POSTANOWIENIE w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. - Interpretacja - PD/415-22/2006

shutterstock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 21.07.2006, sygn. PD/415-22/2006, Urząd Skarbowy w Tomaszowie Lubelskim

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

POSTANOWIENIE
w sprawie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Stosownie do postanowień art. 14a § 4 w związku z art. 14a § 1 i § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r.- Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego, po zapoznaniu się ze stanowiskiem zawartym we wniosku z dnia 22.06.2006r. i dokonaniu oceny prawnej; orzeka w następujący sposób:
stanowisko jest prawidłowe

UZASADNIENIE

Przepis art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa (jednolity tekst Dz. U z 2005r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) zobowiązuje, stosownie do swojej właściwości organy podatkowe do udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnych sprawach podatników, płatników lub inkasentów, w których nie toczy się postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa i postępowanie przed sądem administracyjnym na ich pisemny wniosek. Stosownie zaś do przepisu art. 14a § 4 ustawy Ordynacja podatkowa, udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego następuje w drodze postanowienia. W dniu 22.06.2006r. zwrócono się do tutejszego organu z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. We wniosku odwołano się do następującego stanu faktycznego; Prowadzona jest działalność gospodarcza między innymi w zakresie przewozu osób na trasie T.- Warszawa. Niektóre odjazdy z T. do Warszawy są w godzinach popołudniowych z dojazdem w godzinach wieczornych. Z uwagi na to zachodzi konieczność zapewnienia noclegów dla kierowców, którzy odjeżdżają z Warszawy do T. we wczesnych godzinach rannych dnia następnego. Wątpliwości dotyczą kwestii: czy firma może zakupić mieszkanie, które wykorzystywane byłoby przez kierowców jako kwatera, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i naliczać odpisy amortyzacyjne zaliczające je do kosztów działalności firmy. Przedstawiono następujące stanowisko: " firma moja może zakupić mieszkanie a następnie jako składnik majątku firmy naliczać amortyzację od wartości zakupu i wpisywać w koszty działalności gospodarczej". Mając na względzie treść przepisu art. 14a § 3 ustawy Ordynacja podatkowa oraz przepisów art. 22 ust. 1 i ust. 8, art. 22a - 22n ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /jedn. tekst Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn.zm./, - Naczelnik Urzędu Skarbowego dokonując oceny prawnej przedstawionego stanowiska uznał, że stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe. Amortyzację środków trwałych regulują przepisy art. 22a -22n cyt. ustawy o podatku dchodowym od osób fizycznych. Odpisy amortyzacyjne dokonane zgodnie z w/w przepisami podatkowymi stanowić będą, w myśl postanowień art. 22 ust. 8 ustawy, koszt uzyskania przychodów.Zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o przewidywanym okresie użytkowania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na postawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi. Stosownie do przepisu art. 22 ust. 8 cyt. wyżej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 22a-22o, z uwzlędnieniem art. 23. Wartość początkową, lokali mieszkalnych używanych przez właściciela na cele prowadzonej działalności gospodarczej, będącą podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych ustala się:na podstawie art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy, wg ceny nabycia, lub na podstawie art. 22g ust. 10 metodą uproszczoną. Metoda ta polega na ustaleniu wartości początkowej poprzez przyjęcie w każdym roku podatkowym wartości stanowiącej iloczyn metrów kwadratowych powierzchni użytkowej lokalu i kwoty 988zł., przy czym za powierzchnię użytkową uważa się powierzchnię przyjętą dla celów podatku od nieruchomości. Wybór metody amortyzacji należy dokonać przed rozpoczęciem amortyzowania i stosować tę samą do końca okresu amortyzacji. Z przyjęciem uproszczonej metody ustalenia wartości początkowej przedmiotowego lokalu przepis art. 22n ust. 3 ustawy łączy się zwolnienie z obowiązku ujmowania go w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. W pozostałych przypadkach zgodnie z przepisem art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych środki trwałe i wartości niematerialne i prawne o wartości początkowej powyżej 3 500,00zł. należy wprowadzić do ewidencji najpóźniej w miesiącu przekazania ich do użytkowania.
Niniejsza interpretacja :dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę we wniosku jak wyżej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Urząd Skarbowy w Tomaszowie Lubelskim