Interpretacja indywidualna z dnia 25.11.2016, sygn. 1061-IPTPB2.4511.692.2016.2.KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi
Temat interpretacji
Czy w opisanej sytuacji, w przypadku odpłatnego zbycia wywłaszczonej nieruchomości, Wnioskodawczyni będzie zobowiązana zapłacić podatek dochodowy w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 5 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2016 r. (data wpływu 10 sierpnia 2016 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 listopada 2016 r. (data wpływu 22 listopada 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 10 sierpnia 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.
Wniosek nie spełniał wymogów, określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), w związku z powyższym, pismem z dnia 25 października 2016 r., Nr 1061-IPTPB2.4511.692.2016.1.KK, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.
Wezwanie wysłano w dniu 25 października 2016 r. (skutecznie doręczono dnia 8 listopada 2016 r.), zaś w dniu 21 listopada 2016 r. Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek (data nadania 15 listopada 2016 r.).
We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca jest współwłaścicielem nieruchomości gruntowej - niezabudowanej działki gruntu o numerze geodezyjnym 922/1, KW numer Sądu Rejonowego w . Nieruchomość ta stanowi współwłasność siedmiu osób fizycznych, w tym Wnioskodawcy. Udział Wnioskodawcy we współwłasności opisanej powyżej nieruchomości wynosi 4/24 części i stanowi Jego majątek osobisty. Przedmiotowa działka gruntu przed wydaniem decyzji o wywłaszczeniu stanowiła współwłasność w 4/6 części, w 1/6 części oraz małżonków w ustawowej wspólności w 1/6 części. Decyzją nr 32/80 o wywłaszczeniu nieruchomości i odszkodowaniu nr z dnia 25 marca 1980 r., nieruchomość została wywłaszczona od powyższych właścicieli na wniosek Zarządu pod planowaną budowę Trasy . W chwili wywłaszczenia, nieruchomość stanowiła współwłasność matki Wnioskodawcy w 4/6 części.
Na podstawie postanowienia z dnia 19 marca 2013 r. Sądu Rejonowego w stwierdzono, że spadek po zmarłej w dniu 23 sierpnia 1995 r. (matce Wnioskodawcy) w częściach równych nabyły jej dzieci: Wnioskodawca, , , , po 1/4 części każde z nich.
Ww. postanowienie uprawomocniło się z dniem 10 kwietnia 2013 r.
Na podstawie postanowienia z dnia 24 czerwca 2013 r. Sądu Rejonowego w spadek po zmarłej w dniu 31 maja 1998 r. nabyła w całości córka . Wyżej wymienionym spadkodawcom przysługiwało roszczenie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Wnioskodawca roszczenie to w 4/24 części nabył na skutek dziedziczenia po matce.
Z dniem 25 stycznia 2013 r. Wnioskodawca wystąpił z wnioskiem o zwrot części działki, odpowiadającej Jego udziałowi, położonej w , mając w tym interes prawny jako spadkobierca zmarłej . Podobnie postąpili pozostali współwłaściciele przedmiotowej działki gruntowej, występując jako spadkobiercy pierwotnych właścicieli, którzy byli stroną decyzji nr 32/80 o wywłaszczeniu nieruchomości.
Na podstawie decyzji Prezydenta Miasta z dnia 26 czerwca 2014 r. o numerze , orzeczono zwrot nieruchomości położonej w (nr KW: ), na rzecz Wnioskodawcy w udziale 4/24 części oraz innych osób fizycznych w pozostałych udziałach, jako uprawnionych z tytułu spadkobrania po pierwotnych właścicielach: , . oraz . Decyzja ta stała się ostateczna w dniu 16 lipca 2014 r.
W dniu 21 stycznia 2016 r. w Kancelarii Notarialnej Spółka Cywilna Wnioskodawca i pozostali współwłaściciele zawarli w formie aktu notarialnego Rep. A nr umowę sprzedaży nieruchomości, zbywając w całości przedmiotową nieruchomość.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy Wnioskodawca osiągnie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia (umowy sprzedaży) udziałów we współwłasności nieruchomości, uprzednio wywłaszczonej, której współwłaścicielem stał się wskutek spadkobrania po pierwotnym właścicielu będącym stroną decyzji o wywłaszczeniu przedmiotowej nieruchomości?
Zdaniem Wnioskodawcy, nie osiągnie On przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu zbycia 4/24 udziałów we współwłasności nieruchomości o numerze geodezyjnym 922/1, KW numer Sądu Rejonowego w .
