Temat interpretacji
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka zatrudnia pracownika, któy w ramach swoich obowiązków pracowniczych wykonuje dla Spółki projekty reklam, folderów i innych grafik komputerowych, będących utworem w rozumieniu ustawy o prawie autorskich i prawach pokrewnych.
W związku z powyższym Spółka stoi na stanowisku, iż wypłacając pracownikowi wynagrodzenie ze stosunku pracy, do którego obowiązków pracowniczych należy wyłącznie opracowywanie w ramach umowy o pracę utworów w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, i z mocy ustawy przekazywanie pracodawcy praw autorskich do tych utworów, winna jako pracodawca, stosować wobec tego pracownika stawkę kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50%.
Naczelnik tut. Urzędu podziela powyższe stanowisko Spółki.
Zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14 z 2000r. poz. 176 ze zm.) koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami ustala się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód. Odrębne przepisy o których mowa to ustawa z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. Nr 80 z 2000r. poz. 904 ze zm.). Słuszne jest zatem stanowisko Spółki, iż w stosunku do wynagrodzeń wypłacanych osobie, która w ramach obowiązków pracowniczych wykonuje i przekazuje na rzecz pracodawcy utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, Spółka winna stosować 50% koszty uzyskania tych przychodów. W przypadku gdy jedynie część wynagrodzenia ze stosunku pracy będzie wynagrodzeniem za przeniesienie praw autorskich to koszty uzyskania przychodu wg tej stawki należy ustalić jedynie w stosunku do tej części.
Jednakże należy zauważyć, iż zgodnie z art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. Art. 3 pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych oraz przepisy wydanych na ich podstawie aktów wykonawczych, zaś poprzez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 tej ustawy należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. Stosownie do tej definicji, ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie stanowi przepisów prawa podatkowego, a więc w trybie wydawania interpretacji określonym w art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, Naczelnik tut. Urzędu nie ma prawa interpretować tej ustawy. W związku z tym stwierdzenie, iż stanowisko Spółki jest poprawne odnosi się jedynie do stanowiska, iż Spółka jako płatnik, przy obliczaniu należnej zaliczki na podatek dochodowy może stosować koszty uzyskania przychodów w stawce 50% jeśli te przychody stanowią wynagrodzenie z tytułu korzystania i rozporządzania prawami autorskimi. Natomiast ocena, czy wykonywane przez pracownika projekty reklam, folderów i innych grafik komputerowych stanowią utwory w rozumieniu przepisów o prawie autorskim, leży poza zakresem uprawnień Naczelnika tut. Urzędu wyrażonym w art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa.