Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 08.11.2007 r. (data wpływu 12.11.2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od opodatkowania odszkodowania - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12.11.2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od spadków i darowizn w zakresie opodatkowania wartości odszkodowania, które zostanie zasądzone na rzecz Wnioskodawczyni.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni na podstawie testamentu kuzyna swojego ojca została powołana do spadku po nim. Spadkodawca zmarł w październiku 2001 roku. Spadkodawca był obywatelem Polski oraz Wielkiej Brytanii. Pochodził on z polskiej rodziny mieszczańskiej, która przed II wojną światową była właścicielem szeregu nieruchomości. W trakcie II wojny światowej rodzina spadkodawcy w większości zginęła w obozach koncentracyjnych, natomiast spadkodawca jako żołnierz Armii Andersa znalazł się w Wielkiej Brytanii. Osiedliwszy się tam, nabył obywatelstwo brytyjskie. Nigdy nie zrzekł się jednak obywatelstwa polskiego.

Nieruchomości, będące przedmiotem własności rodziny spadkodawcy stały się przedmiotem postępowań wywłaszczeniowych lub były przejmowane przez polskie władze w innych trybach. Spadkodawca, ani jego rodzina nie otrzymali z tego tytułu nigdy żadnego odszkodowania.

W latach 90-tych spadkodawca rozpoczął podejmowanie szeregu kroków prawnych w celu odzyskania własności swojej rodziny w postaci nieruchomości położonych w Polsce. Pytanie Wnioskodawcy wiąże się z jednym z owych postępowań, zmierzającym do stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej wydanej w oparciu o ustawę z dnia 22 kwietnia 1959 roku o remontach i odbudowie oraz o wykańczaniu budowy i nadbudowie budynków (Dz. U. z 1968 r., Nr 36, poz. 249). Na podstawie owej decyzji orzeczono o przejęciu na własność Skarbu Państwa jednej z nieruchomości rodziny spadkodawcy wraz z orzeczeniem o należnym im odszkodowaniu.

W wyniku odwołania spadkodawcy od powyższej decyzji właściwy organ administracji państwowej - Samorządowe Kolegium Odwoławcze - orzekł, iż orzeczona decyzja została wydana z rażącym naruszeniem prawa, lecz jednocześnie odmówił stwierdzenia jej nieważności, gdyż wywołała ona nieodwracalne skutki prawne.

Spadkodawca wniósł o ponowne rozpatrzenie sprawy w wyniku czego organ II instancji utrzymał w mocy decyzje organu I instancji, a następnie wniósł skargę do NSA, która została jednak oddalona.

W konsekwencji powyższego, spadkodawca na podstawie art. 160 Kpa wniósł do organu, który wydał decyzję wskazującą na naruszenie normy art. 156 § 1 Kpa, wniosek o wydanie decyzji odszkodowawczej za szkodę poniesioną na skutek wydania decyzji z naruszeniem art. 156 Kpa.

W trakcie powyższego postępowania spadkodawca zmarł. Jak już wskazano, wnioskodawczyni została powołana do spadku po nim na podstawie testamentu. Z uwagi na śmierć strony, postępowanie odszkodowawcze zostało zawieszone aż do ustanowienia spadkobierców wnioskodawcy.

Wnioskodawczyni, mając świadomość jurysdykcji wyłącznej sądu polskiego w sprawach dotyczących nieruchomości, rozpoczęła przed sądem polskim postępowanie zmierzające do stwierdzenia nabycia przez nią i pozostałych spadkobierców spadku po spadkodawcy. Postanowienie takie zostało wydane przez Sąd Rejonowy, Wydział Cywilny oraz uprawomocniło się w sierpniu 2007 roku.

Obecnie Wnioskodawczyni wraz z innymi spadkobiercami podejmują kroki prawne zmierzające do podjęcia zawieszonego postępowania odszkodowawczego oraz doprowadzenia do wydania przez organ decyzji określającej wysokość należnego odszkodowania. Jako, iż na rzecz Wnioskodawczyni i innych spadkobierców decyzja taka nie została jeszcze wydana, w treści niniejszego wniosku została ona określona zdarzeniem przyszłym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawczyni, jeżeli otrzyma ona odszkodowanie, będzie ono traktowane jako jej dochód i tym samym stanie się ono przedmiotem podatku dochodowego od osób fizycznych.

W tym wypadku zastosowanie znajdzie zwolnienie, o którym stanowi art. 21 ust. 1 pkt. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ jeśli Wnioskodawczyni otrzyma odszkodowanie, wówczas będzie ono zakwalifikowane jako odszkodowanie, którego zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14 -16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednak stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód.
   
   

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, iż otrzyma odszkodowanie na podstawie decyzji właściwego dla sprawy organu. Decyzja taka zostanie wydana w wyniku podjęcia zawieszonego postępowania odszkodowawczego. Wobec powyższego odszkodowanie, będzie mogło zostać zakwalifikowane do tych, których zasady wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw określających zasady ustalania odszkodowania.

Wobec tego, w rozważanej sprawie spełnione zostaną istotne przesłanki o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwalniające od podatku przyznane w przyszłości odszkodowanie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja nr 10, 09-402 Płock.