Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8 poz. 60) Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołowie stwierdza, że stanowisko Pani K.K. - przedstawione we wniosku z dnia 06.06.2005 r. o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej możliwości zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów poniesionych kosztów naprawy samochodu, objętego ubezpieczeniem komunikacyjnym minicasco (MC) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 06.06.2005 r. do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Wołowie wpłynął wniosek o udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Jak stanowi art. 14a § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, stosownie do swojej właściwości naczelnik urzędu skarbowego, naczelnik urzędu celnego lub wójt, burmistrz (prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa na pisemny wniosek podatnika, płatnika lub inkasenta mają obowiązek udzielić pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w ich indywidualnych sprawach, w których nie toczy się postępowanie podatkowe lub kontrola podatkowa albo postępowanie przed sądem administracyjnym. W myśl art. 14a § 4 cytowanej ustawy, udzielenie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, o której mowa w § 1, następuje w drodze postanowienia, na które przysługuje zażalenie.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, że Strona poniosła stratę w majątku związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą (samochodzie osobowym) w wyniku katastrofy budowlanej z dnia 30.05.2005 r. (zawalenie się rusztowania budowlanego wskutek huraganu na samochód). Samochód osobowy, wprowadzony do ewidencji środków trwałych, jest objęty ubezpieczeniem dobrowolnym tzw. ubezpieczeniem komunikacyjnym minicasco (MC). Zakres ubezpieczenia obejmuje m. in. kradzież i szkody całkowite powstałe w pojeździe w związku z ruchem i postojem (nie obejmuje szkody, której koszt naprawy pojazdu nie przekracza 70% wartości pojazdu).

Na tle opisanego stanu faktycznego Strona zwraca się z zapytaniem, czy posiadana polisa minicasco rodzi uprawnienia do zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów poniesionych kosztów naprawy pojazdu, w związku z powstałą szkoda komunikacyjną. Strona dodaje, iż koszty naprawy nie przekroczą 70% wartości pojazdu, wobec czego nie będzie przysługiwać jej odszkodowanie z tytułu posiadanej polisy ubezpieczenia dobrowolnego (najprawdopodobniej zostanie jej wypłacone odszkodowanie przez sprawcę katastrofy budowlanej z tytułu odpowiedzialności cywilnej).

Strona stoi na stanowisku, iż przepis art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym, nie uzależnia możliwości zaliczenia poniesionych kosztów remontów powypadkowych od uzyskania przychodu z tytułu posiadanej polisy ubezpieczenia dobrowolnego. Warunkiem postawionym przez ustawodawcę jest objęcie samochodu ubezpieczeniem dobrowolnym. Zdaniem Strony, w tym przypadku spełniono warunek objęcia ubezpieczeniem dobrowolnym (minicasco jest ubezpieczeniem dobrowolnym, choć odpowiedzialność ubezpieczyciela z tytułu szkody została ograniczona), wobec czego poniesione przez nią ewentualne koszty remontu powypadkowego można uznać za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oceniając stan faktyczny przedstawiony przez Stronę, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołowie informuje, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) kosztami uzyskania przychodu z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Przepis art. 23 ust. 1 pkt 48 cytowanej ustawy stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym.

W myśl art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych (Dz. U. z 2003 r., Nr 124 poz. 1152 ze zm.) ubezpieczeniem obowiązkowym jest m. in. ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów, zwane dalej "ubezpieczeniem OC posiadaczy pojazdów mechanicznych". Zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy posiadacz pojazdu mechanicznego jest obowiązany zawrzeć umowę obowiązkowego ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem posiadanego przez niego pojazdu. Z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, której następstwem jest śmierć, uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź też utrata, zniszczenie lub uszkodzenie mienia.

Z przytoczonych przepisów wynika, iż jedynym obowiązkowym ubezpieczeniem, które musi mieć posiadacz pojazdu mechanicznego jest ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej (OC), które przysługuje, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę. Natomiast ubezpieczenie komunikacyjne minicasco (MC), obejmujące m. in. kradzież i szkody całkowite powstałe w pojeździe w związku z ruchem i postojem, należy traktować jako ubezpieczenie dobrowolne.

Należy zauważyć również, że przepis art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia możliwość zaliczenia poniesionych kosztów remontów powypadkowych od objęcia samochodu ubezpieczeniem dobrowolnym, natomiast nie warunkuje jej koniecznością uzyskania odszkodowania (przychodu) z tego ubezpieczenia.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego Naczelnik Urzędu Skarbowego w Wołowie akceptuje stanowisko, iż spełniony został warunek - wynikający z art. 22 ust. 1 w związku z art. 23 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - objęcia samochodu ubezpieczeniem dobrowolnym, wobec czego poniesione przez Stronę koszty remontu powypadkowego można uznać za koszty uzyskania przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 14a § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, niniejsza interpretacja dotyczy stanu faktycznego, przedstawionego przez wnioskodawcę oraz stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jak stanowi art. 14b § 1 i § 2 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Stronie przysługuje prawo wniesienia zażalenia na niniejsze postanowienie do Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu w terminie 7 dni od dnia doręczenia rozstrzygnięcia. Zażalenie wnosi się za pośrednictwem organu podatkowego, który wydał postanowienie. Zażalenie podlega opłacie skarbowej.