Temat interpretacji

W dniu 30.03.2007 r. do tut. organu podatkowego wpłynął wniosek małżonków z dnia 28.03.2007 r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego dotyczącego ustalenia obowiązku podatkowego (nieograniczonego bądź ograniczonego) w związku z ich pobytem w Wielkiej Brytanii w 2006 roku.

Z wniosku wynika następujący stan faktyczny:

Podatnicy są małżeństwem od czerwca 2005 r. Nie mają dzieci. Nie posiadają żadnych nieruchomości w kraju. W listopadzie 2005 r. wyjechali do pracy w Wielkiej Brytanii. Przed wyjazdem nie dokonywali aktualizacji NIP w zakresie zmiany miejsca zamieszkaniai zameldowania. Podatnik zrezygnował z pracy w Polsce. Za granicą oboje podjęli pracę u brytyjskiego pracodawcy na czas nieokreślony oraz założyli konta bankowe w Wielkiej Brytanii. Posiadane konta bankowe w Polsce zamknęli w czasie pobytu zagranicą. W 2006 roku pobyt poza granicami kraju trwał 9 miesięcy. W październiku 2006 r. małżonkowie wrócili do Polski, wynajęli mieszkanie, a Podatnik podjął pracę.

Pytanie podatników jest następujące:

Czy w związku z pobytem małżonków w Wielkiej Brytanii z zamiarem stałego pobytu oraz zlokalizowaniem centrum ich interesów życiowych w tym czasie zagranicą powinni podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

Zdaniem małzonków fakt przebywania w Wielkiej Brytaniiz zamiarem stałego pobytu i umiejscowienie centrum ich interesów życiowych za granicą przesądza o tym, iż w Polsce w 2006 roku podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., osoby fizyczne podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Natomiast w myśl art. 3 ust. 2a wyżej wymienionej ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Polski (ograniczony obowiązek podatkowy).

Jednocześnie art. 4a wyżej wymienionej ustawy stanowi, iż przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Definicja osoby mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie zawarta jest w art. 4 ust. 1 umowy z dnia 16 grudnia 1976 r. między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej a Rządem Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu (Dz.U. z 1978 r. Nr 7, poz. 20). W rozumieniu tego przepisu określenie osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie - z uwzględnieniem postanowień ustępów 2 i 3 niniejszego artykułu każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam obowiązkowi podatkowemu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, jej miejsce pobytu , siedzibę zarządu albo inne podobne znamiona; określenie to nie obejmuje osoby fizycznej, która podlega opodatkowaniu w tym Umawiającym się Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód ze źródeł w nim położonych.

W przepisach polskiego prawa podatkowego obowiązujących do dnia 31 grudnia 2006 r., pojęcie miejsca zamieszkania nie zostało zdefiniowane. Definicja miejsca zamieszkania znajduje się w art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zmianami). Zgodnie z tym przepisem, miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość , w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. Warunek przebywania w danym miejscu ma charakter obiektywny i nie ma problemów dowodowych w wykazaniu, gdzie w danym roku osoba faktycznie przebywała. Zamiar stałego pobytu w danej miejscowości ma natomiast charakter subiektywny. Zazwyczaj bowiem każdy, kto wyjeżdża z Polski do pracy, nie może od razu powiedzieć, jakie ma zamiary: zostanie za granicą, czy wróci do Polski. Sama deklaracja co do zamiaru przebywania na stałe w Wielkiej Brytanii nie ma doniosłości prawnej, jeżeli nie znajduje wyrazu w faktycznych okolicznościach takich jak:

- zmiany rejestracyjne dotyczące miejsca zamieszkania i zameldowania. Małżonkowie nadal figurowali w ewidencji podatników w urzędach skarbowych z polskim adresem zamieszkania i zameldowania. Nie złożyli aktualizacji NIP , podając jako nowe miejsce zamieszkania i zameldowania adres zagranicą. Także we wniosku do tut. organu podatkowego o udzielenie przedmiotowej interpretacji małżonkowie wskazują adres zamieszkania w Polsce.

- Posiadanie certyfikatu rezydencji wydanego przez odpowiedni organ podatkowy Wielkiej Brytanii, który potwierdziłby fakt posiadania miejsca zamieszkania dla celów podatkowych na terytorium tego państwa. Małżonkowie nie posiadają takiego certyfikatu.

Sam fakt czasowego zamieszkiwania i zatrudnienia poza granicami Polski nie świadczy jeszcze o tym, że podatnicy przestali podlegać nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W związku z powyższym Naczelnik Urzędu Skarbowego uważa, że przedstawione we wniosku argumenty nie pozwalają stwierdzić, iż podatnicy zmienili rezydencję podatkową na brytyjską i podlegają ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce , o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dlatego małżonkowie zgodnie z art. 45 ust. 1 cyt. wyżej ustawy, powinni w terminie do 30 kwietnia 2007r. złożyć zeznanie podatkowe na formularzu PIT-36 i wykazać dochody osiągnięte w Wielkiej Brytanii.

Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawców i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.