Temat interpretacji

Podatnik zawarł z firmą zajmującą się obrotem wierzytelnościami umowę cesji - przelewu wierzytelności wynikających z faktury VAT, gdzie wartość netto stanowiła przychód należny w momencie sprzedaży towaru. Na podstawie tej umowy otrzyma za nie zapłatę w wysokości 93% kwoty głównej, pomniejszoną o podatek VAT. Na kwotę stanowiącą dla Cesjonariusza wynagrodzenie zostanie wystawiona faktura VAT, powiększona o 22% podatku VAT.

Zdaniem Podatnika nabył on usługę ściągania długów opodatkowaną 22% stawką podatku VAT. Zapłata za przelane wierzytelności wynikające z faktury VAT na podstawie umowy cesji wierzytelności nie spowoduje przychodów podatkowych, ponieważ wartość netto sprzedanych wierzytelności już raz stanowiła u Podatnika przychód netto w momencie sprzedaży towarów - zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zapłatę należy potraktować analogicznie jak spłatę zadłużenia przez pierwotnego dłużnika, w związku z tym nie wywoła ona żadnych skutków podatkowych. Koszt prowizji za ściągnięcie długu należy zaliczyć do kosztów podatkowych.

Po przeanalizowaniu stanu faktycznego sprawy, stanowiska przedstawionego przez Podatnika oraz obowiązujących w omawianym zakresie przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, że stanowisko Podatnika jest prawidłowe. W momencie sprzedaży towarów u Podatnika wystąpił przychód należny, albowiem zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane <...>. Odbiorca nie uregulował należności wynikających z otrzymanej od Podatnika faktury, wobec tego Podatnik zawarł z firmą windykacyjną umowę cesji w/w wierzytelności będącej specyficzną umową sprzedaży, obejmującą spłatę 93% należności z tytułu sprzedaży towarów. Odpłatność za zbytą wierzytelność z tytułu sprzedaży towarów, nie zwiększy przychodów podatkowych Podatnika, gdyż w tym przypadku wystąpi jedynie spłata należności zaliczonych już wcześniej do przychodów podatkowych - analogicznie jak spłata zadłużenia przez pierwotnego dłużnika. Podkreślić przy tym należy, że powołany przez Podatnika przepis art. 23 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma znaczenia dla udzielonej odpowiedzi, ponieważ pytanie dotyczyło skutków zapłaty otrzymanej przez Podatnika w związku z umową odpłatnego zbycia wierzytelności, a nie straty z tego tytułu.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Możliwe jest zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez przedsiębiorców na rzecz firm windykacyjnych z tytułu zleconych im windykacji wierzytelności. Aby jednak Podatnik mógł je do kosztów zaliczyć, musi wykazać związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesieniem kosztu i uzyskaniem przychodu oraz udowodnić, że poniesienie wydatku było zasadne (pismo Ministerstwa Finansów z dnia 11 marca 2004 r. nr PB3-530/8214-56/HR/04). Wobec powyższego prowizja zapłacona firmie windykacyjnej tytułem ściągnięcia przedmiotowych należności stanowi koszt podatkowy w momencie otrzymania faktury od firmy windykacyjnej tytułem potrąconej prowizji, z zastrzeżeniem art. 23 ust. 1 pkt 43 cyt. ustawy.