugi weekend w miesiącu (od piątku od godz. 18:00 do niedzieli do godz. 19:00), dodatkowo święta, ferie oraz wakacje.

Do 2021 r. ojciec dzieci widywał się z dziećmi sporadycznie. Później zawarli Państwo ugodę sądową (11 lutego 2021 r.), w której ustalono kontakty z dziećmi, a które realizowane są do dzisiaj, tj. wymienione wyżej: 3 godziny w każdą środę, co drugi weekend miesiąca, dodatkowo święta, wakacje oraz ferie. Taki stan utrzymuje się do dnia złożenia wniosku i jego uzupełnienia.

Pani pracuje zawodowo i po powrocie do pracy z urlopu macierzyńskiego (połowa 2018 r.) pomoc w opiece nad dziećmi otrzymywała od rodziców oraz do listopada 2018 r. od przyjaciółki rodziny.

W okresie od 2018 r. do 2025 r. i obecnie dzieci mieszkają z Panią w mieszkaniu stanowiącym własność Pani rodziców. Posiadają osobne, własne pokoje, mają przestrzeń do nauki i wypoczynku, gdzie spędzają czas, w tym czas z przyjaciółmi. Na co dzień to Pani zajmuje się dziećmi, z wyłączeniem czasowego przebywania dzieci pod opieką ojca zgodnie z ustalonymi kontaktami. Do 2021 r. sama organizowała Pani wizyty lekarskie, rekrutowała młodszego syna do żłobka, a później przedszkoli. Sama sprawowała Pani opiekę nad chorymi dziećmi. Często zdarzało się, że po powrocie do domu od ojca dzieci były chore i wtedy to Pani organizowała opiekę, lekarstwa i wizyty kontrolne u lekarza. Po 2021 r. sytuacja nieznacznie się zmieniła w tym zakresie. Ojciec dzieci kilka razy organizował wizytę lekarską, kiedy przebywały u niego w weekend, lecz i tak po powrocie dzieci do domu to Pani się nimi opiekowała.

Ojciec dzieci od momentu rozpoczęcia szkoły podstawowej przez starszego syna w roku szkolnym 2022/2023 oraz młodszego w roku szkolnym 2023/2024, nie korzystał ani razu z dziennika elektronicznego. Nie korzysta też z grup internetowych przeznaczonych do wymiany informacji szkolnych, które założyli rodzice uczniów. Ojciec nie miał i nie ma wiedzy na temat postępów i trudności w nauce swoich synów. Nie uczestniczył w organizacji ani przygotowaniu dzieci do nauki. Wszystkie zajęcia dodatkowe organizowała Pani sama. Na zebrania do szkoły ojciec dzieci przychodził sporadycznie (maksymalnie dwa razy, ostatni raz we wrześniu 2024 r.) i tylko wtedy, kiedy go Pani o to poprosiła, ponieważ zebrania obu synów odbywają się w tym samym czasie (równolegle). Podawała wtedy Pani byłemu mężowi numer sali oraz godzinę zebrania.

Zazwyczaj organizowała Pani spotkania z nauczycielami samodzielnie, aby być na bieżąco w sprawach nauki dzieci. Kiedy w szkole dziecko źle się poczuło, zachorowało, to zawsze Pani je odbierała. Ojciec dzieci nigdy nie miał czasu. Tak jest do dzisiaj.

W tym roku starszy syn pod koniec 3 klasy przystępował do egzaminów profilujących do 4 klasy. To Pani samodzielnie przygotowywała swoje dziecko do egzaminów. Ojciec dzieci nigdy nie odrabiał z nimi lekcji. Po wizytach w środę dzieci odrabiały lekcje późnym wieczorem w domu. Najczęściej spędzanie czasu z ojcem odbywało się na placu zabaw. Wszystkie zajęcia dodatkowe dla chłopców (sportowe od 2019 r., wspomagające naukę od 2022 r., dodatkowe zajęcia z języka angielskiego obu chłopców od 2021 r.) organizowała Pani sama. Dbała Pani o regularną obecność na zajęciach, przygotowywała do zajęć, regulowała płatności, dowoziła dzieci samodzielnie, była i jest Pani w stałym kontakcie z osobami prowadzącymi zajęcia.

