
Temat interpretacji
Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sandomierzu działając na podstawie art. 14a §1 i § 4 oraz art. 216 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu Pana wniosku z dnia 6 września 2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza nieprawidłowość Pana stanowiska przedstawionego we wniosku.
W dniu 06.09.2005 r. złożył Pan wniosek o udzielenie informacji o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego, dotyczących uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków ponoszonych przez Pana jako przedsiębiorcę z tytułu diet w granicach limitów określonych w przepisach odrębnych, tj. wg zasad obowiązujących pracowników. Z treści pisma wynika, że od 2003 r. prowadzi Pan pozarolniczą działalność gospodarczą, polegającą na świadczeniu usług kierowcy, oznaczoną wg klasyfikacji PKD numerem 7450 B. Nie ponosi Pan kosztów zakupu paliwa, amortyzacji samochodu, jego napraw i innych, bowiem koszty te ponosi firma (podmiot) zlecający Panu usługę kierowania samochodem stanowiącym własność tego podmiotu. Na podstawie dokumentów - kart drogowych - jest Pan w stanie każdorazowo wykazać daty i godziny przekroczenia granicy, bądź określających godzinę wyjazdu i przyjazdu. Istotą Pana problemu jest to, czy przysługuje Panu prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą.
W Pańskim przekonaniu, opartym na treści art. 22 ust. 1 oraz art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a także wyroku NSA z dnia 21.12.1995 r. (sygn. akt S.A/Sz 1603/95) prawo takie Panu przysługuje, ponieważ usługę świadczy Pan w warunkach i na zasadach analogicznych dla pracownika i stosunku pracy (umowny stosunek łączący Pana z - jak Pan określa - pracodawcą, zlecanie za każdym razem wyjazdu, określonego co do czasu i miejsca). Swoje stanowisko dodatkowo popiera Pan związkiem przyczynowo - skutkowym pomiędzy rodzajem kosztu a przychodem a także faktem, że bez poniesienia wydatków z tytułu diet nie jest Pan w stanie wykonać usługi.
Po przeanalizowaniu treści Pana wniosku i mających zastosowanie w sprawie przepisów ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych - Naczelnik Urzędu Skarbowego w Sandomierzu stwierdza:
- Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176
ze zm.) nie uznaje się za koszty uzyskania przychodu wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących - w części przekraczającej wysokość diet przysługujących pracownikom, określoną w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.
- Zgodnie z treścią pisma Ministerstwa Finansów Departamentu Podatków Bezpośrednich z dnia 21.12.2004 r. w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportu samochodowego brak jest uzasadnienia dla przyjęcia, że wykonywanie przez te osoby zadań poza miejscowością podaną w zgłoszeniu o dokonanie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, wiąże się z podróżą służbową, należy bowiem przyjąć, że świadczenie usług transportowych w ramach wykonywanej działalności stanowi istotę tej działalności.
W przypadku osób, których działalność gospodarcza polega na świadczeniu usług transportowych, nie każdy wyjazd poza miejscowość, w której znajduje się siedziba firmy wiąże się z odbyciem podróży służbowej. Podstawą tego rodzaju działalności jest bowiem poruszanie się po kraju i poza jego granicami. Skoro więc, usługi transportowe stanowią przedmiot działalności, czynności związanych z ich wykonywaniem nie można uznać za podróże służbowe. Tym samym diety z tego tytułu nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Przedmiotem Pana działalności jest świadczenie usług transportu krajowego i międzynarodowego bez zatrudnienia pracowników. Zatem czynności związane z realizacją tych usług należą do istoty prowadzonej działalności - w związku z czym nie mogą być utożsamiane z podróżą służbową w rozumieniu przepisów ustawy podatkowej oraz przepisów szczególnych, tj. art. 775 § 1 Kodeksu pracy i rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19.12.2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej - krajowej: Dz. U. Nr 236, poz. 1990 ze zm., poza granicami kraju: Dz. U. Nr 236, poz. 1991 ze zm.
