POSTANOWIENIE - Interpretacja - DF/415-864/05/FD

Shutterstock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 21.10.2005, sygn. DF/415-864/05/FD, Trzeci Urząd Skarbowy w Gdańsku

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku z dnia 25.07.2005 r. (data wpływu do tutejszego organu podatkowego: 26.07.2005 r.), uzupełnionego w dniu 09.08.2005r., o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej uzyskiwanych przychodów oraz ponoszonych kosztów z tytułu najmu

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w powyższym wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

Uzasadnienie

Podatnicy, między którymi istnieje wspólność majątkowa są właścicielami budynku wielorodzinnego z lokalami przeznaczonymi na wynajem. Przychody z tytułu najmu zdecydowali się opodatkować na zasadach ogólnych, w całości przez Panią X. Za wynajem poszczególnych lokali pobierane są oddzielne kwoty czynszu i kwoty zaliczek za korzystanie z mediów. Zaliczki te rozliczane są okresowo, zgodnie z rzeczywistym zużyciem, na podstawie faktur wystawionych przez dostawców oraz wskazań liczników.

Zdaniem Wnioskodawców przychodem z tytułu najmu budynku wielorodzinnego są wszystkie wpłaty dokonane przez najemców, zarówno z tytułu czynszu jak i korzystania z mediów, natomiast kosztem uzyskania przychodu z tego tytułu są kwoty zapłacone dostawcom mediów oraz pozostałe opłaty związane z eksploatacją i utrzymaniem tego budynku, według wystawionych faktur.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów są między innymi najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Natomiast przepis art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraża generalną zasadę, że przychodami są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zawarta pomiędzy Wynajmującym i Najemcą umowa jest podstawą generowania przychodów z tytułu najmu nie stanowiącego pozarolniczej działalności gospodarczej. Umowa określa wysokość czynszu należnego Wynajmującemu, który to stanowi przysporzenie majątkowe Wynajmującego, zatem generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże aby powstał przychód, muszą zaistnieć przesłanki określone w powołanym wyżej art. 11 ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji podatnika.

Odnosząc się natomiast do opłat (wydatków) ponoszonych przez najemcę, związanych z przedmiotem najmu (na przykład abonament za istniejące w lokalu media oraz inne opłaty ustalane ryczałtowo, opłaty za rozmowy telefoniczne przeprowadzane z aparatu zainstalowanego w wynajmowanym lokalu, wodę, energię, gaz - jeśli nie są ustalane w sposób ryczałtowy) należy stwierdzić, że nie są one przychodem Wynajmującego, jeśli najemca zgodnie z zawartą umową jest zobowiązany do ich ponoszenia. Opłaty te nie stanowią świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w powołanym wyżej art. 11 ust. 1 ustawy, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wynajmującego.

Powyższe stanowisko jest zgodne ze stanowiskiem zawartym w interpretacji Ministra Finansów z dnia 18 maja 2004 r. Nr PB2/MK/RB-033-050-132/04 wydanej na podstawie art. 14 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (w brzmieniu obowiązującym przed 01.01.2005 r.).

Odnosząc się do części zapytania dotyczącej kosztów uzyskania przychodu z tytułu najmu należy zauważyć, iż zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) "kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23". Tak więc koszt poniesiony przez podatnika może być brany pod uwagę przy ustalaniu dochodu jedynie wówczas, gdy łącznie spełnia następujące przesłanki:

Służy osiągnięciu przychodu, zatem został poniesiony w celu jego osiągnięcia oraz

Nie został wymieniony przez ustawodawcę w katalogu kosztów wyłączonych przez niego spośród kosztów uzyskania przychodów.

Zatem dokonując wykładni gramatycznej użytego przez ustawodawcę zwrotu "wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu" wskazać należy, iż podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich poniesionych wydatków (z wyjątkiem wymienionych w art. 23) pod tym jednak warunkiem, iż wykaże ich bezpośredni związek ze źródłem przychodu oraz to, że ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wysokość osiągniętego przychodu (bez danego kosztu nie byłoby przychodu).

Konsekwencją nie zakwalifikowania do przychodów w rozumieniu podatkowym zaliczek wpłacanych przez najemców lokali na opłatę mediów jest brak możliwości uznania zapłaconych przez właściciela lokali dostawcom mediów należności z tego tytułu za koszty uzyskania przychodów. W omawianej sytuacji bowiem nie zostanie spełniona jedna z przesłanek warunkujących uznanie poniesionego wydatku za koszt uzyskania przychodów. Przedmiotowe wydatki poniesione przez Wynajmującego nie prowadzą do osiągnięcia przychodów ani też nie mają wpływu na uzyskiwany przychód bądź jego źródło, więc nie będą kosztem uzyskania przychodów.

Reasumując tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż pobierane zgodnie z zawartą umową najmu przez Wynajmującego od Najemców zaliczki na zapłatę mediów nie stanowią przychodów w rozumieniu podatkowym, a regulowane tymi wpłatami zobowiązania wobec dostawców mediów nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.

Trzeci Urząd Skarbowy w Gdańsku