Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

21 lipca 2025 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 lipca 2025 r. o wydanie interpretacji indywidualnej.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

(…) Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca” lub „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), podlegającą w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Spółka należy do międzynarodowej grupy (…) (dalej: „Grupa”) będącej jednym z wiodących na świecie producentów wyrobów ze szkła, stosowanych m.in. w przemyśle perfumeryjnym/ kosmetycznym.

Spółka jest stroną Umowy zawartej z podmiotem powiązanym z Niemiec, który powstał w wyniku restrukturyzacji jako następca prawny podmiotu A i zmienił nazwę na (…) (…). Wnioskodawca oraz A są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy CIT. A posiada siedzibę i zarząd w Niemczech.

Na podstawie ww. Umowy Spółka ponosi na rzecz ww. podmiotu powiązanego m.in. opłaty z tytułu korzystania z narzędzi (tj. form wymienionych w załączniku do Umowy) wykorzystywanych przez Spółkę w procesie produkcji wyrobów gotowych (dalej: „Formy”). Formy pozostają własnością podmiotu powiązanego z Niemiec, niemniej jednak są fizycznie wykorzystywane przez Spółkę w procesie wytwarzania wyrobów gotowych pod zamówienie klienta.

Produkowane przez Spółkę wyroby ze szkła, takie jak np. (…), są stosowane m.in. w przemyśle (…) i charakteryzują się różną wielkością, geometrią i kształtem. Aby nadać kształt, wielkość, geometrię wytwarzanym wyrobom gotowym, zgodnie z oczekiwaniami nabywców, kluczową kwestią jest zastosowanie odpowiedniej Formy wytworzonej z materiału, który zapewni właściwą trwałość, możliwość odwzorowania szczegółów, a przy tym będzie odporny na ewentualne deformacje. Formy składają się z dwóch głównych części tzw. przedformy, w której powstaje główka wyrobu gotowego i tzw. formy właściwej, która nadaje ostateczny kształt wyrobowi gotowemu. Zestaw form do produkcji opakowań szklanych to komplet składający się z około 10 różnych rodzajów części, z których każda pełni odrębną funkcję w procesie formowania wyrobów szklanych. Części te wykonywane są głównie z wysokiej jakości żeliwa, natomiast te, które mają bezpośredni kontakt z gorącym szkłem, są dodatkowo pokrywane specjalną powłoką chromowo-niklową. Zapewnia to ich większą trwałość i odporność na intensywne warunki pracy.

Liczba konkretnych części w zestawie form zależy od konstrukcji maszyny wykorzystywanej w procesie produkcyjnym - przede wszystkim od liczby sekcji oraz zastosowanego systemu (pojedyncza, podwójna lub potrójna kropla). Wraz ze wzrostem złożoności systemu zwiększa się także liczba elementów należących do każdego rodzaju części w zestawie. Formy szklarskie muszą charakteryzować się wytrzymałością na wysoką temperaturę, do jakiej rozgrzewana jest masa szklarska, a także gwarantować najwyższy poziom odtworzenia detali produkowanego wzoru oraz umożliwiać prawidłowe działanie formy, a więc jej właściwe otwieranie się i zamykanie. Formy są wykorzystywane w części procesu produkcyjnego odpowiadającego za proces formowania. Opakowania szklane są produkowane w dwóch etapach procesu formowania przy wykorzystaniu technik tłoczenia i wydmuchiwania, za pomocą automatów rzędowych IS. W automatycznej produkcji butelek wyróżnia się pięć etapów.

1) Otrzymanie porcji stopionego szkła (kropli) o odpowiedniej wadze i temperaturze.

2) Formowanie bańki w pierwszej formie (przedformie) przy wykorzystaniu ciśnienia sprężonego powietrza lub metalowego wytłocznika.

3) Przeniesienie bańki (porcji) do formy ostatecznej (formy właściwej).

4) Otrzymywanie końcowego kształtu wyrobu poprzez rozdmuchiwanie opakowania sprężonym powietrzem do uzyskania kształtu formy właściwej.

5) Przekazanie końcowego produktu do procesów następujących po formowaniu.

