Temat interpretacji

Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, działając na podstawie art. 14b § 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (j.t. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie z dnia 12.04.2007r., znak: US.I/415/13/07, w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie kosztów uzyskania przychodów

zmienia przedmiotowe postanowienie, uznając stanowisko Strony za prawidłowe.

Wnioskiem z dnia 07.02.2007r. firma P. S.C. w O., zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Olsztynie o udzielenie pisemnej interpretacji w przedmiocie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów spółki cywilnej wydatków związanych z nauką wspólników na studiach podyplomowych na kierunku Wycena nieruchomości. Spółka wyraziła stanowisko, że w świetle art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przedmiotowe koszty poniesione na dokształcanie wspólników stanowią koszt uzyskania przychodu.

Zaskarżonym postanowieniem organ I instancji, w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego, uznał stanowisko Spółki za nieprawidłowe. W uzasadnieniu wskazał, że omawiane koszty, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000r. nr 14 poz. 176 ze zm.), nie mogą obciążać swą wartością kosztów uzyskania przychodów. Stwierdził bowiem, że nie zachodzi związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem, a celem jakim jest osiąganie przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie doradztwa i pośrednictwa kredytowego.

W złożonym zażaleniu Spółka wyraziła stanowisko, że nie można uzależnić zasadności ponoszenia kosztów od faktu, iż pełne wykorzystanie wiedzy uzyskanej na studiach podyplomowych nastąpi po zdobyciu uprawnień rzeczoznawcy, w sytuacji kiedy wiedza ta wykorzystywana jest w obecnym profilu działalności. Podniosła, że działania związane z pogłębianiem wiedzy i zdobywaniem nowych uprawnień mają na celu zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Ponadto podkreśliła, iż brak wiedzy z zakresu wyceny nieruchomości przyczyni się do spadku obrotów, gdyż banki chętniej współpracują z pośrednikami, którzy posiadają kompleksową wiedzę i niezbędne uprawnienia do pracy na rynku nieruchomości.

W związku z powyższym, zdaniem Spółki, koszty związane z nauką w zakresie wyceny nieruchomości, w przypadku prowadzenia działalności związanej z doradztwem i pośrednictwem kredytowym, powinny być zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, rozpatrując przedmiotowe zażalenie stwierdza, co następuje.

Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego sprawy wynika, że prowadzona działalność gospodarcza związana jest z doradztwem i pośrednictwem kredytowym, głównie dotyczącym kredytów udzielanych na zakup nieruchomości oraz pożyczek pod hipotekę nieruchomości. Klienci, zlecając usługę, oczekują od Firmy opinii co do trafności decyzji o zakupie konkretnej nieruchomości, a także pomocy przy oszacowaniu wstępnym wartości budowy lub remontu domu. W tym celu wspólnicy Spółki w 2006r. podjęli naukę na studiach podyplomowych z zakresu Wycena nieruchomości, która pomoże im zgłębić wiedzę na temat rynku nieruchomości i zdobyć niezbędne uprawnienia do wykonywania czynności rzeczoznawcy majątkowego. Celem Spółki jest rozszerzenie działalności o dokonywanie wyceny nieruchomości, gdyż przy zaciąganiu kredytu zabezpieczonego hipoteką niezbędne jest oszacowanie wartości nieruchomości i dostarczenie operatu przez klienta lub rzeczoznawcę.

Spółka podnosi, że już podczas obecnie świadczonych usług doradztwa i pośrednictwa kredytowego niezbędna jest wiedza z zakresu wyceny nieruchomości. Stwierdza ponadto, że w przyszłości uzyskanie na bazie tej wiedzy uprawnień - rzeczoznawcy majątkowego, umożliwi rozszerzenie wachlarza usług świadczonych przez Spółkę. Zdobyta wiedza przyczynia się do wzrostu obecnie osiąganych dochodów. Uprawnienia rzeczoznawcy majątkowego pozwolą Spółce na kompleksową obsługę klientów, zaspokojenie ich oczekiwań, a jednocześnie osiągnięcie wzrostu dochodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 200r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wydatki dotyczące podnoszenia kwalifikacji zawodowych nie zostały ujęte w zamkniętym katalogu wydatków, których nie można uważać za koszty uzyskania przychodów.

Zdaniem organu odwoławczego, podstawę do uznania wydatków za koszty uzyskania przychodów stanowi ocena tych wydatków pod kątem ich związku z przychodami i racjonalnością działania dla osiągnięcia przychodu lub zamiaru osiągnięcia przychodu oraz zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i faktyczny sprawy, należy stwierdzić, iż w przypadku ponoszenia wydatków związanych z podjętym kształceniem nie można na wstępie wykluczyć ich związku z osiąganym przychodem z prowadzonej działalności gospodarczej. Niemniej jednak, aby mogły być one uznane za koszt winna istnieć ścisła zależność między wydatkiem, a osiąganym przychodem. Zatem istnienie związku przyczynowo - skutkowego wydatków z przychodem jest bezwzględnie konieczne.

Biorąc pod uwagę powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie podziela stanowisko Spółki w niniejszej sprawie, o ile poniesienie przedmiotowych wydatków na dokształcanie jest niezbędne dla prowadzenie działalności gospodarczej, służy osiągnięciu przychodu z tej działalności i wydatki te są prawidłowo udokumentowane.

Decyzja niniejsza jest ostateczna. Na decyzję służy Stronie prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1. Skargę wnosi się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, za pośrednictwem Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie, w terminie 30-tu dni licząc od dnia doręczenia niniejszej decyzji.