Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 22.03.2006, sygn. PD/415-10/BJ/06, Urząd Skarbowy w Nysie

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Na podstawie art. 216 oraz art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy - przedstawione we wniosku z dnia 23.02.2006 r. - w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych w indywidualnej sprawie dotyczącej możliwości odliczenia od podstawy opodatkowania wydatków rehabilitacyjnych związanych z opłaceniem przewodnika dla osoby niewidomej z I grupą inwalidztwa jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

W dniu 24.02.2006r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie wpłynął wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie odliczenia od dochodu wydatków rehabilitacyjnych poniesionych na opłacenie przewodnika dla osoby niewidomej z orzeczoną I grupą inwalidztwa.
W sprawie tej nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa ani postępowanie przed sądem administracyjnym.
Jak stanowi art.14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz /prezydent miasta/, starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art.14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:
Podatnik ma orzeczoną I grupę inwalidztwa z tytułu narządu wzroku. W 2005 roku podatnik ponosił koszty na opłacenie przewodnika.

Pytanie i stanowisko podatnika:
Czy podatnik posiadający orzeczenie I grupy inwalidztwa z tytułu narządu wzroku i ponoszący koszty na opłacenie przewodnika może skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej na opłacenie przewodnika osoby niewidomej ?
Zdaniem podatnika, może on odliczyć za 2005 rok nieudokumentowane poniesione koszty na opłacenie przewodnika dla osoby niewidomej jako wydatki rehabilitacyjne.

Dokonując oceny stanu faktycznego w świetle obowiązujących przepisów, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Nysie informuje, iż w myśl postanowień art.26 ust.1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia podatku - z zastrzeżeniem art. 24 ust. 3, art. 28-30 oraz art. 30a-30c, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 9, art. 24 ust. 1, 2, 4, 4a-4e, ust. 6 lub art. 24b ust. 1 i 2 lub art. 25 - po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne oraz wydatków związanych z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych, poniesionych w roku podatkowym przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.,

Na podstawie art.26 ust.7d ustawy, za osobę niepełnosprawną uważa się osobę posiadającą:

1. orzeczenie o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub
2. decyzję przyznającą rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo
3. orzeczenie o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia.

Za podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne uważa się osobę utrzymującą następujące osoby niepełnosprawne: współmałżonka, dzieci własne i przysposobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodziców współmałżonka, rodzeństwo, ojczyma, macochę, zięciów i synowe - jeżeli w roku podatkowym dochody tych osób niepełnosprawnych nie przekraczają kwoty 9.120zł /art. 26 ust. 7e/.

Zgodnie z art. 26 ust. 7f ilekroć w przepisach ust. 7a jest mowa o osobach zaliczonych do:

1. I grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
   b) znaczny stopień niepełnosprawności,
2. II grupy inwalidztwa - należy przez to rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:
   a) całkowitą niezdolność do pracy albo
   b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Wydatki rehabilitacyjne podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane /dofinansowane/ ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo sfinansowane /dofinansowane/ z tych funduszy, odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną /dofinansowaną/ z tych funduszy lub zwróconą w jakiejkolwiek formie.

Za wydatki na cele rehabilitacyjne zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 7 cytowanej ustawy uważa się wydatki poniesione na opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa oraz osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa w kwocie nie przekraczającej w 2005 roku - 2.280 zł.

Wysokość wymienionych wydatków nie musi być ustalana na podstawie dokumentów stwierdzających wysokość poniesionych wydatków. A zatem nie jest konieczne posiadanie dokumentów stwierdzających wysokość poniesionych wydatków.
Niemniej jednak odliczenie z tego tytułu uwarunkowane jest:
posiadaniem przez osobę, której dotyczy wydatek - orzeczenia o zaliczeniu do I lub II grupy inwalidztwa z tytuły schorzeń wzroku lub I grupy inwalidztwa z tytułu schorzeń narządów ruchu,
ponoszeniem wydatków na opłacenie przewodnika.

Chociaż podatnik nie musi dokumentować wysokości poniesionych wydatków, to jednak aby dokonać odliczenia, musi ten wydatek ponosić.
Fakt pomagania podatnikowi w poruszaniu się przez członków najbliższej rodziny, z którymi podatnik prowadzi wspólne gospodarstwo domowe, nie jest równoznaczne z ponoszeniem wydatków na opłacenie przewodnika. Prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego nie skutkuje obowiązkami podatkowymi, natomiast płacenie przewodnikom rodzi po stronie przewodnika obowiązek opodatkowania uzyskanych dochodów.

Reasumując odliczenie z tytułu opłacania przewodnika nie przysługuje każdej osobie niewidomej zaliczonej do I lub II grupy inwalidztwa, lecz jedynie tej, która faktycznie poniosła przedmiotowy wydatek.

Biorąc pod uwagę oświadczenie podatnika złożone we wniosku o interpretację, że jest inwalidą I grupy inwalidzkiej z tytułu schorzenia wzroku oraz , że ponosił w 2005 roku koszty na opłacenie przewodnika - podatnik ma prawo do odliczenia wydatków rehabilitacyjnych na opłacenie przewodnika dla osoby niewidomej.

Jednocześnie tutejszy organ podatkowy informuje, że zgodnie z art.14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w 2005 roku.

Zgodnie z art.14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje na podstawie art.236 § 2 pkt.1 Ordynacji podatkowej prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej w Opolu w terminie 7 dni od daty doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Nysie.
Zażalenie podlega opłacie skarbowej w znakach skarbowych zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt. 1 lit. a ustawy z dnia 09.09.2000r. o opłacie skarbowej (Dz.U. z 2004r. Nr 253 poz. 2532 ze zm.).