Wizyty dzieci u lekarzy specjalistów, tj. u ortopedy, laryngologa, stomatologa, czy wizyty szczepień zawsze organizowała Pani samodzielnie. Kiedy dzieci chorują najczęściej zostają w domu, a wizyty z ojcem są przekładane na inny termin.

Ojciec dzieci od 2021 r. realizuje kontakty w zakresie wskazanym przez sąd. W każdą środę, w co drugi weekend dodatkowo święta, ferie i wakacje. Ojciec dzieci ponosi koszty związane z wypoczynkiem oraz koszty utrzymania kiedy spędza z nimi czas. W tym czasie nie kształci dzieci, nie dba o ich zadania domowe, czy bieżącą nauką. Nie uczestniczy w żadnych zajęciach dodatkowych dzieci. Ojciec dzieci nigdy nie zabiegał o ustanowienie opieki naprzemiennej i nigdy nie spędzał więcej czasu z dziećmi niż jest zawarte w ugodzie.

Nie jest Pani matką ani opiekunem prawnym innych dzieci niż wymienione we wniosku.

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

Pani dzieci to A. urodzony (...) 2015 r. i B. urodzony (...) 2016 r.

Pani dzieci nigdy nie zostały na podstawie orzeczenia sądu umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych.

W okresie, którego dotyczy wniosek, żadne z Pani dzieci nie posiadało: orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, renty szkoleniowej albo renty socjalnej, albo orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

W latach 2019-2024 ojciec dzieci nie wykonuje i nie wykonywał władzy rodzicielskiej.

W 2019 r. mieszkała Pani sama z dziećmi, ojciec dzieci widywał je sporadycznie. Nie był zaangażowany w życie codzienne dzieci, nie dbał o ich rozwój, wychowanie codzienne. To Pani na co dzień samodzielnie zajmowała się wychowaniem dzieci. Odwoziła je do żłobka i przedszkola, zapewniała opiekę lekarską, samodzielnie wykonywała codzienne obowiązki wobec dzieci: zakupy, posiłki, organizowanie czasu wolnego. W przypadku choroby dzieci, opiekowała się Pani nimi samodzielnie.

W 2020 r. mieszkała Pani sama z dziećmi, ojciec dzieci widywał je sporadycznie. Nie był zaangażowany w życie codzienne dzieci, nie dbał o ich rozwój, wychowanie codzienne. To Pani na co dzień samodzielnie zajmowała się wychowaniem dzieci. Odwoziła je do żłobka i przedszkola, zapewniała opiekę lekarską, samodzielnie wykonywała codzienne obowiązki wobec dzieci: zakupy, posiłki, organizowanie czasu wolnego. W przypadku choroby dzieci, opiekowała się Pani nimi samodzielnie.

W 2021 r. mieszkała Pani sama z dziećmi, ojciec dzieci spędzał z nimi co drugi weekend (od piątku od godz. 18:00 do niedzieli do godz. 18:00) oraz jeden dzień w tygodniu (środa od godz. 15:00 do 19:00), dodatkowo ferie i wakacje. Nie był on zaangażowany w życie codzienne dzieci, nie dbał o ich rozwój ani codzienne wychowanie. Większość z ustalonych kontaktów wykonywali dziadkowie – rodzice ojca dzieci. Samodzielnie na co dzień zajmowała się Pani wychowaniem dzieci. Odwoziła je Pani do przedszkola, zapewniała opiekę lekarską, samodzielnie wykonywała codzienne obowiązki wobec dzieci: zakupy, posiłki, organizowanie czasu wolnego. Rozwijała Pani u dzieci pasję do sportów, nauki języka obcego. Zajęcia dodatkowe organizowała Pani samodzielnie.