Jak wynika z ww. opisu Formy stanowią specjalistyczne narzędzia, które są wykorzystywane bezpośrednio w procesie produkcyjnym Spółki, gdyż to właśnie one umożliwiają wykonanie wyrobu gotowego w kształcie, rozmiarze i o geometrii ustalonej z nabywcą wyrobu gotowego.

Zgodnie z Umową, opłaty z tytułu korzystania z Form są kalkulowane jako % od zdefiniowanego obrotu. Opłaty te są realizowane przez Spółkę za kwartały danego roku kalendarzowego, na podstawie faktury wystawianej przez ww. podmiot powiązany w oparciu o stosowne dane przekazane do 20 dnia po zakończeniu kwartału, w terminie 30 dni. W związku z faktem, że podstawą kalkulacji ww. opłat jest obrót wykazywany przez Spółkę w PLN, kwoty opłat są ustalane również w PLN, a następnie przeliczane na EUR. Podmiot powiązany wystawia fakturę w EUR. Dotychczas płatności z tytułu korzystania z form nie przekroczyły kwoty 2 milionów PLN w skali roku, niemniej jednak nie jest wykluczone, że wskazany próg zostanie przekroczony.

Spółka uwzględnia m.in. ww. opłaty w procesie kalkulacji ceny sprzedaży dla danego klienta.

Ww. opłaty realizowane przez Spółkę są pomniejszane o pobrany podatek u źródła w wysokości 5% przewidzianej w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Niemcami (UPO-PL-DE). Spółka w ramach należytej staranności pozyskuje od podmiotu z Niemiec certyfikat rezydencji oraz gromadzi odpowiednie dokumenty potwierdzające status A tj. odbiorcy należności z tyt. korzystania z form jako podatnika i rzeczywistego właściciela otrzymywanych należności.

Zgodnie z wiedzą Wnioskodawcy A nie posiada w Polsce zakładu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej między Polską a Niemcami.

Pytania

 1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że opłaty za korzystanie z Form stanowią opłaty za korzystanie z urządzenia przemysłowego, które podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła jak należności licencyjne?

 2. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na ww. pytanie, czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że opłaty za korzystanie z Form tj. urządzenia przemysłowego, mimo że dotyczą tytułów wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 1 UPDOP to nie podlegają obligatoryjnemu mechanizmowi poboru podatku u źródła wg standardowej stawki podatku u źródła od nadwyżki ponad 2 miliony PLN i tym samym nie powinny być wliczane do kalkulacji limitu 2 milionów PLN, o którym mowa w art. 26 ust. 2e UPDOP?

 3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że w odniesieniu do opłat za korzystanie z Form Spółka jest uprawniona do zastosowania stawki podatku u źródła w wysokości 5% na podstawie UPO-PL-DE?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 1. Zdaniem Wnioskodawcy opłaty za korzystanie z Form stanowią opłaty za korzystanie z urządzenia przemysłowego i podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła jako należności licencyjne.

Ad 2. Zdaniem Wnioskodawcy płatności za korzystanie z Form tj. urządzenia przemysłowego, mimo że dotyczą tytułów wynikających z art. 21 ust. 1 pkt 1 UPDOP (winno być: ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 278 ze zm., dalej: „UPDOP”), to nie podlegają obligatoryjnemu mechanizmowi poboru podatku u źródła wg standardowej stawki podatku u źródła od nadwyżki ponad 2 miliony PLN i tym samym nie powinny być wliczane do kalkulacji limitu 2 milionów PLN. W odniesieniu do powyższej sytuacji zastosowanie znajdzie bowiem § 2 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2022 r. w sprawie wyłączenia obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (winno być: t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 659) i w konsekwencji należności wypłacane z tych tytułów w ogóle nie będą uwzględniane na potrzeby ustalania, czy przekroczony został próg 2 milionów PLN, o którym mowa w art. 26 ust. 2e UPDOP.

Ad 3. Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do opłat za korzystanie z form Spółka jest uprawniona do skorzystania z preferencyjnej stawki podatku u źródła wynikającej z UPO-PL-DE tj. w wysokości 5% na podstawie dokumentów gromadzonych w ramach należytej staranności, bez obowiązku stosowania mechanizmu poboru podatku wynikającego z art. 26 ust. 2e UPDOP.

Uzasadnienie w zakresie pytania 1.

