Interpretacja indywidualna z dnia 20.02.2013, sygn. IBPBII/2/415-1518/12/MZa, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Temat interpretacji

Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego występuje, lub nie występuje, możliwość zaliczenia kwoty przeznaczonej na zakup działek nr 3965/229 (36 000 zł) i nr 3964/229 (19 300 zł) do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. l pkt 131 ustawy, wyszczególnionych w art. 21 ust. 25 pkt 1?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pana stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 21 listopada 2012 r.), uzupełnionym w dniu 28 stycznia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania dochodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego.

Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 15 stycznia 2013 r. Znak: IBPBII/2/415-1518/12/MZa wezwano wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Uzupełnienia dokonano w dniu 28 stycznia 2013 r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca w dniu 08 lipca 2010 r. notarialną umową sprzedaży, zbył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego za kwotę 117 500 zł. Z uwagi na fakt, iż prawo do tego lokalu uzyskał na drodze umowy darowizny z dnia 23 marca 2009 r., powstał obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od uzyskanej ze sprzedaży kwoty.

W zeznaniu podatkowym za 2010 r., na druku PIT-39 wnioskodawca ujął całą kwotę (tj. 117 500 zł), jako kwotę dochodu zwolnionego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy (w związku z zamiarem przeznaczenia powyższych przychodów na własne cele mieszkaniowe, wnioskodawca złożył w wymaganym czasie stosowne oświadczenie w urzędzie skarbowym).

Wnioskodawca w 2011 r. był współwłaścicielem działki budowlanej nr 830/229. Działka budowlana nr 830/229 była w ½ własnością wnioskodawcy i w ½ własnością jego babki.

Z uwagi na jej niekorzystny kształt (wąska i długa), wnioskodawca wraz ze współwłaścicielem oraz ze właścicielami sąsiednich działek, złożyli wspólny wniosek o podział ich nieruchomości.

Celem podziału, było uzyskanie korzystniejszego kształtu działek budowlanych oraz wydzielenie drogi dojazdowej do powstałych działek. Projekt podziału został zatwierdzony przez Prezydenta Miasta decyzją z dnia 23 listopada 2011 r.

Działka nr 830/229 została podzielona postępowaniem administracyjnym na 4 działki: 3959/229; 3960/229; 3961/229; 3962/229. Współwłasność tych działek nie była zniesiona. Aktem notarialnym w dniu 29 grudnia 2011 r. babka wnioskodawcy darowała wnioskodawcy swój udział w nowopowstałej działce nr 3961/229. W ten sposób wnioskodawca stał się właścicielem całości działki nr 3961/229.

Na podstawie ww. podziału powstały także między innymi działki numer 3964/229 - 193 m&², stanowiąca własność sąsiada wnioskodawcy oraz działka 3965/229 - 360 m&², stanowiąca własność jego sąsiada, które ze względu na swoją powierzchnię nie mogły stanowić samodzielnych działek budowlanych. Zamiarem ich wydzielenia było ich przyłączenie do działki nr 3961/229, stanowiącej własność wnioskodawcy i stworzenie jednej większej działki budowlanej, co w widoczny sposób wynika z projektu podziału nieruchomości. Ponadto w momencie dokonywania podziału, wszystkie powyższe działki były (i są nadal) w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego oznaczone symbolem MN1 - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej z podstawowym przeznaczeniem gruntów pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną.

W dniu 29 grudnia 2011 r. notarialnymi umowami sprzedaży wnioskodawca nabył działkę nr 3965/229 za kwotę 36 000 zł oraz działkę nr 3964/229 za kwotę 19 300 zł. W aktach tych jest zapisane, tak jak w decyzji podziału nieruchomości, że przedmiotowe działki z uwagi na swoje parametry nie mogą stanowić samodzielnych działek budowlanych.

W kolejnym kroku, decyzją Prezydenta Miasta z dnia 23 marca 2012 r. działki 3961/229 336 m&², 3964/229 - 193 m&² i 3965/229 - 360 m&², zostały scalone w działkę budowlaną o numerze 3994/229 o powierzchni 889 m&².

Na powstałej w ten sposób działce budowlanej (3994/229), na podstawie pozwolenia na budowę nr 429-12, wydanego przez Prezydenta Miasta z dnia 08 sierpnia 2012 r., wnioskodawca zaczął budowę domu jednorodzinnego, gdzie planuje wraz z rodziną zamieszkać.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy na podstawie przedstawionego stanu faktycznego występuje, lub nie występuje, możliwość zaliczenia kwoty przeznaczonej na zakup działek nr 3965/229 (36 000 zł) i nr 3964/229 (19 300 zł) do wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w myśl art. 21 ust. l pkt 131 ustawy, wyszczególnionych w art. 21 ust. 25 pkt 1...

Zdaniem wnioskodawcy, za prawidłowe należy uznać stanowisko, że kwoty wydatkowane na zakup działek należy zaliczyć do wydatków faktycznie poniesionych na własne cele mieszkaniowe, podlegające odliczeniu (zgodnie ze złożonym w urzędzie skarbowym oświadczeniem) od podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z przychodem uzyskanym z wcześniejszej sprzedaży mieszkania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłem przychodu jest z zastrzeżeniem ust. 2 odpłatne zbycie m. in.:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości (w tym lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną własność),
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości lub praw przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie lub wybudowanie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a przychód uzyskany z odpłatnego zbycia w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że wnioskodawca w 2009 r. w drodze darowizny nabył spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego, które następnie sprzedał w dniu 08 lipca 2010 r. Środki uzyskane ze sprzedaży wnioskodawca zamierzał przeznaczyć na własne cele mieszkaniowe, dlatego w zeznaniu podatkowym za 2010 r. kwotę uzyskaną ze sprzedaży mieszkania wnioskodawca ujął jako kwotę zwolnioną na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 29 grudnia 2011 r. wnioskodawca nabył dwie działki budowlane o nr 3965/229 o pow. 360 m&² oraz o nr 3964/229 o pow. 193 m&². Przedmiotowe działki wraz z inną działką budowlaną będącą własnością wnioskodawcy o nr 3961/229 i pow. 336 m&² decyzją Prezydenta Miasta z dnia 23 marca 2012 r. zostały scalone w jedną działkę budowlaną o nr 3994/229 o powierzchni 889 m&². Na powstałej w ten sposób działce na postawie pozwolenia na budowę z dnia 08 sierpnia 2012 r wnioskodawca zaczął budowę domu jednorodzinnego.

