Decyzja - Interpretacja - BI/4117-0027/07

ShutterStock
Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 26.06.2007, sygn. BI/4117-0027/07, Izba Skarbowa w Gdańsku

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Decyzja

Na podstawie art.14b § 5 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), po rozpatrzeniu zażalenia na postanowienie Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego w Gdańsku z dnia 3 kwietnia 2007r. nr DF/415-31646/07/FD w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego

-uznając, że zażalenie zasługuje na uwzględnienie zmienia się postanowienie organu pierwszej instancji.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 28 grudnia 2006r. (uzupełnionym pismem z dnia 19.01.2007r.) Podatniczka zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatniczka na podstawie zawartej ugody otrzymała w 2006r. zwrot części nakładów poniesionych na wybudowanie w 1992r. pawilonu na obcym gruncie. W okresie prowadzenia przez nią działalności gospodarczej opłacała podatek dochodowy w formach zryczałtowanych, w tym w roku 2006 w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Pawilon był ujęty w wykazie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.

W związku z powyższym powstała wątpliwość, czy otrzymany zwrot części nakładów poniesionych na wybudowanie w 1992r. pawilonu na obcym gruncie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem Podatniczki zwrot ten nie podlega opodatkowaniu, ponieważ nie doszło do odpłatnego zbycia składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby działalności gospodarczej.

Postanowieniem z dnia 3 kwietnia 2007r. nr DF/415-31646/07/FD Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, że stanowisko przedstawione we wniosku nie jest prawidłowe. W uzasadnieniu przedmiotowego postanowienia - powołując się na art. 12 ust. 10 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - wskazał, że osiągnięty przychód z odpłatnego zbycia praw majątkowych podlega opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem w wysokości 10 %.

Podatniczka korzystając z przysługującego prawa, wniosła zażalenie, w którym podniosła, że przywołane w uzasadnieniu postanowienia przepisy nie mają zastosowania w przedstawionym stanie faktycznym, gdyż nie doszło do odpłatnego zbycia składnika majątku wykorzystywanego na potrzeby działalności gospodarczej. Wskazała, że pierwotnie właściciel gruntu chciał przejąć pawilon bezpłatnie i dopiero po złożonych odwołaniach na podstawie zawartej ugody zwrócono jej częściowo wartość poniesionych nakładów. W jej ocenie przyznana kwota rekompensaty za poniesione nakłady jest odszkodowaniem, w tym za utracone korzyści, które mogłaby uzyskać przenosząc własność pawilonu na rzecz innego podmiotu.

Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku po rozpatrzeniu zażalenia stwierdza, co następuje:

W myśl art. 917 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) przez ugodę strony czynią sobie wzajemne ustępstwa w zakresie istniejącego między nimi stosunku prawnego w tym celu, aby uchylić niepewność co do roszczeń wynikających z tego stosunku lub zapewnić ich wykonanie albo by uchylić spór istniejący lub mogący powstać.

Zgodnie z art. 676 tej ustawy, jeżeli najemca ulepszył rzecz najętą, wynajmujący, w braku odmiennej umowy, może według swego wyboru albo zatrzymać ulepszenia za zapłatą sumy odpowiadającej ich wartości w chwili zwrotu, albo żądać przywrócenia stanu poprzedniego.

Bezspornym jest, iż wybudowanie obiektu gospodarczego na gruncie przedmiocie umowy dzierżawy zwiększa jego wartość. Uzgodnienia stron, sprowadzające się do zapłaty przez właściciela gruntu sumy odpowiadającej wartości zatrzymanych ulepszeń odpowiadają zatem w niniejszej sprawie regulacji powołanego przepisu. Zaznaczyć przy tym należy, że art. 676 Kodeksu cywilnego stanowi o zapłacie sumy odpowiadającej wartości, natomiast art. 535 k.c. zawierający definicję umowy sprzedaży posługuje się pojęciem ceny.

Roszczenie o zwrot nakładów ulepszających powstaje z chwilą dokonania przez wydzierżawiającego wyboru pomiędzy możliwościami przewidzianym w art. 676 k.c., a wybór ten możliwy jest dopiero w momencie zwrotu dzierżawionej nieruchomości, a nie w momencie zawarcia lub zakończenia umowy dzierżawy. Roszczenie o zwrot nakładów nie jest równoznaczne z odszkodowaniem w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.

Stosownie do postanowień art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają przychody osób fizycznych z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym, w tym również, gdy działalność ta jest prowadzona w formie spółki cywilnej osób fizycznych lub spółki jawnej osób fizycznych, zwanych dalej "spółką".

Zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się zwróconych innych wydatków niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne oraz przedstawiony stan faktyczny Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, że Naczelnik Urzędu Skarbowego bezpodstawnie przyjął, iż w niniejszej sprawie doszło do sprzedaży praw majątkowych.

Do dokonanego przez właściciela gruntu na rzecz dzierżawcy zwrotu nakładów ulepszających ma zastosowanie przywołany przepis art. 14 ust. 3 pkt 3a ustawy z dnia 26.07.1991r.

W przedstawionym stanie faktycznym otrzymany zwrot nakładów jest mniejszy niż wartość wydatków na wytworzenie budynku niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów.

W konsekwencji nie powstał przychód, o którym mowa w art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym nie powstał obowiązek podatkowy.

Reasumując, stanowisko Podatniczki zawarte w zażaleniu jest prawidłowe w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego. Stąd zgodnie z art. 14b § 5 pkt 1 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy uznając, iż zażalenie Podatnika zasługuje na uwzględnienie, postanowił jak w sentencji.

Izba Skarbowa w Gdańsku