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.), źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub jej części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Dokonując wykładni powyższego przepisu należy dojść do konstatacji, że jedynie odpłatne zbycie nieruchomości przed upływem pięcioletniego terminu, liczonego od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości, a także zbycie związane z prowadzeniem działalności gospodarczej uzasadnia opodatkowanie uzyskanego przychodu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. W innych sytuacjach nie może mieć miejsca.
W opinii Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie rzeczy należy rozważyć dwie kwestie. Pierwszą, czy w przypadku zwrotu spadkobiercom uprzednio wywłaszczonej nieruchomości mamy w ogóle do czynienia z nabyciem tej nieruchomości. Odpowiedź na powyższe pytanie znajduje się w art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz.1774), w którym ustawodawca uregulował instytucję zwrotu nieruchomości wywłaszczonej na rzecz poprzedniego właściciela lub jego spadkobierców w przypadku, gdy stała się ona zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Decyzja o zwrocie nieruchomości jest aktem administracyjnym, który wywiera bezpośrednio skutki w sferze prawa cywilnego. Faktem jest, że powoduje ona przejście prawa własności na dotychczasowego właściciela lub jego spadkobierców, jednakże, co podkreśla Wnioskodawca, nie kreuje tego prawa. Przywraca jedynie wcześniej panujące stosunki prawnorzeczowe po stronie podmiotowej. Wobec tego, w postępowaniu podatkowym zwrot wywłaszczonej nieruchomości będzie rozumiany jako restytucja prawa, a nie nabycie nieruchomości uprzednio wywłaszczonej. Skoro nastąpi zwrot wywłaszczonej nieruchomości, to czynność ta spowoduje przywrócenie stanu sprzed wywłaszczenia, a więc nie może być utożsamiana z jakąkolwiek formą nabycia w rozumieniu Kodeksu cywilnego, przyjmowaną również na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości nie kreuje prawa do nieruchomości, lecz tylko przywraca stosunki własnościowe sprzed wywłaszczenia. Przy zwrocie nieruchomości, na podstawie ustawy o gospodarce nieruchomościami, nie mamy do czynienia z przeniesieniem na zasadach ogólnych własności nieruchomości na wywłaszczonego uprzednio właściciela czy też jego spadkobierców.
W związku z powyższym, nawiązując również do przesłanki zwolnienia od opodatkowania przychodu, poprzez upływ pięcioletniego terminu od chwili nabycia nieruchomości, jej części lub udziału, będącej drugą istotną kwestią do analizy, Wnioskodawca wskazuje, że datą nabycia nieruchomości dla celów podatkowych, zgodnie z art. 925 Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2016 r., poz. 380), jest dzień nabycia spadku, którym jest chwila otwarcia spadku. Co z kolej odsyła do art. 925 Kodeksy cywilnego normującego, że chwilą otwarcia spadku jest chwila śmierci spadkodawcy. Zatem, Wnioskodawca nabył spadek po matce z chwilą jej śmierci tj. z dniem 23 sierpnia 1995 r. Z tą chwilą Wnioskodawca nabył w 4/24 części prawo do nieruchomości gruntowej o numerze geodezyjnym 922/1 (KW numer ), w drodze dziedziczenia ustawowego. Wydane w dniu 19 marca 2013 r. postanowienie o stwierdzeniu nabycia spadku po matce ma jedynie charakter deklaratoryjny, pełniąc funkcję potwierdzającą istniejący stan w odniesieniu do majątku jaki pozostawiła spadkodawczyni. Zatem, to data 23 sierpnia 1995 r. jest istotna dla określenia skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.
Tym samym, przychód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu umowy sprzedaży dokonanej dnia 21 stycznia 2016 r. nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do nabycia udziału w nieruchomości przez Wnioskodawcę (tj. do końca 1995 r.) upłynęło 5 lat.
Wnioskodawca nadmienia, że udział we wskazywanej powyżej nieruchomości nie jest w żaden sposób związany z działalnością gospodarczą. Wnioskodawca nie prowadzi jakiejkolwiek działalności gospodarczej. Udział w nabytej w drodze dziedziczenia nieruchomości należy do Jego majątku osobistego.
Mając na uwadze powyższe, w świetle obowiązującego stanu prawnego, nabycie uprzednio wywłaszczonej nieruchomości przez Wnioskodawcę nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm. ), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.
Jednocześnie Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.
Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Stanowisko
prawidłowe
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi