Interpretacja indywidualna z dnia 25.02.2011, sygn. IBPBII/2/415-1225/10/CJS, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Jakie dokumenty należy przedstawić w Urzędzie Skarbowym po sprzedaży mieszkania i w jakim terminie? Jaka jest wysokość podatku z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego i kiedy jest płatny?Czy przysługują jakieś ulgi podatkowe z tytułu sprzedaży mieszkania?Czy część podatku może być przeznaczona na remont mieszkania, w którym wspólnie zamieszkuje Pani z mężem?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 listopada 2010r. (data wpływu do tut. Biura 18 listopada 2010r.), uzupełnionym w dniu 21 stycznia 2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze darowizny - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 listopada 2010r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego ze sprzedaży lokalu mieszkalnego nabytego w drodze darowizny.

Z uwagi na stwierdzone braki formalne pismem z dnia 11 stycznia 2011r. Znak: IBPB II/2/415-1225/10/CJS wezwano wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku. Uzupełnienia dokonano w dniu 21 stycznia 2011r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W dniu 20 października 2009r. ciotka wnioskodawczyni darowała jej umową notarialną swoje mieszkanie w zamian za opiekę w chorobie, zorganizowanie pogrzebu oraz w podziękowaniu za opiekę przez całe życie. Ciotka wnioskodawczyni zmarła w dniu 18 marca 2010r.

Ponadto wnioskodawczyni wskazała we wniosku, że nigdy nie była zameldowana w tym mieszkaniu, ani też nigdy w nim nie mieszkała. Wnioskodawczyni nie zamierza mieszkania wynajmować, chciałaby je sprzedać, gdyż nie stać jej na jego utrzymanie. Wartość darowizny został określona w akcie notarialnym na 50.000 zł, po przeprowadzeniu niezbędnych prac wartość mieszkania wzrosła i ze sprzedaży wnioskodawczyni może uzyskać prawdopodobnie kwotę 80.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jakie dokumenty należy przedstawić w Urzędzie Skarbowym po sprzedaży mieszkania i w jakim terminie...

Zdaniem wnioskodawczyni, w opisanym zdarzeniu przyszłym dokumentem jaki należy przedstawić w Urzędzie Skarbowym po sprzedaży mieszkania będzie akt notarialny sprzedaży mieszkania. Z tytułu sprzedaży przedmiotowego mieszkania wnioskodawczyni jest zobowiązana do obliczenia 19% podatku dochodowego, który powinien zostać wpłacony do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym dokonała sprzedaży ww. mieszkania oraz do złożenia zeznania podatkowego na druku PIT-39 w tym samym terminie.

Ponadto wnioskodawczyni stoi na stanowisku, że ma prawo do skorzystania z ulg podatkowych z tytułu sprzedaży mieszkania, jeżeli dochód przeznaczy w terminie 2 lat od końca roku, w którym nastąpiła sprzedaż na remont mieszkania, którego jest współwłaścicielką z mężem. Jeśli dokona rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej o dochód z tytułu sprzedaży, wtedy cały tak uzyskany dochód ze sprzedaży przedmiotowego mieszkania może przeznaczyć na remont mieszkania stanowiącego wspólność majątkową małżeńską.

Wnioskodawczyni wskazała również we własnym stanowisku, że część podatku może przeznaczyć na remont mieszkania, którego jest współwłaścicielką wraz z mężem, a wtedy w zeznaniu poda kwotę, którą zamierza przeznaczyć na remonty, zaś od pozostałej zapłaci podatek.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) źródłem przychodu jest z zastrzeżeniem ust. 2 odpłatne zbycie m. in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jak wynika z treści wniosku, aktem notarialnym z dnia 20 października 2009r. wnioskodawczyni otrzymała od swojej ciotki w formie darowizny lokal mieszkalny, który wszedł do jej majątku odrębnego. Wnioskodawczyni rozważa możliwość notarialnego rozszerzenia wspólności majątkowej małżeńskiej o przychód uzyskany ze sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego, a następnie przeznaczenie go na remont mieszkania stanowiącego wspólność majątkową małżeńską wnioskodawczyni i jej męża.

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku. Świadczenie darczyńcy może polegać na działaniu lub zaniechaniu działania. Istotną cechą darowizny jest jej bezpłatny charakter. Oznacza to, że druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę.

Przedmiotem darowizny mogą być rzeczy, a więc wszystkie nieruchomości, ruchomości oraz zbywalne prawa majątkowe, czyli takie, które mogą być przedmiotem sprzedaży. Darowizną można objąć także rzeczy przyszłe. Umowa darowizny ma charakter umowy zobowiązującej (konsensualnej) - do zawarcia umowy dochodzi z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia woli i jednostronnej, jako nie przynoszącej darczyńcy żadnej opłaty. Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli przez obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Umowa darowizny jest zatem jedną z form nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Skoro darowizna, w wyniku której wnioskodawczyni nabyła przedmiotowy lokal mieszkalny, nastąpiła w 2009r., to dokonując oceny skutków prawnych przedstawionego zdarzenia przyszłego należy stosować przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r.

Ustawą z dnia 06 listopada 2008r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm.) zmieniono bowiem m. in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009r.

I tak, zgodnie z art. 30e ust. 1 - 2 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością, np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości). Jeżeli zatem takiego rodzaju koszty wnioskodawczyni poniosła, to może o te koszty pomniejszyć cenę ze sprzedaży.