Zgodnie z art. 3 ust. 2 UPDOP podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl art. 3 ust. 3 pkt 5 UPDOP, za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w ust. 2, uważa się w szczególności dochody (przychody) z tytułu należności regulowanych, w tym stawianych do dyspozycji, wypłacanych lub potrącanych, przez osoby fizyczne, osoby prawne albo jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia.

Stosownie do art. 3 ust. 5 ww. ustawy, za dochody (przychody), o których mowa w ust. 3 pkt 5, uważa się przychody wymienione w art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1, jeżeli nie stanowią dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3 pkt 1-4.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 (winno być: pkt 1-2a) UPDOP, podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów z:

 1) odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),

 2) opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze

          - ustala się w wysokości 20% przychodów.

W myśl art. 21 ust. 2 UPDOP, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak zostało wskazane w stanie faktycznym Spółka w ramach prowadzonej działalności wykorzystuje udostępnione jej Formy dla celów produkcji wyrobów gotowych i ponosi w związku z tym opłaty na rzecz podmiotu powiązanego. Jak wynika z ww. art. 21 ust. 1 pkt 1 UPDOP opłaty za korzystanie z urządzenia przemysłowego podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła. Przepisy UPDOP nie przewidują definicji legalnej tego pojęcia, niemniej jednak zostało wykształcone podejście praktyczne na podstawie ugruntowanej doktryny i orzecznictwa, które definiuje urządzenie przemysłowe bardzo szeroko.

W indywidualnych interpretacjach podatkowych, jak również orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że za punkt wyjścia przy interpretacji znaczenia wyrazów „urządzenia” i „przemysłowy” należy przyjąć ich znaczenie słownikowe. Wyraz „urządzenie” występuje w znaczeniu: „przedmiotu o złożonej konstrukcji, wykonującego lub ułatwiającego określoną pracę” (por.: W. słownik języka (...), wsjp.pl); „mechanizmu bądź zespołu mechanizmów, niekiedy bardzo skomplikowanych technicznie, służących do wykonywania określonych czynności, pełniących jakąś funkcję; przyrządu” (por.: Nowy słownik języka (...), pod red. B. Dunaja, s. 749); „mechanizmu lub zespołu mechanizmów, służącego do wykonania określonych czynności” (por.: Słownik języka (...) PWN, sjp.pwn.pl). Wyraz „przemysłowy” oznacza „związany z przemysłem, używany, stosowany w przemyśle” (por. Nowy słownik języka (...), pod red. B. Dunaja, s. 543). Z kolei wyraz „przemysł” oznacza „działalność polegającą na produkcji towarów określonego rodzaju na dużą skalę, przy użyciu maszyn” (por.: W. słownik języka (...)); „podstawowy dział gospodarki, obejmujący masowe wytwarzanie za pomocą środków technicznych określonej grupy wyrobów” (por.: Nowy słownik języka (...), pod red. B. Dunaja, s. 543; wyrok WSA w Łodzi z 14 kwietnia 2021 r., I SA/Łd 141/21 i powołane tam orzecznictwo).

Ponadto w wydanych przez sądy administracyjne orzeczeniach podnosi się, że bazując na wykładni językowej i celowościowej urządzenie przemysłowe to rzecz/przedmiot/składnik majątku pełniący pomocniczą funkcję w ramach procesu przemysłowego, który:

   - jest wykorzystywany w profesjonalnym obrocie, przy czym ważne jest by doszło do użycia tego urządzenia, nie zaś tylko do możliwości jego wykorzystania (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z 4 czerwca 2024 r, sygn. I SA/Po 202/24);

   - jest związany z działalnością danego podmiotu,

   - nie musi być wykorzystywany bezpośrednio w procesie produkcji - może służyć tylko przygotowaniu procesu produkcyjnego lub utrzymaniu procesu produkcji,

   - został oddany korzystającemu do fizycznego dysponowania/używania.

