Temat interpretacji
POSTANOWIENIE
Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Ordynacja podatkowa tekst jednolity: Dz.U. z 2005r Nr 8 poz. 60/ po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 19.04.2005r o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie oddelegowania pracowników do pracy na kontrakcie zagranicznym i odliczania diet.
stwierdzam, że:
stanowisko przedstawione w tym wniosku nie jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.
UZASADNIENIE
Pismem z dnia 19.04.2005r Spółka zwróciła się z pytaniem - czy wyliczając dochód od przychodu uzyskanego w Niemczech mogę zastosować art.21 pkt 16, czy też art. 21 pkt 20 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. z 2000r Nr 14 poz. 176 z późn. zm./ oraz przedstawiła następujący stan faktyczny:
"Firma zatrudnia pracowników w kraju i za granicą, tj. w Niemczech, mając tam swój oddział, czyli zakład pracy. Pracownik jest oddelegowany do pracy na kontrakcie zagranicznym i tam wykonuje prace polegające na dociepleniu budynków, za którą otrzymuje wynagrodzenie wyliczone na podstawie przepisów niemieckich dotyczących wynagrodzeń. Od tych dochodów dotychczas odliczaliśmy diety, które stanowiły koszty pomniejszające podstawę opodatkowania dla podatku dochodowego od wynagrodzeń uzyskanych w Polsce. Pracownicy nie otrzymują dochodu w wysokości równowartości diet z tytułu podróży służbowej, ale wynagrodzenie za wykonaną pracę."
Stanowisko podatnika:
W piśmie z dnia 26.04.2005r podatnik określił swoje stanowisko:
"Powołując się na art. 21 pkt 16 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, który zezwala na odliczenie diet w całości jest jak najbardziej właściwe w tej konkretnej sprawie, gdyż pracownik jest oddelegowany do pracy w celu wykonania określonego zadania, stałym miejscem zatrudnienia jest siedziba firmy w Polsce, otrzymują wynagrodzenie za wykonaną pracę, które jest naliczane i rozliczane w Polsce z uwzględnieniem przepisów płacowych polskich i niemieckich (dotyczy między innymi ubezpieczeń społecznych w kraju i przepisów podatkowych w Niemczech). Uważam, że wyjazd pracowników należy traktować jak podróż służbową, a w myśl przepisów Kodeksu pracy art.77 i przepisów podatkowych nie jest określona długość trwania podróży służbowej."
Ocena stanu prawnego:
Stosownie do treści art.9 ust.1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm./ opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art.21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy - w myśl art. 12 ust.1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera pojęcia definicji podróży służbowej. Została ona zawarta w art.775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r - Kodeks pracy /t.j. Dz.U. z 1998r. Nr 21, poz. 94 z późn.zm/. W kodeksie pracy pojęcie podróży służbowej zostało określone jako wykonywanie na polecenie pracodawcy zadania służbowego poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy, lub poza stałym miejscem pracy. Oznacza to, iż w ramach podróży służbowej pracownikowi zostaje powierzone zdanie określone odrębnie, poza zakresem czynności wymienionym w umowie o pracę i zadanie to ma charakter przejściowy.
Jedną z istotnych cech stosunku pracy jest zobowiązanie się pracownika do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę /art.22 § 1 k.p./. Powyższe oznacza, że miejsce pracy określa umowa oraz może zostać wyznaczone w późniejszym terminie niż dzień zawarcia umowy o pracę w drodze jednostronnego oświadczenia woli przez pracodawcę. Spółka posiada swój oddział w Niemczech, pracownicy przebywają tam czasowo i uzyskują wynagrodzenie za pracę na podstawie przepisów niemieckich.
Zgodnie z art.21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest część dochodów osób, o których mowa w art.3 ust.1 , przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy, z wyjątkiem wynagrodzenia uzyskiwanego przez członka służby zagranicznej, w wysokości stanowiącej równowartość diety z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień, w którym była wykonywana praca; zwolnienie dotyczy dochodów nieprzekraczających rocznie równowartości trzydziestu diet, z zastrzeżeniem ust. 15.
Od wynagrodzeń osiąganych na terytorium Niemiec, opodatkowanych zgodnie z postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, podatek w kraju nie jest pobierany. Jednak w razie osiągania przez pracownika innych dochodów podlegających opodatkowaniu, zgodnie z art. 27 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągnięte na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej i zwolnione od podatku zgodnie z postanowieniami umowy międzynarodowej wykazywane są przez podatnika w zeznaniu rocznym, w celu wyliczenia tzw. stopy procentowej, którą stosuje się do wyliczenia podatku od dochodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Część tych dochodów osiągniętych za granicą nieprzekraczających rocznie równowartości trzydziestu diet zgodnie z powołanym wyżej art.21 ust.1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych korzysta ze zwolnienia i nie stanowi podstawy wyliczenia stopy procentowej. Zwolnienie to powinno być uwzględnione przez płatnika w informacji rocznej.
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 19 grudnia 2002r w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju / Dz.U. Nr 236, poz. 1991 z póź. zm./ określa wysokość diety za dobę podróży.
W sytuacji pracowników oddelegowanych do pracy poza granicami kraju, w ramach podróży służbowej, którzy oprócz wynagrodzenia uzyskiwanego i opodatkowanego w kraju otrzymują diety, zgodnie z obowiązującymi przepisami ma zastosowanie art. 21 ust.1 pkt 16 lit a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi: wolne od podatku są diety i inne należności za czas podróży służbowej pracownika - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem ust. 13.
Zgodnie z art. 15 ust.1 umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku podpisaną w Berlinie 14 maja 2003r /Dz.U z 2005r. Nr 12, poz.90/ /.../ uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.
Artykuł 15 ust. 2 tejże umowy stanowi: bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu wynagrodzenie, jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym Państwie, jeżeli:
- odbiorca przebywa w drugim Państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
- wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
- wynagrodzenie nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.
W świetle przedstawionego stanu prawnego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Kościerzynie stwierdza, że w przypadku czasowego pobytu na terenie Niemiec i uzyskiwania tam dochodów ze stosunku pracy pracownikowi przysługuje zwolnienie od podatku części dochodu, zgodnie z art. 21 ust.1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.