Natomiast stosownie do art. 22 ust. 6d ww. ustawy za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość ww. nakładów, stosownie do art. 22 ust. 6e tej ustawy, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie natomiast do art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Jednakże wskazać należy, że tak osiągnięty dochód podlega zwolnieniu z opodatkowania na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po spełnieniu warunków, o których mowa w art. 21 ust. 25-28 ww. ustawy.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r. wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Stosownie do treści art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

Zgodnie zaś z dyspozycją zawartą w art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d) i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

-przeznaczonych na cele rekreacyjne.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że lokal mieszkalny, który ma być przedmiotem sprzedaży stanowi majątek odrębny wnioskodawczyni, natomiast lokal mieszkalny, którego remontu wnioskodawczyni chce dokonać za uzyskane ze sprzedaży pieniądze jest objęty wspólnością majątkową małżeńską.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane przepisami ustawy z dnia 25 lutego 1964r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Zgodnie z art. 31 § 1 cytowanej ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Ustrój wspólności ustawowej obejmujący dorobek obojga małżonków, ukształtowany został przez ustawodawcę jako wspólność łączna, bezudziałowa.

Zgodnie z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-51 (art. 48). Zatem wspólność ustawową strony mogą kształtować, przy utrzymaniu majątku wspólnego, w dwójnasób bądź przez jej umowne ograniczenie, bądź przez rozszerzenie, zaś zawarcie omawianej umowy jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

W przypadku tzw. wspólności rozszerzonej obejmuje ona przedmioty (prawa) majątkowe, które według zasad ustroju ustawowej wspólności należą do majątku osobistego, stąd też małżonkowie mogą włączyć do tego rodzaju wspólności przedmioty nabyte przez nich przed zawarciem małżeństwa, a także przedmioty należące z mocy ustawy do majątku osobistego jednego z małżonków. Należy zatem przyjąć, iż prawo dopuszcza z wyjątkiem ograniczeń określonych w art. 49 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego możliwość przesunięcia określonych przedmiotów majątkowych z majątku współmałżonka.

Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków. Do majątku osobistego należą również zgodnie z art. 33 pkt 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego przedmioty majątkowe nabyte przez dziedziczenie, zapis lub darowiznę, chyba że spadkodawca lub darczyńca inaczej postanowił.

Powyższe oznacza, że nie ma prawnych przeszkód do zawarcia między małżonkami, nawet jeśli istnieje między nimi wspólność ustawowa umowy, której przedmiotem będą rzeczy lub prawa należące do majątku odrębnego jednego małżonka jak również środki pieniężne uzyskane z odpłatnego zbycia rzeczy wchodzących w skład majątku odrębnego jednego z małżonków, a efektem będzie przesunięcie prawa czy środków pieniężnych do majątku wspólnego małżonków.

Zatem jeśli wnioskodawczyni tak rozporządzi przedmiotowym lokalem mieszkalnym, który nabyła od ciotki w drodze darowizny do swojego majątku odrębnego, że środki uzyskane z jego sprzedaży wniesie poprzez zawarcie umowy rozszerzającej wspólność majątkową małżeńską do majątku wspólnego, to wtedy środki te staną się majątkiem wspólnym wnioskodawczyni i jej męża.

W odniesieniu zatem do pytania wnioskodawczyni w zakresie możliwości wydatkowania całej kwoty stanowiącej dochód uzyskany z odpłatnego zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego zaznaczyć należy, że wnioskodawczyni może zdecydować, że środki ze sprzedaży majątku odrębnego chce uczynić majątkiem wspólnym (a więc rozszerzyć wspólność na te środki) co spowoduje, że istotnie wnioskodawczyni będzie mogła przeznaczyć tak uzyskany dochód na własne cele mieszkaniowe tj. na remont mieszkania stanowiącego wspólność ustawową wnioskodawczyni i jej męża.

Tylko wówczas całość środków przeznaczonych na remont mieszkania przez wnioskodawczynię będzie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009r. W przeciwnym wypadku ze zwolnienia skorzysta tylko połowa wydatkowanych w ten sposób środków, stosownie do udziału w majątku wspólnym.

Kwotę dochodu ze sprzedaży, która podlegać będzie opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym wnioskodawczyni obliczy według proporcji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i wykaże w zeznaniu PIT-39, do którego jednak nie musi dołączać umowy sprzedaży mieszkania.

W odniesieniu natomiast do stwierdzenia wnioskodawczyni, że może część podatku przeznaczyć na remont mieszkania, którego jest współwłaścicielką z mężem wskazać należy, iż zwolnienie z opodatkowania przy spełnieniu wszystkich przesłanek w tym artykule wymienionych, dotyczy wyłącznie dochodu jaki wnioskodawczyni uzyska z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego. Tym samym to kwota dochodu a nie podatku może zostać przeznaczona przez wnioskodawczynię na własne cele mieszkaniowe, co zresztą sama wnioskodawczyni również w innym fragmencie swojego stanowiska słusznie podnosi.

Reasumując, dochód uzyskany z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego nabytego w 2009r., czyli przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym. Podatek ten jest płatny do 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym nastąpi odpłatne zbycie przedmiotowego lokalu, chyba że wnioskodawczyni skorzysta ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy jednoczesnym zachowaniu wszystkich warunków, które uprawniają do tego zwolnienia. Zwolnienie obejmować będzie całość środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży lokalu mieszkalnego stanowiącego majątek odrębny wnioskodawczyni, o ile przed ich wydatkowaniem zostaną włączone do majątku wspólnego małżonków a następnie w całości wydatkowane na remont lokalu mieszkalnego stanowiącego wspólność majątkową małżeńską wnioskodawczyni i jej męża. Jeżeli środki nie zostaną wydatkowane w całości na cele mieszkaniowe, to wysokość dochodu korzystającego ze zwolnienia wnioskodawczyni obliczy według proporcji zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do zeznania PIT-39 wnioskodawczyni nie dołącza umowy sprzedaży ani innych dowodów potwierdzających prawo do korzystania z ulgi. Dowodami takimi musi jednak dysponować na wypadek kontroli organu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach