Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 10.03.2006, sygn. I USB I-2/415-23/06, Pierwszy Urząd Skarbowy Łódź-Bałuty

Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Łódź-Bałuty, działając na podstawie:

• art. 14a § 1 i § 4, art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja Podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.),
• art. 21, art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.)

uznaje za nieprawidłowe stanowisko Pana przedstawione we wnioskuz dnia 11.10.2005 r. w sprawie zaliczenia w latach 2004-2005 do kosztów uzyskania przychodów amortyzacji środków trwałych sfinansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych oraz opodatkowania podatkiem dochodowym równowartości tych odpisów ujętych na koncie pozostałych przychodów operacyjnych.

W dniu 23.12.2005 r. wpłynął do tutejszego organu podatkowego wniosek Pana z dnia 11.10.2005 r. (uzupełniony pismem z dnia 21.02.2006 r., data wpływu 22.02.2006 r.) w sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z jego treści wynika, że prowadzona przez Pana firma posiada status Zakładu Pracy Chronionej . W firmie utworzony został Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Jak oświadczył Pan, wpływy na ten Fundusz pochodziły wyłącznie ze zwolnień podatkowych.

Na tle tak przedstawionego stanu faktycznego składa Pan zapytanie, czy odpisy amortyzacyjne od środków trwałych sfinansowanych ze środków Zakładowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych są kosztem uzyskania przychodów oraz czy równowartość tych odpisów amortyzacyjnych ujętych równolegle na koncie pozostałych przychodów operacyjnych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Przedstawiając własne stanowisko stwierdził Pan, iz odpisy amortyzacyjne są kosztem uzyskania przychodów , a pozostałe przychody podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Tutejszy organ podatkowy stwierdza co następuje.W przedstawionym stanie faktycznym zastosowanie znajdują następujące przepisy:

• art. 33 ustawy z dnia 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.) , który określa zasady tworzenia i przeznaczania środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych,
• art. 31 ust. 3 pkt 1 lit. b ww. ustawy, który stanowi, że dochodami funduszu rehabilitacji są środki pochodzące ze zwolnień podatkowych oraz dotacje, subwencje, oraz wpływy z zapisów i darowizn,
• art. 14 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zgodnie z którym, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze i wartości pieniężne oraz inne wartości wymienione w treści powołanego przepisu,
• art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29.09.1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. Nr 76, poz. 694 ze zm.), który stanowi, iż zaliczane do rozliczeń międzyokresowych przychodów kwoty zwiększają stopniowo pozostałe przychody operacyjne, równolegle do odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych od środków trwałych sfinansowanych z tych źródeł.

Zakłady pracy chronionej obowiązane są tworzyć zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych i są jego dysponentami. Ogólne zasady tworzenia i przeznaczania środków funduszu określa art. 33 ustawy z dnia 27.08.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm.).W kontekście postawionego pytania, gdy zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych nie został utworzony z dotacji lub subwencji (np. z PFRON), wówczas pochodzące z niego środki traktuje się jak własne środki zakładu pracy chronionej. Sfinansowanie nimi składnika majątku trwałego nie jest w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważane za zwrot wydatków. Wówczas odpisy amortyzacyjne od sfinansowanych z tego źródła środków trwałych są kosztem uzyskania przychodów. Nie ma więc potrzeby powiększania przychodu do opodatkowania o te odpisy.

Należy przy tym zauważyć, iż zasady ustalania przychodu w myśl art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości służą wyłącznie do ustalania wyniku finansowego. Przepisy ustawy o rachunkowości nie mają charakteru podatkotwórczego i nie należą do norm prawa podatkowego, te ostatnie wynikają z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że równowartość odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, których zakup został sfinansowany ze środków własnych zakładu pracy chronionej (a więc nie pochodzących z dotacji lub subwencji),nie stanowi w świetle art.14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodu dla celów podatkowych , a odpisy amortyzacyjne ustalane na zasadach określonych w art.22a-22o stanowią koszty uzyskania przychodu.

Niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia opisanego przez Pana zdarzenia.

Pouczenie: Zgodnie z art.14b § 1 i § 2 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) przedstawiona interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawców. Jeśli jednak podatnik, płatnik lub inkasent zastosowali się do interpretacji, organ nie może wydać decyzji określającej lub ustalającej ich zobowiązanie podatkowe bez zmiany albo uchylenia postanowienia o którym mowa w art. 14a § 4, jeśli taka decyzja byłaby niezgodna z interpretacją zawartą w tym postanowieniu.

Interpretacja o której mowa w art. 14a § 1 jest wiążąca dla organów podatkowych i organów kontroli skarbowej właściwych dla wnioskodawcy i może zostać zmieniona albo uchylona wyłącznie w drodze decyzji, w trybie określonym w § 5.