Z uwagi na fakt, że spółdzielcze własnościowe prawo do lakalu mieszkalnego zostało przez wnioskodawcę nabyte w 2009 r. pięcioletni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, liczony od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie upłynie z końcem 2014 r. Wobec powyższego sprzedaż przedmiotowego prawa w 2010 r. stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu, przy czym do przychodu ze sprzedaży przedmiotowego prawa zastosowanie znajdą przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2009 r. Ustawą z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw zmieniono bowiem m.in. zasady opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nowe zasady opodatkowania, zgodnie z art. 14 ustawy zmieniającej, mają zastosowanie do uzyskanych dochodów (poniesionej straty) od dnia 01 stycznia 2009 r.

Zgodnie z zapisem art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 01 stycznia 2009 r., od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) - c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw, określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

W świetle art. 19 ust. 1 ww. ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Można do takich kosztów zaliczyć koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,.

Za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn (art. 22 ust. 6d ww. ustawy). Przy czym, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy, wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże zgodnie z art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

• dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
• dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.

Natomiast w przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 131 ww. ustawy stanowi, iż wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Zatem w odniesieniu do dochodu ze sprzedaży spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego istnieje możliwość jego przeznaczenia na własne cele mieszkaniowe.

Powyższe zwolnienie obejmować będzie taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego.

Dochód zwolniony należy zatem obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D x W/P

gdzie:

D dochód ze sprzedaży,

W wydatki poniesione na cele mieszkaniowe,

P przychód ze sprzedaży.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się wydatki poniesione na:

1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego

-położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej.

W myśl art. 21 ust. 26 ustawy przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e, rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Podstawową okolicznością decydującą o stosowaniu powyższego zwolnienia jest przeznaczenie przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych na własne cele mieszkaniowe w terminie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Przy czym początkiem terminu, od jakiego można ponosić wydatki uwzględnione do obliczenia dochodu zwolnionego zgodnie z wcześniejszymi wyjaśnieniami jest dzień odpłatnego zbycia, a więc wydatki poniesione przed datą odpłatnego zbycia nie będą mogły być uwzględnione do obliczenia dochodu zwolnionego.

Na podstawie art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) wolny od opodatkowania na warunkach w nim określonych jest przychód wydatkowany na nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego. Tak więc jednym z podstawowych warunków uprawniających do skorzystania z przedmiotowego zwolnienia jest przeznaczenie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego. Innymi słowy przedmiotowe zwolnienie związane jest z konkretnym zdarzeniem tj. nabyciem określonego gruntu w określonym celu.

O charakterze nabytego gruntu nie rozstrzyga jedynie zamiar podatnika wybudowania na nim budynku mieszkalnego, ale charakter gruntu musi być oceniony w kontekście rzeczywistej i realnej możliwości jego zabudowy.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyjaśnienia, co stanowi podstawę do określenia przeznaczenia gruntu. W związku z tym konieczne jest odniesienie się, w tym zakresie, do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 647).

W myśl art. 4 ust. 1 powołanej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobu zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Stosownie do przepisu art. 4 ust. 2 tej ustawy, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Stosownie do przepisu art. 2 pkt 12 powołanej ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ilekroć w ustawie jest mowa o działce budowlanej - należy przez to rozumieć nieruchomość gruntową lub działkę gruntu, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego.

Zatem o przeznaczeniu gruntu decydować będą miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, z których powinno wynikać, że przedmiotowy grunt znajduje się na obszarach określonych jako przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową służącą zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

W przedmiotowej sprawie wnioskodawca nabył działki, które w planie zagospodarowania przestrzennego ujęte zostały jako działki przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną, jednakże samodzielnie każda z tych działek była na tyle mała, że ich wielkość nie pozwalała realizować (jak sam wnioskodawca wskazuje) na nich celów mieszkaniowych. Jednak w przypadku wnioskodawcy nabył on przedmiotowe działki budowlane w celu ich scalenia z inną działką budowlana będącą jego własnością. W efekcie scalenia zakupionych działek z działką wnioskodawcy dokonanego przed upływem dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym wnioskodawca sprzedał spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego powstała nowa działka budowlana spełniająca wymogi przeznaczenia pod budowę budynku mieszkalnego, na której uzyskawszy pozwolenie na budowę wnioskodawca rozpoczął budowę domu jednorodzinnego. Powyższe oznacza, iż wydatki poczynione przez wnioskodawcę na nabycie dwóch działek, które w ustawowym okresie w związku z ich scaleniem z inną działką wnioskodawcy zwiększyły swoją powierzchnię, przez co mogły zostać przeznaczone pod budowę budynku mieszkalnego, należy uznać za wydatki poniesione na cele mieszkaniowe zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, stanowisko wnioskodawcy, iż kwoty wydatkowane na zakup działek należy zaliczyć do wydatków faktycznie poniesionych na własne cele mieszkaniowe należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Do uzupełnienia wniosku wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach