Temat interpretacji

Ze stanu faktycznego przedstawionego w złożonym zapytaniu wynika, że siedziba Spółdzielni mieści się w miejscowości xxx, zaś zakład produkcyjny w odległości 4km od biura w yyy.

Pracownicy dojeżdżający do pracy nie mogą korzystać z komunikacji publicznej, dlatego Spółdzielnia wynajmuje autobus od PKS w celu dowożenia i odwożenia pracowników od pracy i z pracy.

Za wykonanie powyższej usługi PKS wystawia Spółdzielni fakturę VAT, którą Spółdzielnia księguje w koszty. Pracownicy obciążeni są kosztami przejazdu w wysokości ceny biletu miesięcznego wg cennika PKS, obowiązującego na danej trasie.

Płatnik stoi na stanowisku, że kwota dofinansowania dowozu pracowników, tj. różnica między kosztem wynajmu autobusu, a przychodem z tyt. wpłat za przejazdy od pracowników, nie stanowi dla tych pracowników przychodu do opodatkowania.

Zgodnie z treścią art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) przychodami z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przepis ten nie będzie miał zastosowania. Pracownicy w całości pokrywają koszty biletów wg cennika PKS-u, zatem nie uzyskują przychodu, nie występuje również dofinansowanie do dojazdów.

Różnica między kosztem wynajmu autobusu przez Spółdzielnię, a uzyskanym przychodem z tyt. wpłat za przejazdy od pracowników, nie jest przychodem dla tych pracowników.