Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 20.11.2006, sygn. 1433/NL/LF/II/415-141/06/EK, Urząd Skarbowy Warszawa-Mokotów
Temat interpretacji
Na podstawie art.14a §4 i art. 216 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa ( tekst jedn. Dz.U. z 2005r. Nr 8 poz.60 z późn.zm.)Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów postanawia stanowisko Pani w sprawie zawartej we wniosku z dnia 12.09.2006r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego uznać za prawidłowe.
Ma Pan 82 lata. Jest emerytem i inwalidą drugiej grupy , w związku ze służbą w firmie X z następującym orzeczeniem: ogólnego stanu zdrowia w związku z układem ruchu. Komisja podaje w orzeczeniu trwałe inwalidztwo ze względu na wiek, rodzaj schorzeń ( zwyrodnienie kręgosłupa, niedokrwienie mięśnia sercowego, mykordiopatia odnaczyniowa w okresie wydolności krążenia).Okulista Polikliniki stwierdził zaćmę starczą, bez nadziei na poprawę wzroku prawego oka poprzez zastosowanie leków zastępczych ( zakraplanie i t.p.).Po szeregu nieudanych zabiegów usunięcia zaćmy w szpitalu postanowił Panjak w roku 2002r, skorzystać z zabiegu w prywatnym centrum medycznym. Za usunięcie zaćmy metodą fakoemusyfikacji ze wszczepieniem sztucznej soczewki tylnokomorowej w prawym oku zapłacił Pan 800,00zł. Na co posiada Pan fakturę zapłaty gotówką z dnia 15.03.2006r. wystawioną przez Niepubliczny Zakład Opieki Zdrowotnej .
Zdaniem Pana poniesiony wydatek związany z usunięciem zaćmy można rozliczyć w zeznaniu podatkowym za 2006r. w ramach ulgi rehabilitacyjnej jako wydatku poniesionego za zabieg rehabilitacyjny.
Z treści art.26 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U. z 2000r. nr 14 poz. 176 z późn.zm.) wynika, że podstawę obliczenia podatku, z zastrzeżeniem art.24 ust.3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c tej ustawy stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust.1,2,4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust.1 i 2 lub art. 25 tej ustawy, po odliczeniu kwot:- wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.Wśród wydatków uznanych za poniesione na cele rehabilitacyjne, art. 26 ust. 7a w punkcie 6 w/w ustawy wymienia wydatki poniesione na:- odpłatność za pobyt na leczeniu w zakładzie lecznictwa uzdrowiskowego, za pobyt w zakładzie rehabilitacji leczniczej, zakładach opiekuńczo- leczniczych i pielęgnacyjno- opiekuńczych oraz odpłatność za zabiegi rehabilitacyjne.
Zgodnie z art. 26 ust. 7c w/w ustawy o podatku dochodowym wysokość tych wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.
Wydatki o którym mowa w art. 26 ust.1 pkt.6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie ( art. 26 ust. 7b).
Pod pojęciem rehabilitacji należy rozumieć zorganizowany system działania, obejmujący usprawnienia fizyczne, psychiczne, społeczne, zawodowe. Proces rehabilitacji ma spowodować usunięcie skutków choroby, zmniejszenie następstw nieodwracalnych zmian lub wyrównanie ich w takim stopniu, aby poszkodowanym przywrócić ich społecznie przydatną sprawność. To znaczy, że wydatki na cele rehabilitacyjne, to wydatki związane z przywróceniem w możliwie wysokim stopniu sprawności organizmu oraz przystosowaniem osoby niepełnosprawnej do czynnego udziału w życiu społecznym. Istotne znaczenie mają zabiegi chirurgiczne zmierzające do przywrócenia organicznych funkcji, zmniejszenie następstw nieodwracalnych zmian lub wyrównania ich w takim stopniu, aby poszkodowanemu przywrócić jego społecznie przydatną sprawność.
Z opisanego stanu faktycznego wynika, że poddał się Pan operacji usunięcia zaćmy w prawym oku, która była operacją konieczną i zarazem zabiegiem rehabilitacyjnym przywracającym Panu zdolność widzenia. Nie była to operacja kosmetyczna a niezbędnie związana z ułatwieniem wykonywania przez Pana czynności życiowych.
Uwzględniając powyższe oraz mając na uwadze zaprezentowany stan faktyczny i prawny, należy stwierdzić, iż stanowisko Pana dotyczące odliczenia od dochodu za 2006r. wydatków dotyczących operacji jako odpłatność za zabieg rehabilitacyjny związany z ułatwianiem wykonywania czynności życiowych jest prawidłowe.
Stanowisko takie potwierdza wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17.10.1996r., sygn. Akt SA/Sz 2668/95 (aktualne również pod rządami art.26 ust.1 pkt.6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obecnie obowiązującym), w którym NSA stwierdził, iż nie podziela stanowiska, że zabieg chirurgiczny nie jest zabiegiem rehabilitacyjno-usprawniającym w rozumieniu przepisów regulujących zasady i warunki odliczeń od dochodu wydatków ponoszonych na cele rehabilitacyjne przez podatnika będącego osobą niepełnospraną.
Mając powyższe na uwadze Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa Mokotów postanowił jak w sentencji.