W 2022 r. mieszkała Pani sama z dziećmi, ojciec dzieci spędzał z nimi co drugi weekend (od piątku od godz. 18:00 do niedzieli do godz. 18:00) oraz jeden dzień w tygodniu (środa od godz. 15:00 do 19:00), dodatkowo ferie i wakacje. Nie był on zaangażowany w życie codzienne dzieci, nie dbał o ich rozwój ani codzienne wychowanie. Większość z ustalonych kontaktów wykonywali dziadkowie – rodzice ojca dzieci. Samodzielnie na co dzień zajmowała się Pani wychowaniem dzieci. Odwoziła je Pani do przedszkola, zapewniała opiekę lekarską, samodzielnie wykonywała codzienne obowiązki wobec dzieci: zakupy, posiłki, organizowanie czasu wolnego. Rozwijała Pani u dzieci pasję do sportów (młodszy syn realizował treningi piłkarskie 2-3 razy w tygodniu) i nauki języka obcego. Zajęcia dodatkowe organizowała Pani samodzielnie. Często zdarzało się, że dzieci wracały chore po weekendzie spędzonym z ojcem, wtedy to Pani zapewniała opiekę lekarską, opiekowała się dziećmi w domu. Przygotowywanie dziecka do zajęć szkolnych, odrabianie zadań, prac domowych spoczywało tylko na Pani.

W 2023 r. mieszkała Pani sama z dziećmi, ojciec dzieci spędzał z nimi co drugi weekend (od piątku od godz. 18:00 do niedzieli do godz. 18:00) oraz jeden dzień w tygodniu (środa od godz. 15:00 do 19:00), dodatkowo ferie i wakacje. Nie był on zaangażowany w życie codzienne dzieci, nie dbał o ich rozwój ani codzienne wychowanie. Większość z ustalonych kontaktów wykonywali dziadkowie – rodzice ojca dzieci. Samodzielnie na co dzień zajmowała się Pani wychowaniem dzieci. Odwoziła je Pani do przedszkola, zapewniała opiekę lekarską, samodzielnie wykonywała codzienne obowiązki wobec dzieci: zakupy, posiłki, organizowanie czasu wolnego. Rozwijała Pani u dzieci pasję do sportów i nauki języka obcego. Zajęcia dodatkowe organizowała Pani samodzielnie. Często zdarzało się, że dzieci wracały chore po weekendzie spędzonym z ojcem, wtedy to Pani zapewniała opiekę lekarską, opiekowała się dziećmi w domu. Przygotowywanie dziecka do zajęć szkolnych, odrabianie zadań, prac domowych spoczywało tylko na Pani.

W 2024 r. mieszkała Pani sama z dziećmi, ojciec dzieci spędzał z nimi co drugi weekend (od piątku od godz. 18:00 do niedzieli do godz. 18:00) oraz jeden dzień w tygodniu (środa od godz. 15:00 do 19:00), dodatkowo ferie i wakacje. Nie był on zaangażowany w życie codzienne dzieci, nie dbał o ich rozwój ani codzienne wychowanie. Większość z ustalonych kontaktów wykonywali dziadkowie – rodzice ojca dzieci. Samodzielnie na co dzień zajmowała się Pani wychowaniem dzieci. Odwoziła je Pani do przedszkola, zapewniała opiekę lekarską, samodzielnie wykonywała codzienne obowiązki wobec dzieci: zakupy, posiłki organizowanie czasu wolnego. Rozwijała Pani u dzieci pasję do sportów i nauki języka obcego (dzieci od 5 lat systematycznie uczęszczają na zajęcia z języka angielskiego). Zajęcia dodatkowe organizowała Pani samodzielnie. Często zdarzało się, że dzieci wracały chore po weekendzie spędzonym z ojcem, wtedy to Pani zapewniała opiekę lekarską, opiekowała się dziećmi w domu. Przygotowywanie dziecka do zajęć szkolnych, odrabianie zadań, prac domowych spoczywało tylko na Pani.

Za okres od 2019 r. do 2024 r. nie ma Pani porozumienia z ojcem dzieci, co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej.

