Interpretacja indywidualna z dnia 11.09.2012, sygn. ILPB2/415-557/12-3/WS, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Temat interpretacji

Opodatkowanie odszkodowania wypłaconego na podstawie ugody.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 28 maja 2012 r. (data wpływu 11 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych oraz podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni mieszka w budynku należącym do Towarzystwa Budownictwa Społecznego. W sierpniu 2010 r. na terenie gminy miała miejsce powódź, w wyniku której zalane zostało mieszkanie Zainteresowanej.

TBS był ubezpieczony od powodzi i otrzymał odszkodowanie.

W dniu 11 lutego 2011 r. między Wnioskodawczynią (najemcą) a właścicielem lokalu (TBS) została zawarta ugoda w sprawie wypłaty odszkodowania. Przedmiotem ugody jest odszkodowanie należne za szkody wyrządzone na jego mieniu oraz lokalu spowodowane zalaniem mieszkania w dniu 7 sierpnia 2010 r. Strony ugody ustaliły, że poszkodowana Wnioskodawczyni otrzyma odszkodowanie w kwocie 1 932,47 zł w formie upustu czynszu na 4 miesiące. Najemca Zainteresowana stwierdziła, że w związku z otrzymanym odszkodowaniem naprawi szkody w lokalu we własnym zakresie.

TBS wystawił w związku z zawartą ugodą PIT-8C za 2011 r. podając informację, że jest do tego zobligowany przepisami ustawy o podatku dochodowym.

Od wystawionego PIT-8C poszkodowana w powodzi jako podatnik musiała zapłacić podatek w wysokości 348 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna była zapłacić podatek od wystawionego PIT-8C...

Zdaniem Wnioskodawczyni, Towarzystwo Budownictwa Społecznego otrzymując odszkodowanie nie było zobligowane do płacenia podatku. Taka forma zapłaty zwolniona jest od podatku, gdyż ma charakter naprawczy szkody.

By ułatwić sprawność i przeprowadzenie remontu, zawarto ugodę, dokonując cesji wypłaty odszkodowania. Koszt przywrócenia mieszkania po powodzi do stanu pierwotnego przez poszkodowaną Wnioskodawczynię znacznie przewyższył kwotę 1 932,47 zł wynikającą z zawartej ugody. Ugoda nie przewidywała opcji takiej, że od zwolnienia z płacenia czynszu, a w te miejsce przeprowadzenie remontu mieszkania na własny koszt, Wnioskodawczyni będzie musiała odprowadzić dodatkowo podatek, jako że się wzbogaciła, nie płacąc czynszu, co nie jest prawdą. Środki uzyskawszy w ten sposób zostały spożytkowane na remont mieszkania.

TBS gdyby nie zawarł ugody a sam dokonał remontu mieszkania poszkodowanej, to wówczas poszkodowana Wnioskodawczyni nie ponosiłaby dodatkowych kosztów wynikających z PIT-8C od wzbogacenia.

Wnioskodawczyni wskazała, iż po przeprowadzonej rozmowie z urzędem skarbowym, okazuje się że nie ma jednoznacznych przepisów co do takiej sytuacji, by zwolnić podatnika od zapłacenia takiego podatku. Przy czym przy analogicznej sytuacji gdzie zamiast TBS występuje spółdzielnia mieszkaniowa, podatnik nie ponosi kosztów w postaci odprowadzenia podatku, ponieważ w rzeczywistości się nie wzbogacił, a dokonał napraw w szkodzie.

Zdaniem Wnioskodawczyni w tym przypadku powinna być ona zwolniona od opłaty z tytułu PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) - w brzmieniu obowiązującym w 2011 r. z uwagi na datę wypłaty przedmiotowego odszkodowania - opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia źródła przychodów, m.in. w pkt 9 inne źródła. Za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, zgodnie z art. 20 ust. 1, uważa się w szczególności kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie w szczególności dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy więc mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Jednocześnie stosownie do treści art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z treścią art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

1. określonych w prawie pracy odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę,
2. odpraw pieniężnych wypłacanych na podstawie przepisów o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników,
3. odpraw i odszkodowań z tytułu skrócenia okresu wypowiedzenia funkcjonariuszom pozostającym w stosunku służbowym,
4. odszkodowań przyznanych na podstawie przepisów o zakazie konkurencji,
5. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą,
6. odszkodowań za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej, z których dochody są opodatkowane według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, lub na zasadach, o których mowa w art. 30c,
7. odszkodowań wynikających z zawartych umów lub ugód innych niż ugody sądowe

Z literalnego brzmienia powołanych wyżej przepisów jednoznacznie wynika, że nie wszystkie odszkodowania otrzymywane przez osoby fizyczne są wolne od podatku dochodowego. Zakres zwolnienia wynikający z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy obejmuje tylko odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw za wyjątkiem odszkodowań wymienionych w lit. a)-g) tego przepisu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w dniu 11 lutego 2011 r. między Wnioskodawczynią (najemcą) a właścicielem lokalu (TBS) została zawarta ugoda w sprawie wypłaty odszkodowania. Przedmiotem ugody jest odszkodowanie należne za szkody wyrządzone na jego mieniu oraz lokalu spowodowane zalaniem mieszkania w dniu 7 sierpnia 2010 r. Strony ugody ustaliły, że poszkodowany Wnioskodawczyni otrzyma odszkodowanie w kwocie 1932,47 zł w formie upustu czynszu na 4 miesiące. Najemca Zainteresowana stwierdziła, że w związku z otrzymanym odszkodowaniem naprawi szkody w lokalu we własnym zakresie.

Analiza cytowanego powyżej przepisu art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazuje jednoznacznie, że ustawodawca konsekwentnie wyłączył z katalogu zwolnień odszkodowania, które zostały otrzymane na podstawie zawartej pomiędzy stronami umowy lub ugody pozasądowej. Ponieważ, ze stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawczyni otrzymała odszkodowanie za szkody spowodowane zalaniem mieszkania na podstawie ugody pozasądowej, zawartej między Wnioskodawczynią, a właścicielem lokalu (TBS), zatem stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. g) ww. ustawy nie może ono korzystać ze zwolnienia przedmiotowego.

Trudno także uznać, iż wypłacona Wnioskodawczyni kwota odszkodowania stanowi zwrot wydatków poniesionych na remont przedmiotowego lokalu. Zainteresowana nie otrzymała bowiem ww. kwoty w wyniku rozliczenia faktycznie poniesionych wydatków.

W związku z powyższym, ze względu na brak możliwości objęcia świadczenia pieniężnego otrzymanego przez Wnioskodawczynię na podstawie zawartej ugody którymkolwiek ze zwolnień przedmiotowych należy stwierdzić, że stanowi ono przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni powinna zatem doliczyć do swoich przychodów w PIT-36 za 2011 r. również przychody wykazane w otrzymanym PIT-8C i uiścić należny podatek.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Należy dodać, iż dokumenty dołączone do wniosku nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji.

Jednocześnie tut. organ informuje, iż w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych w dniu 11 września 2012 r. wydane zostało postanowienie o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia nr ILPB2/436-220/12-3/WS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Wniosek ORD-IN

Treść w pliku PDF 798 kB

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu