Temat interpretacji

Czy otrzymywane z Belgii odszkodowanie, które po okresie rewizji nazwane jest rentą dożywotnią, zwolnione jest z podatku dochodowego w Polsce?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2012 r. (data wpływu 28 grudnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W czasie zatrudnienia w Belgii, w firmie belgijskiej, w dniu 10 lipca 2006 r. Wnioskodawca uległ wypadkowi przy pracy. Jego pracodawca na podstawie belgijskiej ustawy z dnia 10 kwietnia 1971 r. o wypadkach przy pracy, posiadał zawartą umowę z firmą ubezpieczeniową. Na tej podstawie, z powodu obrażeń skutkujących stałą niezdolnością do pracy, zostało ustalone coroczne odszkodowanie zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o wypadkach, w wymiarze 28,5%. Po upływie terminu rewizji w wymiarze 3 lat towarzyszącego potwierdzeniu umowy o odszkodowaniu, coroczne odszkodowanie jest zastępowane przez rentę dożywotnią, na podstawie wyżej wymienionej ustawy o wypadkach, dożywotnio wypłacaną przez firmę ubezpieczeniową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy otrzymywane odszkodowanie, które po okresie rewizji nazwane jest rentą dożywotnią, zwolnione jest z podatku dochodowego w Polsce...

Zdaniem Wnioskodawcy odszkodowanie, które otrzymuje od firmy ubezpieczeniowej, mimo iż jest nazwane rentą dożywotnią w belgijskim słowa znaczeniu, jest w dalszym ciągu odszkodowaniem, wyrównaniem szkód i utrudnień w związku ze stałą niezdolnością do pracy, jest zwolnione z podatku dochodowego w Polsce na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zasady ustalania odszkodowania z tytułu wypadków przy pracy wynikają z belgijskich przepisów ustawowych. Wnioskodawca ma stałe miejsce zamieszkania w Polsce. Ze zwolnienia korzystają te odszkodowania, których prawo do otrzymania wynika wprost z przepisów ustawy. Tak jest w przypadku Wnioskodawcy, mianowicie pracodawca z mocy ustawy o wypadkach zawarł umowę z ubezpieczycielem, dotyczącą wypłaty odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy. Gdy Wnioskodawca uległ wypadkowi przy pracy, ubezpieczyciel od tego dnia wypłaca odszkodowanie, które po okresie rewizji jest nazwane rentą dożywotnią. Mimo tego spornego nazewnictwa, jest to w dalszym ciągu wypłacana należność odszkodowawcza przez belgijską firmę ubezpieczeniową, która na podstawie przepisów ustawowych ustaliła wysokość i wypłaca odszkodowanie, w związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy jest takie jak na wstępie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1. posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
2. przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a, 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W myśl art. 18 konwencji z dnia 20 sierpnia 2001 r. między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Belgii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania oraz zapobiegania oszustwom podatkowym i uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 2004 r. Nr 211, poz. 2139) z zastrzeżeniem postanowień artykułu 19 ustęp 2 emerytury i inne podobne świadczenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z tytułu jej wcześniejszej pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, w którym odbiorca emerytury ma miejsce zamieszkania.

Stosownie do art. 21 ust. 1 ww. konwencji części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym Umawiającym się Państwie, bez względu na to skąd pochodzą, które nie są objęte postanowieniami poprzednich artykułów niniejszej Konwencji, mogą być opodatkowane tylko w tym Państwie.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny oraz przedstawiony powyżej stan prawny, stwierdzić należy, iż odszkodowanie z Belgii otrzymywane przez Wnioskodawcę mającego miejsce zamieszkania w Polsce jest opodatkowane tylko w Polsce.

Jednocześnie, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe.

Analiza cytowanego powyżej przepisu wskazuje jednoznacznie, że ustawodawca konsekwentnie wyłączył z katalogu zwolnień odszkodowania, które zostały otrzymane na podstawie zawartej pomiędzy stronami umowy lub ugody pozasądowej, nawet w sytuacji gdy ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, pracodawca Wnioskodawcy zawarł umowę z firmą ubezpieczeniową i na tej podstawie, z powodu obrażeń skutkujących stałą niezdolnością Wnioskodawcy do pracy, zostało ustalone coroczne odszkodowanie zgodnie z art. 24 ust. 2 belgijskiej ustawy o wypadkach; po upływie terminu rewizji zastępowane przez rentę dożywotnio wypłacaną przez firmę ubezpieczeniową.

Uwzględniając powyższe w kontekście przepisu podlegającego wykładni zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy zawartym we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej stwierdzić należy, że przedmiotowe odszkodowanie - niezależnie od istnienia lub nieistnienia podstawy prawnej regulującej charakter odszkodowawczy oraz wysokość lub zasady ustalania tego rodzaju świadczeń pieniężnych - nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z wyłączeniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, 80-219 Gdańsk Al. Zwycięstwa 16/17 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 752 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy