Temat interpretacji
W myśl art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), pozostała na dzień likwidacji spółki wartość towarów handlowych, materiałów podstawowych i pomocniczych, półfabrykatów, wyrobów gotowych, braków i odpadów oraz rzeczowych składników majątku spółki cywilnej, stanowi dochód do opodatkowania. Dochód ten ustala się przy zastosowaniu do wartości powyższych składników majątku, ustalonej według cen zakupu, takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił- w roku poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Od dochodu ustalonego zgodnie z art. 24 ust. 3 powyższej ustawy, ustala się podatek w formie ryczałtu, w wysokości 10 % tego dochodu. W przypadku, gdy likwidacja nastąpiła w grudniu roku podatkowego, podatek ten wykazuje się i uiszcza w zeznaniu o wysokości dochodu za rok podatkowy, w którym nastąpiła likwidacja działalności. Powyższe reguluje art. 45 ust. 3 powyższej ustawy.
Wskazać jednak należy, że obowiązek ustalania dochodu po likwidacji działalności i odprowadzenia 10% podatku nie zachodzi w przypadku, gdy podatnik prowadził będzie dalej działalność gospodarczą samodzielnie, bądź w innej spółce, i przypadające na niego po likwidacji towary, materiały, wyroby gotowe, braki, odpady czy rzeczowe składniki majątku związane z prowadzoną działalnością gospodarczą nie będące środkami trwałymi wniesie w postaci wkładu czy aportu do nowo powstałego lub istniejącego przedsiębiorcy. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że działalność prowadzona dotychczas w formie spółki cywilnej będzie kontynuowana przez każdego ze wspólników nadal, ale już jednoosobowo, w tym samym zakresie, co zlikwidowana spółka. Podatnicy nie są zatem zobowiązani do uiszczenia 10% podatku od remanentu likwidacyjnego.
Zgodnie z art. 875 § 2 i 3 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) w przypadku rozwiązania spółki z majątku pozostałego po zapłaceniu długów spółki zwraca się wspólnikom ich wkłady, stosując odpowiednio przepisy o zwrocie wkładów w razie wystąpienia wspólnika ze spółki, a pozostałą nadwyżkę wspólnego majątku dzieli się między wspólników w takim stosunku, w jakim uczestniczyli w zyskach spółki. Czynności określone w dyspozycji przytoczonych przepisów nie mają cech sprzedaży i nie wywołują żadnych skutków w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych.
Należy zauważyć, że w razie zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności, podatnicy w przypadku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów - w świetle § 27 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. Nr 152 z 2003 r., poz. 1475) winni sporządzić i wpisać do księgi spis z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, bez którego nie byłby możliwy prawidłowy podział dochodu między poszczególnych wspólników (rozliczenie w zakresie podatku dochodowego wspólników). O zamiarze sporządzenia tego remanentu należy zawiadomić naczelnika urzędu skarbowego w terminie 7 dni przed datą przystąpienia do sporządzenia spisu. Remanent likwidacyjny w odniesieniu do podatku dochodowego służy w tym przypadku ustaleniu wysokości kosztów i dochodów za okres od początku roku podatkowego do dnia rozwiązania spółki cywilnej, a więc do rozliczenia podatku dochodowego za ten okres.
Podatnik, który w związku z rozwiązaniem spółki nie sprzedaje środków trwałych i nadal z nich korzysta, z tym, że już w samodzielnej działalności ma prawo do kontynuowania odpisów amortyzacyjnych od przejętych ze spółki środków trwałych i zaliczania ich w ciężar kosztów.