Temat interpretacji

Na podstawie art. 14 a § 1, § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku w sprawie interpretacji dotyczącej przepisów prawa podatkowego z dnia 10.02.2006 ((uzupełnionego w dniu 03.03.2006 r.).

Z przedstawionego we wniosku stanowiska wynika, iż zgodnie z art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w podatkowej księdze przychodów i rozchodów można księgować koszty uzyskania przychodów metodą memoriałową, tj. księgować koszty należne, których podatnik jeszcze nie poniósł, z wyjątkiem niewypłaconych wynagrodzeń i nieopłaconych składek ZUS. Odnosząc się do powyższej kwestii Naczelnik Urzędu Skarbowego Łódź-Widzew stwierdza, co następuje:

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 ze zm.)- kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6 są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione (metoda kasowa). Oznacza to, że wydatki, bez względu na fakt jakiego okresu dotyczą stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Przepisy cytowanej ustawy przewidują odstępstwa od w/w zasady. Stosownie do postanowień art. 22 ust. 5 u podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w roku podatkowym, którego dotyczą, tj. są potrącane także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym przypadku są one potrącane w roku, w którym zostały poniesione. Wyjątek od tej zasady określono w art. 23 ustawy, gdzie co do niektórych kosztów wymagana jest zapłata np. składek ZUS, wynagrodzeń (art. 23 ust. 1 pkt 55 i 55a updof). W myśl art. 22 ust. 6 cyt. ustawy zasada określona w ust. 5 ma również zastosowanie do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą opodatkowana na zasadach ogólnych. Do 31.12.2003 r. koszty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów księgowano metodą kasową. W latach 2004-2005 z uwagi na przekroczenie obrotów 800 tys. euro zaprowadzono księgi handlowe, w których koszty uzyskania ujmowano metodą memoriałową. Spadek obrotów w 2005 r. spowodował, iż od stycznia 2006 powrócono do prowadzenia dokumentacji księgowej w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

W świetle przywołanych powyżej przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik prowadząc księgę przychodów i rozchodów ma do wyboru dwie metody ewidencjonowania kosztów, przy czym ustawodawca zastrzegł, iż raz przyjęta metoda winna być stosowana konsekwentnie w każdym roku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, co sprawia iż łączenie metody kasowej i memoriałowej do ewidencjonowania kosztów jest niedopuszczalne.

Odnosząc się do powyższego oraz oceniając stan faktyczny należy stwierdzić, iż wymogi art. 24 a ust. 4 ustawy dotyczące obowiązku prowadzenia ksiąg handlowych przez osoby fizyczne, spółki cywilne i jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeżeli ich przychody w rozumieniu art. 14 za poprzedni rok podatkowy wyniosły co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości, mają charakter nakazu ustawowego, który zobligował Panią do przyjęcie metody memoriałowej do ujmowania kosztów uzyskania w księgach handlowych w roku 2004 i 2005. Zastosowanie przez podatników tej metody ewidencjonowania kosztów przy prowadzeniu podatkowej księgi przychodów i rozchodów jest możliwe, pod warunkiem, że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania odnoszących się tylko do tego roku podatkowego. Okoliczność prowadzenia ksiąg handlowych w roku 2004 i 2005 jest przesłanką spełniającą warunek o którym mowa w art. 22 ust. 6 ustawy. Powyższe pozwala przyjąć w 2006 r. zasadę memoriałową do ujmowania kosztów uzyskania w ewidencji księgowej jaką jest podatkowa księga przychodów i rozchodów.

Mając na uwadze powyższe, stanowisko podatniczki należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.