Dokonała Pani odliczenia od podatku dochodowego ulgi prorodzinnej za okres od 2019 r. do 2024 r.

Pytania

1)Czy ma Pani prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej na dwójkę dzieci za 2019 r.?

2)Czy ma Pani prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej na dwójkę dzieci za 2020 r.?

3)Czy ma Pani prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej na dwójkę dzieci za 2021 r.?

4)Czy ma Pani prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej na dwójkę dzieci za 2022 r.?

5)Czy ma Pani prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej na dwójkę dzieci za 2023 r.?

6)Czy ma Pani prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej na dwójkę dzieci za 2024 r.?

Pani stanowisko w sprawie

W Pani ocenie, spełnione są wszystkie wynikające z przepisów prawa przesłanki uprawniające Panią do skorzystania z ulgi prorodzinnej na dwójkę dzieci w latach 2019-2024.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 163 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Z jego treści wynika, że:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

·w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

·w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1)wykonywał władzę rodzicielską;

2)pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3)sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Na mocy art. 27f ust. 2 ww. ustawy:

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1)jednego małoletniego dziecka – kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a)pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

b)niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2)dwojga małoletnich dzieci – kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3)trojga i więcej małoletnich dzieci – kwota:

a)92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b)166,67 zł na trzecie dziecko,

c)225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Zgodnie z art. 27f ust. 2c ww. ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1)na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2)wstąpiło w związek małżeński.

Z art. 27f ust. 3 ww. ustawy wynika, że:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

W świetle art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2020 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

·w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

Na mocy art. 26 § 1 i 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 1071):

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej.

§ 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

W myśl art. 27f ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1)odpis aktu urodzenia dziecka;

2)zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;

3)odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;

4)zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.

Zgodnie z art. 27f ust. 7 ww. ustawy:

·w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

·w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r.

Przepis art. 6 ust. 8 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

W świetle zaś art. 6 ust. 8 tej ustawy:

·w brzmieniu obowiązującym w stosunku do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2021 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy chociażby do jednego z małżonków, osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

·w brzmieniu obowiązującym w stosunku do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2 i 4d, nie ma zastosowania, w przypadku gdy chociażby jeden z małżonków, osoba samotnie wychowująca dziecko lub jej dziecko:

1)stosuje przepisy:

a)art. 30c lub

b)ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, z wyjątkiem art. 6 ust. 1a tej ustawy

-w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń;

2)podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

W myśl art. 6 ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Zasada określona w ust. 8 nie dotyczy osób, o których mowa w art. 1 pkt 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, niekorzystających jednocześnie z opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej na zasadach określonych w art. 30c, w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym, w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym albo w ustawie z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych.

Z literalnego brzmienia art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem zastosowania przez rodzica ulgi na małoletnie dziecko jest wykonywanie w stosunku do tego dziecka władzy rodzicielskiej. Wobec tego, zasadnym jest odniesienie się do ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2809 ze zm.).

Z art. 92 ww. ustawy wynika, że:

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

W myśl art. 97 § 1 przytoczonego Kodeksu:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Podkreślić należy, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jak wynika z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Wobec tego samo posiadanie władzy rodzicielskiej jest niewystarczające do zastosowania przedmiotowej preferencji. Dla nabycia prawa do ulgi konieczne jest zarówno posiadanie przez rodzica władzy rodzicielskiej nad małoletnim dzieckiem, jak i jej faktyczne wykonywanie, czyli wykonywanie wszystkich obowiązków, dzięki którym dziecko wychowywane jest w sposób zapewniający jego prawidłowy rozwój, w szczególności sprawowanie faktycznej pieczy nad dzieckiem i jego wychowywanie, troszczenie się o fizyczny i duchowy rozwój dziecka, a więc zapewnienie/zabezpieczenie wszystkich potrzeb dziecka od bytowych po edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Przy czym przez wychowywanie należy rozumieć zapewnianie stałej opieki, prowadzącej do uzyskania pełnego rozwoju fizycznego i psychicznego. Chodzi zatem o aktywne uczestniczenie w wychowywaniu dziecka i realny wpływ na rozwój jego osobowości. Realizacja prawa wykonywania władzy rodzicielskiej może następować przykładowo poprzez osobiste kontakty z nauczycielami, interesowanie się stanem zdrowia dziecka i pomoc w jego leczeniu, zapewnianie wsparcia w nauce, interesowanie się sposobem spędzania wolnego czasu.

Wykonywanie władzy rodzicielskiej należy zatem odnieść do konkretnych okoliczności faktycznych, w oparciu o zachowania i konkretną aktywność rodziców wobec dziecka. Co istotne, samo tylko uiszczanie alimentów na rzecz dziecka, czy też sporadyczne spotkania z dzieckiem nie wypełniają tak rozumianego określenia wykonywanie władzy rodzicielskiej.

Z wniosku wynika, że jest Pani matką dwójki małoletnich dzieci – A. urodzonego (...) 2015 r. i B. urodzonego (...) 2016 r. Jest Pani rozwiedziona, a wyrok rozwodowy uprawomocnił się 8 marca 2019 r. Do dzisiaj Pani stan cywilny nie uległ zmianie. W latach 2019-2024 zarówno Pani, jak i Pani były mąż, posiadaliście pełną władzę rodzicielską wobec synów. Nie została ustalona piecza naprzemienna nad dziećmi. W latach 2019-2024 miejscem zamieszkania dzieci było Pani miejsce zamieszkania (mieszkała Pani sama z dziećmi). Wskazała Pani również, że w latach 2019-2024 ojciec dzieci nie wykonywał władzy rodzicielskiej. Z opisu stanu faktycznego dotyczącego poszczególnych lat, których dotyczy wniosek, wynika, że to Pani sama sprawowała władzę rodzicielską nad swoimi dziećmi. Wychowywała je Pani, dbała o ich rozwój fizyczny i psychiczny. Rozwijała w nich zainteresowania i pasje. Aktywnie uczestniczyła Pani w edukacji swoich dzieci ucząc je, pomagając w odrabianiu lekcji, organizując zajęcia dodatkowe, czy zapisując do placówek. To Pani zazwyczaj organizowała wizyty u lekarzy i opiekowała się dziećmi w czasie ich choroby. Z wniosku wynika również, że w roku 2019 i 2020 ojciec dzieci widywał je sporadycznie. Natomiast od 2021 r. ojciec dzieci realizował kontakty z dziećmi w orzeczonych przez sąd terminach, jednakże większość z ustalonych kontaktów z dziećmi w czasie przeznaczonym dla ojca wykonywali ich dziadkowie (rodzice ojca dzieci). Podkreśla Pani również, że w trakcie kontaktów z dziećmi, ojciec nie kształcił dzieci, nie dbał o ich zadania domowe, czy bieżącą naukę. Wskazała Pani także, że za lata 2019-2024 nie ma Pani porozumienia z ojcem dzieci, co do sposobu podziału ulgi prorodzinnej. Za te lata dokonała Pani odliczenia od podatku dochodowego ulgi prorodzinnej.

Jak już wyżej wyjaśniłem, ulga na małoletnie dzieci przysługuje rodzicom, jeżeli wykonują władzę rodzicielską. Ponadto w myśl art. 27 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych do 31 grudnia 2020 r. – odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę rodzice mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. Natomiast jak wynika z art. 27 ust. 4 ww. ustawy – w brzmieniu mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r. – kwotę przysługującej ulgi rodzice mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców – kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny.

W świetle przedstawionego zdarzenia oraz zacytowanych wyżej przepisów prawa uznać należy, że skoro w okresie, którego dotyczy wniosek, ojciec dzieci nie wykonywał władzy rodzicielskiej, to za lata 2019-2024 wyłącznie Pani przysługuje prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w pełnej wysokości, tj. 100% kwoty ustalonej zgodnie z art. 27f ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.