Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 06.10.2005, sygn. ZD/406-188/CIT/05, Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu

Temat interpretacji

W dniu 31.08.2005r. do tutejszego organu podatkowego wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnoszący podanie posiada własną krytą pływalnię, wybudowaną na potrzeby statutowe - przeprowadzanie obowiązkowych zajęć wychowania fizycznego dla studentów. Po wykonaniu wszystkich planowanych zajęć pozostaje jeszcze część wolnych - nie wykorzystanych na te zajęcia godzin w czasie otwarcia pływalni. Wnioskujący, aby umniejszyć koszty utrzymania pływalni, pozyskuje środki poprzez sprzedaż - po cenach rynkowych - karnetów wstępu podmiotom zewnętrznym. Mimo to pozostaje jednak jeszcze część niewykorzystanych godzin. Wychodząc z założenia, że liczy się każda pozyskana złotówka i lepiej jest osiągnąć wpływy mniejsze niż żadne, Wnioskodawca chciałby wyjść z ofertą do swoich pracowników i sprzedawać im oraz ich najbliższym rodzinom karnety po cenach promocyjnych.

Wstępnie przeprowadzone sondaże wykazały, że taka oferta spotkałaby się z zainteresowaniem pracowników. Byłaby to również rekompensata za świadczone przez nich usługi w zakresie reklamy i promocji Wnioskującego, które to czynności nie wchodzą w zakres ich obowiązków służbowych.

Na gruncie opisanego powyżej stanu faktycznego powstała wątpliwość, czy sprzedaż karnetów pracownikom po cenie promocyjnej rodziłaby konieczność opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z przepisem art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, różnicy ceny między ich odpłatnością, a cena rynkową?

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie, Wnioskujący wskazał, że sprzedaż pracownikom karnetów po cenie promocyjnej nie spowoduje obowiązku opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych różnicy ceny między ich odpłatnością, a ceną rynkową, albowiem cena płacona przez pracownika za sprzedaż niewykorzystanej oferty jest w danym momencie ceną rynkową, zaś uzyskanie wyższej ceny nie byłoby możliwe. Wnioskujący dodatkowo zwrócił uwagę na pozytywny wpływ zajęć rekreacyjno-sportowych na zdrowie, wydajność i samopoczucie pracowników, co jak najbardziej leży w interesie każdego pracodawcy.

Ustosunkowując się do przedstawionych powyżej kwestii, stwierdza się co następuje:

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Podana wyżej definicja przychodów ze stosunku pracy określa, iż do przychodów pracownika zaliczyć należy zarówno świadczenia pieniężne jak i niepieniężne. Istotne jest jednak, że świadczenia te może otrzymać wyłącznie osoba będąca pracownikiem. O tym, czy świadczenie jest przychodem ze stosunku pracy decyduje więc okoliczność, czy może je otrzymać tylko pracownik (w świetle ust. 4 art. 12 za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się m.in. osobę pozostającą w stosunku pracy), czy także inna osoba nie związana z pracodawcą. Tym samym do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które otrzymane zostało przez podatnika w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z danym pracodawcą, bez względu na źródło finansowania tego świadczenia. Zatem przychodami ze stosunku pracy będą zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, wartość pieniężna świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie zaś do przepisu art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy, wartość pieniężną (...) świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Z kolei przepis art. 11 ust. 2b tej ustawy stanowi, że jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika. Stosownie natomiast do art. 11 ust. 2a pkt 1-4 przywołanej, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

- jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców (art. 11 ust. 2a pkt 1),

- jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu (art. 11 ust. 2a pkt 2),

- jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku (art. 11 ust. 2a pkt 3),

- w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia (art. 11 ust. 2a pkt 4).

Podkreślić więc należy, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla zakwalifikowania określonego przychodu do źródła przychodów, o którym mowa w art. 12 ustawy, istotna jest wyłącznie więź prawna łącząca pracownika z pracodawcą, którą stanowi umowa o pracę. Zatem w sytuacji, gdy pracownik - tylko z racji posiadania statusu pracownika - ponosić będzie odpłatność za zakupienie karnetu na zasadach preferencyjnych, wówczas różnica między ceną ustaloną dla podmiotów nie związanych z pracodawcą, a ceną zapłaconą przez pracownika jest świadczeniem częściowo odpłatnym i podlega opodatkowaniu.

W przedstawionym stanie faktycznym pracownicy Wnioskodawcy niewątpliwie ponosić będą odpłatność za zakup karnetu na basen po cenach preferencyjnych, niższych niż podmioty zewnętrzne. Cena stosowana wobec pracowników nie będzie miała charakteru rynkowego. Jednakże, w opisanym przypadku, świadczenia otrzymanego przez pracownika nie można będzie uznać za świadczenie częściowo odpłatne podlegające opodatkowaniu, albowiem spełniający świadczenie (pracodawca) uzyskuje wzajemną korzyść majątkową, która nie wynika jednak ze stosunku pracy, łączącego Wnioskodawcę i pracownika.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego pracownicy świadczą usługi w zakresie reklamy i promocji Wnioskującego, które to czynności nie wchodzą w zakres ich obowiązków służbowych. Wobec powyższego zastosowanie obniżonej ceny za karnet na basen może być uznane za rekompensatę (wynagrodzenie) za świadczone przez pracowników na rzecz pracodawcy, wskazane usługi.

Przedmiotowa interpretacja co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskującego i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.