POSTANOWIENIE - Interpretacja - 1419/UPO-415-22/06/AZ

ShutterStock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 23.03.2006, sygn. 1419/UPO-415-22/06/AZ, Urząd Skarbowy w Płocku

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

POSTANOWIENIE

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Płocku działając na podstawie art. 14a §1-4 w związku z art. 216 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r.- Ordynacja /t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm./ postanawia wydać pisemną interpretację ,co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego Wnioskodawcy oceniając jego stanowisko przedstawione we wniosku o udzielenie interpretacji odnośnie podatku od sprzedaży nieruchomości /mieszkania / jako prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę: Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Podatniczka wraz z małżonkiem w 1996 r. wykupiła na własność lokal mieszkalny w Mazowieckiej Spółdzielni Mieszkaniowej. Lokal mieszkalny stanowił majątek objęty wspólnością majątkową małżeńską. W 2004 r. małżonkowie rozwiedli się. W 2005 r. małżonek zrzekł się notarialnie zadłużonego mieszkania na rzecz Podatniczki. Ze względu na zadłużenie mieszkania w Mazowieckiej Spółdzielni Mieszkaniowej Podatniczka zmuszona jest je sprzedać.

Przedmiot interpretacji: Czy w związku ze sprzedażą mieszkania należy odprowadzić podatek dochodowy w wysokości 10%?

Stanowisko Wnioskodawcy: Podatniczka uważa, iż od sprzedaży mieszkania nie jest obowiązana odprowadzić podatku dochodowego w wysokości 10%.

Ocena prawna stanowiska wnioskodawcy: W świetle przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) źródłem przychodów podlegających opodatkowaniu jest odpłatne zbycie: nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie określa czynności prawnych, których skutkiem jest nabycie nieruchomości oraz związany z tym pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c), w szczególności nie reguluje odrębnie kwestii zniesienia współwłasności. W związku z tym, uwzględniając zasadę autonomii pojęciowej prawa podatkowego, przyjąć należy, że pod pojęciem nabycia rozumieć należy przede wszystkim każde nabycie w sensie potocznym (językowym), niekoniecznie w ścisłym znaczeniu tego pojęcia nadawanym w przepisach prawa cywilnego.

Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest, co wymaga szczególnego podkreślenia, współwłasnością łączną. Cechą charakterystyczną tego typu współwłasności jest to, iż niemożliwe jest ustalenie wielkości udziału małżonków we współwłasności (współwłasność bez udziałowa) oraz żaden z małżonków, w czasie jej trwania, nie może rozporządzać swymi prawami do majątku wspólnego.

Zarówno w wypadku umownego wyłączenia wspólnoty ustawowej w czasie trwania małżeństwa, jak i w wypadku zniesienia tej wspólności przez sąd, np. w wyniku rozwodu, między małżonkami (byłymi małżonkami), ustaje wspólność ustawowa, a do majątku, który był nią objęty stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych. Majątek poddany uprzednio wspólności ustawowej ulega podziałowi stosownie do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.) i staje się częścią odrębnego, własnego majątku małżonków (byłych małżonków). Następnie, na skutek sądowego podziału majątku wspólnego lub zawartej umowy podziałowej każdy z małżonków staje się wyłącznym właścicielem przedmiotów i praw, które zostały mu przyznane w orzeczeniu sądu bądź umowie. Na powyższe czynności spojrzeć należy z szerszej perspektywy, jako na czynności porządkujące stosunki majątkowe między byłymi małżonkami. W ich wyniku następuje ostateczne przesunięcie poszczególnych składników mienia do majątku odrębnego jednego z małżonków. W rezultacie do majątku odrębnego nie wchodzą jednak nowe rzeczy lub prawa, lecz tylko te, które stanowiły wcześniej własność małżonka w ramach reżimu współwłasności łącznej. Z tego względu, zdaniem organu podatkowego, podziału majątku wspólnego małżonków nie należy utożsamiać z nabyciem rzeczy lub praw w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Końcowym efektem jest uzyskanie przez jednego z byłych małżonków prawa do samodzielnego rozporządzania składnikami majątku, np . zbycia lub obciążania nieruchomości. Nie zmienia to jednak faktu, że możliwość rozporządzania mieniem przez jednego z małżonków powstaje w dacie nabycia tytułu prawnego, np. do nieruchomości, przez oboje małżonków w trakcie trwania wspólności małżeńskiej, skuteczność takiego rozporządzenia jest jednakże uzależniona od zgody drugiego małżonka.

Reasumując, w przedstawionej przez Panią sytuacji w ocenie tut. organu podatkowego, nie ma pani obowiązku zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od sprzedaży zadłużonego mieszkania w posiadanie ,którego weszła Pani na mocy aktu notarialnego , w którym małżonek zrzekł się mieszkania na Pani rzecz. Pięcioletni termin, przed upływem którego zbycie nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) powoduje powstanie zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych, winien być liczony z uwzględnieniem daty przekształcenia prawa do lokalu mieszkalnego przez oboje małżonków w 1996r.

Mając powyższe na uwadze, postanowiono jak w sentencji. Powyższa interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu złożenia wniosku.Interpretacja nie jest wiążąca dla Podatnika ,wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej ? do czasu jej zmiany lub uchylenia. Na postanowienie niniejsze służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w terminie 7 dni od daty doręczenia, za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego w Płocku (art. 236 § 2 p k t 1 Ordynacji podatkowej).

Urząd Skarbowy w Płocku