
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko nieprawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
11 kwietnia 2025 r. wpłynął Pani wniosek z 9 kwietnia 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia czy sprzedaż niezabudowanej działki nr (...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Uzupełniła Pani wniosek – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 19 maja 2025 r. (data wpływu 20 maja 2025 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Jest Pani właścicielką niezabudowanej nieruchomości położonej w (…), w dzielnicy (...), działki nr (...) z obrębu (...), o obszarze (...) m2, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla (…) w (...), (...) Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (...). Nabyła Pani własność opisanej wyżej nieruchomości na podstawie umowy darowizny od (...) (Pani rodziców) z dnia (...) 1994 – aktem notarialnym Rep. (...) u Notariusz (...) w (...).
W momencie nabycia przedmiotowej nieruchomości była ona niezabudowana i nieuzbrojona i taki stan utrzymuje się do dnia dzisiejszego. Opisana wyżej działka nr (...) z obrębu (...) w ewidencji gruntów i budynków oznaczona jest w całości jako grunty orne. Działka ta przez cały okres posiadania, od momentu nabycia w drodze darowizny i wciąż jest wykorzystywana przez Panią i Pani męża do produkcji rolnej, zgodnie z wykonywanym zawodem rolnika. Działka ta od momentu nabycia nie była przez Panią wykorzystywana na żadne inne cele niż ww. cele produkcji rolnej. Nie posiada Pani statusu rolnika ryczałtowego, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Produkty rolne, które z mężem Pani pozyskuje z tej działki, z własnej produkcji rolniczej sprzedajecie Państwo na rynku hurtowym i są one opodatkowane podatkiem VAT.
Dla działki nr (...) obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego „(...)”, z którego wynika, iż objęta nim część przedmiotowej nieruchomości jest przeznaczona na zabudowę jednorodzinną (oznaczenie 9 MN). Nie została wydana decyzja określająca warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, ani żadna inna decyzja, której przedmiotem byłoby prawo budowy.
Obecnie planuje Pani sprzedać przedmiotową działkę nr (...) z obrębu (...) firmie niepowiązanej z Panią. Do momentu planowanej dostawy nie będzie Pani udostępniała tej działki żadnym osobom trzecim na podstawie żadnej umowy ani w żaden sposób.
Kupującą będzie prawdopodobne spółka prawa handlowego działającą w branży deweloperskiej (dalej: „Spółka").
Środki pieniężne z planowanej sprzedaży przedmiotowej działki nr (...) zamierzam przeznaczyć na cele prywatne.
Spółka deklaruje, iż zamierza wykorzystywać tę nieruchomość lub jej część dla celów prowadzonej przez nią deweloperskiej działalności gospodarczej, polegającej m.in. na realizacji projektów budowlanych związanych ze wznoszeniem i sprzedażą budynków (tj. do czynności opodatkowanych).
Nie zamierza Pani podejmować żadnych działań faktycznych, technicznych lub formalnych, które miałyby na celu uatrakcyjnienie tej działki oraz zasadniczo nie podejmowała Pani w przeszłości żadnych działań mających na celu zwiększenie jej wartości, jak i żadnych typowo marketingowych działań mających na celu jej sprzedaż, w szczególności:
-nie dokonywała Pani uzbrojenia działki;
-nie dokonywała Pani rozbiórki nieatrakcyjnych ekonomicznie obiektów budowlanych
-nie dokonywała Pani porządkowania tej działki;
-nie występowała Pani do właściwych organów w sprawach związanych z uregulowaniem statusu prawnego działki, w tym o wydanie warunków środowiskowych;
-nie dokonywała Pani analiz i wizualizacji terenu;
-nie dokonywała Pani wycinki drzew i krzewów;
-nie ponosiła Pani nakładów na tę nieruchomość;
-nie przeznaczała Pani nieruchomości na cele inwestycyjne;
-nie korzystała Pani z usług biura sprzedaży nieruchomości, prawników, itp;
-nie poszukiwała Pani potencjalnych nabywców, np. za pośrednictwem Internetu, ogłoszeń w prasie, czy bezpośrednio na tej nieruchomości – to Spółka zgłosiła się do Pani;
-nie występowała Pani i nie zamierza Pani występować ani udzielała Pani i nie zamierza udzielać żadnych pełnomocnictw do występowania o: decyzje o warunkach zabudowy lub zagospodarowania terenu, czy też inne decyzje, których przedmiotem byłoby zezwolenie na zabudowę przedmiotowej działki nr (...) lub jej części.
Pani udział w procedurze uchwalania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru, w którym znajduje się działka nr (...) ograniczył się wyłącznie do złożenia uwag do tego planu, gdy dowiedziała się Pani, że taka procedura została rozpoczęta. Nie jest Pani wiadome z czyjego wniosku i w jakim celu ten plan był uchwalany, jednak skoro dotyczył też Pani działki, to w sposób oczywisty zainteresowała się Pani tym planem i w tym celu osobiście zgłosił Pani swoje uwagi.
Nie zamierza Pani przed planowaną sprzedażą występować o żadną zmianę ani uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania dla działki nr (...) lub jej części.
Spółka kupująca sprawdza obecnie dokumenty dotyczące nieruchomości. W tym zakresie poszczególne aspekty prawne omawiała Pani z prawnikiem Spółki i udzieliła Pani (…) 2024 r. ich radcy prawnemu – p. (…) pełnomocnictwa w zakresie reprezentowania Pani przed wszystkimi organami administracji publicznej w celu uzyskania dokumentów formalno-prawnych działki nr (...) niezbędnych do notariusza. Pani negocjacje prowadzone ze Spółką trwały i trwają już wiele miesięcy. Nie zawarła Pani i zamierza Pani zawierać z przyszłym nabywcą działki nr (...) przedwstępnej umowy sprzedaży.
W przeszłości dokonywała Pani już sprzedaży należących do Pani nieruchomości, co miało miejsce: w roku (…);
w roku (…);
w roku (…);
w roku (…);
- przy czym przedmiotowe sprzedaże dotyczyły majątku otrzymanego przez Panią jako majątku rodzinnego, stanowiącego część dawnego gospodarstwa rolnego Pani rodziców i żadna z tych sprzedaży nie była opodatkowana podatkiem VAT.
Jest Pani także właścicielką innych nieruchomości niż działka (...) oraz udziałów w innych nieruchomościach, przy czym są one wykorzystywane na cele rolnicze. Sprzedaż tychże działek w przyszłości jest prawdopodobna. Prowadziła Pani już nawet rozmowy dotyczące ich ewentualnej sprzedaży, niemniej jednak dotychczas nie doszło do ustalenia niezbędnych warunków sprzedaży. Nie wyklucza Pani też, iż będzie Pani nabywała nieruchomości lub udziały w nieruchomościach, najprawdopodobniej w celu prowadzania na nich produkcji rolnej. W przyszłości w odniesieniu do Pani nieruchomości, innych niż działka (...) nie wyklucza Pani też oddania nieruchomości w najem lub dzierżawę.
Spółka przyszłego nabywcy działki nr (...) jest podatnikiem VAT czynnym.
Spółka prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców (jak już Pani wskazała, jest to działalność deweloperska).
Jest Pani podatnikiem VAT czynnym – w zakresie niezwiązanym z planowaną transakcją sprzedaży działki (...) – bo zarejestrowała się Pani jako podatnik VAT czynny, gdyż wynajmuje Pani magazyn znajdujący się na nieruchomości, na której Pani zamieszkuje przy ul. (…) w (...). Natomiast nie prowadzi Pani i nigdy nie prowadziła Pani działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy – Prawo przedsiębiorców, w szczególności nie prowadzi Pani i nigdy Pani nie prowadziła działalności gospodarczej w zakresie obrotu i zarządzania nieruchomościami, a co za tym idzie – nie jest Pani zarejestrowana w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. Prowadzi Pani wraz z mężem gospodarstwo rolne.
Działka nr (...), która będzie przedmiotem sprzedaży, nie była wykazywana jako środek trwały. Nie dokonywała Pani też odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu bieżących kosztów utrzymania nieruchomości.
Uzupełniła Pani – w odpowiedzi na wezwanie – opis zdarzenia przyszłego o następujące informacje:
1)Pani mąż jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego od marca 2010 r. i składa regularnie deklaracje z tego tytułu.
2)Działkę nr (...) oboje wykorzystujecie Państwo w działalności rolniczej, bo wspólnie prowadzą Państwo gospodarstwo rolne, a Pani mąż sprzedaje płody rolne i wystawia faktury. Dodała Pani, że macie Państwo wspólność majątkową małżeńską.
3)Radcę prawnego w pełnomocnictwie upoważniła Pani do uzyskania następujących dokumentów dla działki (...) z obr. (…) (KW (…)):
- Wypisu z rejestru gruntów wraz z wyrysem z mapy ewidencyjnej przeznaczony do dokonywania wpisu w księdze wieczystej,
- Zaświadczenia w sprawie objęcia/nie objęcia nieruchomości uproszczonym planem urządzania lasu, ani decyzją o której mowa w art. 19 ust. 3 ustawy o lasach,
- Zaświadczenia o niepodjęciu/podjęciu uchwały o wyznaczaniu obszaru zdegradowanego i obszaru rewitalizacji w oparciu o przepisy ustawy z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji.
Pytanie w zakresie podatku od towarów i usług oznaczone we wniosku nr 1
Czy sprzedaż niezabudowanej nieruchomości położonej w (…), w dzielnicy (…), działki nr (...) z obrębu (…), o obszarze (…) m2, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla (…) w (…), (…) Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…), podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
Pani stanowisko w sprawie w zakresie pytania dotyczącego podatku od towarów i usług oznaczonego we wniosku nr 1
Pani zdaniem, sprzedaż niezabudowanej nieruchomości, opisanej we wniosku, położonej w (…), w dzielnicy (…), działki nr (...) z obrębu (…), o obszarze (…) m2, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy dla (…), (…) Wydział Ksiąg Wieczystych, prowadzi księgę wieczystą nr (…) znajduje się poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które Pani przedstawiła we wniosku w zakresie pytania nr 1 jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 775), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, zbycie nieruchomości, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.
Zatem należy stwierdzić, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Jednakże nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Według zapisu art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.
Tym samym, nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.
Należy zaznaczyć, że działalność rolnicza została zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy, zgodnie z którym ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o działalności rolniczej – rozumie się przez to produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (CN 4403 41 00 i 4403 49) oraz bambusa (CN 1401 10 00), a także świadczenie usług rolniczych.
Wobec przywołanej wyżej definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy należy uznać, że prowadzenie działalności rolniczej (art. 2 pkt 15 ustawy) stanowi prowadzenie działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, posiada status podatnika podatku VAT prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą).
Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług zawierają pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas za podatnika jest uważana osoba, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym stanowi art. 96 ust. 1 ustawy. Przy tym, przepisy ustawy w art. 96 ust. 2 wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy przy sprzedaży produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.
W tym miejscu należy zauważyć, że ani przytoczone powyżej przepisy, ani inne regulacje zawarte w ustawie o podatku od towarów i usług nie wskazują jednoznacznie, która z osób prowadzących gospodarstwo rolne powinna złożyć odpowiednie zgłoszenie rejestracyjne w celu rozliczania podatku VAT związanego z prowadzonym gospodarstwem rolnym.
Powołane przepisy podatkowe wskazują jedynie, że tylko jeden ze współmałżonków może być podatnikiem z tytułu prowadzenia gospodarstwa rolnego i to on będzie miał prawo do rozliczania podatku VAT należnego z tytułu sprzedaży i uprawniony będzie do odliczania podatku naliczonego.
Zatem, określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Z przytoczonych regulacji wynika, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.
Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.
Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.
Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.
W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.
W kontekście niniejszej sprawy, należy zwrócić uwagę na treść zdania drugiego definicji pojęcia „działalność gospodarcza”, w której mówi się o wykorzystywaniu m.in. towarów w sposób ciągły do celów zarobkowych.
Odnosząc się do kwestii podlegania opodatkowaniu transakcji sprzedaży niezabudowanej działki nr (...) należy wskazać, że dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować wszystkie okoliczności, w wyniku których może Pani zostać uznana za podatnika w odniesieniu do sprzedaży działki i tym samym opodatkować podatkiem VAT jej sprzedaż.
Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.
Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.
W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego.
Z wniosku wynika, że działka nr (...) była wykorzystywana w działalności rolniczej, którą prowadzi Pani wraz z mężem. Wprawdzie zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług jest Pani mąż, co nie zmienia faktu, że z gruntu, którego jest Pani właścicielką, były sprzedawane płody rolne opodatkowane podatkiem VAT. Zatem działka będzie stanowiła w momencie dostawy składnik majątkowy służący prowadzeniu działalności gospodarczej, którą – w rozumieniu ustawy – jest również działalność rolnicza. Powyższe oznacza, że sprzedaż działki nr (...), nie nastąpi w ramach zarządu Pani majątkiem prywatnym, lecz stanowi zbycie dokonane w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej (działalności rolniczej), zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy.
Ponadto w analizowanej sprawie należy także mieć na uwadze, że jak Pani wskazała posiada Pani udziały w innych nieruchomościach, których sprzedaż jest prawdopodobna. W przeszłości dokonała Pani już sprzedaży nieruchomości co miało miejsce w latach (…). Prowadziła już Pani rozmowy dotyczące ewentualnej sprzedaży nieruchomości, które Pani jeszcze posiada. Nie wyklucza Pani również oddania nieruchomości w najem lub dzierżawę. Nie wyklucza Pani także nabywania nieruchomości najprawdopodobniej w celu prowadzenia na nich produkcji rolnej.
Zatem takie planowane działania nie mogą świadczyć, że kupno i sprzedaż nieruchomości będzie odbywać się w ramach majątku prywatnego. Takie działania świadczą o zachowaniu Pani jako profesjonalnego podmiotu zajmującego się obrotem nieruchomościami, co nakazuje uznać Panią jako podatnika prowadzącego działalność gospodarczą
Mając zatem na uwadze sposób wykorzystania działki nr (...) oraz pozostałe okoliczności dotyczące dokonanej sprzedaży działek, a także zamierzone działania związane z kupnem i sprzedażą nieruchomości, to z tytułu sprzedaży tej działki, będzie Pani podatnikiem podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Tym samym sprzedaż działki nr (...) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jako odpłatna dostawa towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.
Nie można się zgodzić z Pani stanowiskiem w zakresie podatku od towarów i usług, w myśl którego sprzedaż niezabudowanej nieruchomości opisanej we wniosku, znajduje się poza zakresem opodatkowania podatkiem VAT.
Zatem Pani stanowisko w zakresie podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku od towarów i usług. W zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Ponosi Pani ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1.z zastosowaniem art. 119a;
2.w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3.zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Stosownie do art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.), dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