Bazując na wyżej przytoczonych definicjach urządzenia przemysłowego, zdaniem Wnioskodawcy, wykorzystywane Formy spełniają definicję urządzenia przemysłowego i podlegają opodatkowaniu jako należności licencyjne podatkiem u źródła. Otrzymywane formy stanowią narzędzia o złożonej konstrukcji wykorzystywane w procesie produkcyjnym, które służą nadaniu wyrobom gotowym wytwarzanym przez Spółkę oczekiwanej przez klienta formy. Odnosząc się do ww. warunków, zdaniem Spółki, udostępniane za opłatą Formy spełniają wszystkie powyższe cechy. Niewątpliwe jest, że są zostały one fizycznie udostępnione Wnioskodawcy, są wykorzystywane w profesjonalnym obrocie oraz są związane z działalnością produkcyjną i handlową Wnioskodawcy. To dzięki ich wykorzystywaniu, Wnioskodawca może produkować wyroby gotowe (opakowania szklane, flakony) o określonym kształcie, co ostatecznie prowadzi do osiągnięcia przez niego przychodu z tytułu wytworzonych wyrobów gotowych.

W konsekwencji należy uznać, że opłaty za Formy stanowią opłaty za korzystanie z urządzenia przemysłowego, które są objęte art. 21 ust. 1 pkt. 1 UPDOP i podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła jak należności licencyjne.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 2.

Jak wskazano powyżej opłaty za korzystanie z Form stanowią opłaty za korzystanie z urządzenia przemysłowego, które mieści się w definicji należności licencyjnych, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1 UPDOP.

Natomiast w myśl art. 26 ust. 2e UPDOP, jeżeli łączna kwota należności wypłacanych z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1 na rzecz podmiotu powiązanego, przekroczyła w roku podatkowym obowiązującym u wypłacającego te należności łącznie kwotę 2 000 000 zł na rzecz tego samego podatnika, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami są obowiązane jako płatnicy pobrać, z zastrzeżeniem ust. 2g, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat według stawki podatku określonej w art. 21 ust. 1 pkt 1 lub art. 22 ust. 1 od nadwyżki ponad kwotę 2 000 000 zł:

 1) z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e;

 2) bez możliwości niepobrania podatku na podstawie właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, a także bez uwzględniania zwolnień lub stawek wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

W myśl art. 26 ust. 2ea UPDOP, przez podmioty powiązane, o których mowa w ust. 2e, rozumie się podmioty powiązane w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 tejże ustawy.

Począwszy od stycznia 2022 r. obowiązuje ww. mechanizm obligatoryjnego poboru podatku u źródła dla określonych płatności pasywnych dokonywanych na rzecz zagranicznych podmiotów powiązanych, pod warunkiem, że łączna wartość płatności - w roku podatkowym obowiązującym u płatnika - przekroczy łącznie 2 miliony PLN na rzecz tego samego podatnika (ww. art. 26 ust. 2e UPDOP). Do płatności objętych tym mechanizmem zgodnie z obowiązującymi przepisami zalicza się płatności wymienione w art. 21 ust. 1 pkt 1 (tj. m in. należności licencyjne) oraz art. 22 ust. 1 (dywidendy) UPDOP. Oznacza to, że co do zasady ww. mechanizmem objęte są również płatności z tyt. opłat za użytkowanie urządzeń przemysłowych.

Niemniej jednak zgodnie z art. 26 ust. 9 UPDOP, minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników, grupy płatników lub czynności, w przypadku których zostanie wyłączone lub ograniczone stosowanie ust. 2e, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, uwzględniając istnienie określonych uwarunkowań obrotu gospodarczego, specyficzny status niektórych grup podatnikowi płatników oraz specyfikę dokonywania niektórych czynności.

Na podstawie wskazanego przepisu zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2022 r. w sprawie wyłączenia obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2852 - winno być: t.j. Dz.U. z 2025 r. poz. 659, dalej: Rozporządzenie).

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia, wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e UPDOP w przypadku wypłat należności z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego.

Powyższe wyłączenie jest trwałe - nie jest ograniczone żadnym terminem. Jedyne ograniczenie czasowe ujęte w Rozporządzeniu znajduje się w § 3, zgodnie z którym wyłącza się stosowanie art. 26 ust. 2e ustawy do dokonywanych od dnia 1 stycznia 2023 r. do dnia 31 grudnia 2023 r. wypłat należności w przypadkach, o których mowa w art. 26 ust. 2c ustawy. W tym zakresie zostały opublikowane dodatkowe Rozporządzenia tj. Rozporządzenie z dnia 28 grudnia (winno być: z dnia 22 grudnia) 2023 r. (Poz. 2789, winno być: Dz.U. z 2023 r. poz. 2789) i Rozporządzenie z dnia 23 grudnia (winno być: z dnia 18 grudnia)  2024 r. (Poz. 1909, winno być: Dz.U. z 2024 r. poz. 1909) wyłączające stosowanie art. 26 ust. 2e do 31 grudnia 2025 r.

Zgodnie z § 2 pkt 2 (winno być: ust. 2) Rozporządzenia, w przypadku wypłat należności, o których mowa w ust. 1 pkt 6 Rozporządzenia, wyłączenie stosowania art. 26 ust. 2e ustawy stosuje się jedynie do wypłat należności na rzecz podatników mających siedzibę lub zarząd na terytorium państwa będącego stroną zawartej z Rzecząpospolitą Polską umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, której przepisy określają zasady opodatkowania dochodów z dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych, jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników.

Jak wynika ze stanu faktycznego odbiorca płatności ma siedzibę i zarząd w Niemczech, tj. państwie, z którym Polska zawarła umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. W UPO PL-DE podstawa do wymiany informacji zawarta została w art. 27. W związku z powyższym należy uznać, że ww. warunek jest spełniony.

Ponadto stosownie do § 4 Rozporządzenia, przepisy § 2 i § 3 stosuje się, jeżeli spełnione zostały warunki do niepobrania podatku, zastosowania stawki podatku lub zwolnienia, wynikające z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Spółka gromadzi w ramach należytej staranności odpowiednie dokumenty potwierdzające status odbiorcy płatności jako podatnika i rzeczywistego właściciela otrzymywanych należności i tym samym jest uprawniona do zastosowania ww. przepisów UPO-PL-DE. W związku z powyższym należy uznać, że ww. warunek jest spełniony.

Wyłączenie obowiązku stosowania art. 26e UPDOP w przypadku opłat z tytułu korzystania z urządzenia przemysłowego potwierdzają również organy podatkowe w wydawanych interpretacjach podatkowych, m.in. interpretacji indywidualnej z 29 marca 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.45.2019.2.KK, interpretacji indywidualnej z 14 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.300.2019.3.BJ oraz interpretacji indywidualnej z 22 czerwca 2020 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.104.2020.2.JC.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy UPDOP oraz Rozporządzenia, zdaniem Wnioskodawcy, opłaty za korzystanie z Form, które stanowią urządzenie przemysłowe, nie podlegają objęciu ww. obowiązkowym mechanizmem poboru podatku od nadwyżki ponad 2 miliony PLN. W konsekwencji Spółka nie powinna uwzględniać omawianych opłat dla potrzeb kalkulacji limitu 2 milionów PLN.

Wnioskodawca uważa, że obliczając limit 2 milionów PLN wskazany w art. 26 ust. 2e ustawy UPDOP, podatnicy są obowiązani do uwzględnienia wyłącznie tych płatności, które obowiązkowo objęte są zdefiniowanym w nim mechanizmem poboru podatku u źródła. Mając zatem na względzie, iż na podstawie Rozporządzenia, należności wypłacane za użytkowanie urządzenia przemysłowego, jakim są Formy, zostały trwale wyłączone z obowiązku poboru podatku u źródła od nadwyżki ponad 2 miliony PLN, brak jest podstaw uwzględniania tych płatności w ww. limicie. Wliczenie tych kwot do limitu byłoby, według Spółki, sprzeczne z regulacjami Rozporządzenia.

Podobne stanowisko zostało potwierdzone w interpretacji indywidualnej z 12 sierpnia 2022 r. znak: 0111-KDWB.4010.26.2022.2.KP, w której Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał: „Odnosząc powyższe do przedstawionego opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego należy wskazać, że łączny limit w kwocie 2 000 000 zł powinni państwo obliczać bez uwzględnienia płatności dla podmiotów powiązanych za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego. W tej sytuacji, jeśli kwoty pozostałych wypłat (innych niż należności za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego) nie przekraczają kwoty 2 000 000 zł, mechanizm pay&refund, nie będzie miał zastosowania w stosunku do żadnej z tych płatności”.

Ponadto, zasadność takiego podejścia została potwierdzona przez DKIS w kilku innych interpretacjach, m.in. w piśmie z 24 marca 2023 r. sygn. 0114-KDIP2-1.4010.104.2023.1.JC; piśmie z 7 grudnia 2022 r. sygn. 0111-KDIB1-2.4010.651.2022.1 EJ, piśmie z 11 stycznia 2021 r.  sygn. 0111-KDIB2-1.4010.427.2020.2.MK.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, płatności dokonywane przez Spółkę na rzecz A za korzystanie z Form nie powinny być uwzględniane dla potrzeb kalkulacji limitu 2 milionów PLN, o którym mowa w art. 26 ust. 2e UPDOP.

Uzasadnienie w zakresie pytania nr 3.

W myśl art. 21 ust. 2 UPDOP, przepisy art. 21 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Jak wynika z art. 12 (winno być: ust. 1-3) UPO PL-DE (winno być: Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisanej w Berlinie dnia 14 maja 2003 r. (Dz. U. z 2005 r., nr 12, poz. 90 ze zm., dalej: „UPO PL-DE”), należności licencyjne, powstające w Umawiającym się Państwie i wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże należności licencyjne, o których mowa w ustępie 1 artykułu 12 UPO PL-DE, mogą być także opodatkowane w Umawiającym się Państwie, w którym powstają, i zgodnie z jego ustawodawstwem, ale jeżeli osoba uprawniona do należności licencyjnych ma miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie, to podatek w ten sposób ustalony nie może przekroczyć 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Określenie „należności licencyjne” użyte w niniejszym artykule oznacza wszelkiego rodzaju należności płacone za użytkowanie lub prawo do użytkowania wszelkich praw autorskich do dzieła literackiego, artystycznego lub naukowego, włącznie z filmami dla kin, wszelkiego patentu, znaku towarowego, wzoru lub modelu, planu, tajemnicy technologii lub procesu produkcyjnego lub za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego lub za informacje dotyczące doświadczenia w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej. Postanowienie to stosuje się odpowiednio do wszelkiego rodzaju wypłat za użytkowanie lub prawo do użytkowania nazwy, zdjęcia lub innych podobnych praw osobistych oraz do wypłat otrzymywanych jako wynagrodzenie za nagranie przez radio lub telewizję występów sportowców lub artystów.

Wracając na grunt polskich przepisów podatkowych, zgodnie z art. 26 ust. 1 UPDOP, osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.

Ponadto, uwzględniając fakt, iż Spółka, dokonując płatności do A, jest (i będzie) w posiadaniu aktualnego certyfikatu rezydencji podatkowej spółki niemieckiej oraz dochowa należytej staranności przy weryfikacji możliwości pobrania podatku u źródła w wysokości wynikającej z UPO PL-DE, będzie ona uprawniona do zastosowania preferencyjnej tj. 5% stawki podatku u źródła bez stosowania obowiązkowego mechanizmu poboru podatku u źródła, o którym mowa w art. 26 ust. 2e UPDOP.

W konsekwencji, reasumując powyższe rozważania, Spółka wnosi o potwierdzenie, że:

 1. Opłaty za korzystanie z Form (tj. za korzystanie z urządzenia przemysłowego) stanowią należności licencyjne, które co prawda podlegają opodatkowaniu podatkiem u źródła, niemniej jednak korzystają z wyłączenia spod obowiązkowego mechanizmu poboru podatku u źródła wymienionego w art. 26 ust. 2e UPDOP na mocy ww. Rozporządzenia.

 2. Wypłacane kwoty za korzystanie z Form jako niepodlegające pod obowiązkowy mechanizm poboru podatku u źródła od nadwyżki ponad 2 miliony PLN nie podlegają uwzględnieniu podczas wyliczania limitu 2 milionów PLN.

 3. W odniesieniu do opłat za Formy Spółka jest uprawniona do stosowania preferencyjnej stawki podatku u źródła w wysokości 5% na podstawie UPO PL-DE, pod warunkiem posiadania przez Spółkę odpowiednich dokumentów gromadzonych w ramach należytej staranności, w tym w szczególności właściwego certyfikatu rezydencji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

   - Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

   - Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

   - Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

   - w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

   - w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.