Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Ś. C. R. przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2008r. (data wpływu do tut. Biura 27 czerwca 2008r.) uzupełnionym w dniu 11 sierpnia 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania do wypoczynku dziecka na obozie młodzieżowym jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych dofinansowania do wypoczynku dziecka na obozie młodzieżowym.Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 30 lipca 2008r. Znak: IBPB2/415-1148/08/BD wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 11 sierpnia 2008r. wpłynęło uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

U wnioskodawcy będącego zakładem pracy obowiązuje regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych dla zatrudnionych tam pracowników. Na jego podstawie pracownikom uprawnionym do dopłaty z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przysługują m.in. dopłaty do kolonii i obozów młodzieżowych opłaconych indywidualnie przez osoby uprawnione, które zakwalifikowały się do dopłaty z funduszu, posiadają fakturę lub inny dokument potwierdzający ich nabycie, miejsce i czas trwania wypoczynku oraz wysokość poniesionego wydatku. Przyznanie i wysokość pomocy (dofinansowania) ze środków Funduszu uzależnione jest od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej. Podstawą do przyznania usług i świadczeń stanowi dochód przypadający na osobę w rodzinie, wskazany w oświadczeniu pracownika. Podstawę do obliczania wysokości dopłat do różnych form wypoczynku oraz wysokość udzielanej pomocy na cele mieszkaniowe, stanowi minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w dniu 01 stycznia danego roku kalendarzowego, zwane dalej minimalnym wynagrodzeniem. Zgodnie z regulaminem pracownikowi zostało przyznane dofinansowanie w wysokości 65% minimalnego wynagrodzenia, na podstawie wystawionej na pracownika faktury VAT przez Miejski Ośrodek Kultury, za pobyt dziecka lat 12 na obozie młodzieżowym. Do zadań statutowych Miejskiego Ośrodka Kultury - kulturalnej jednostki samorządowej, należy m.in. organizacja zorganizowanego wypoczynku dzieci, młodzieży i dorosłych. Od przyznanego dofinansowania w wysokości 65% minimalnego wynagrodzenia dział księgowości potrącił podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Zdaniem płatnika, zaliczka na podatek dochodowy od osób fizycznych została pobrana niesłusznie od wypłaconej refundacji w wysokości 65% minimalnego wynagrodzenia, bowiem przyznane dofinansowanie jako dopłata do wypoczynku korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Udzielona dopłata spełnia wszystkie trzy wymagane przez ustawodawcę przesłanki:

1) wypoczynek zorganizowany przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,2) wypoczynek w formie obozu,3) wypoczynek dziecka w wieku 12 lat.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanowiska faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tj. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 10 ww. ustawy określa źródła przychodów, gdzie między innymi wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkowstwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, pracę nakładczą, emeryturę lub rentę.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot w szczególności oznacza, że wymienione kategorie przychodów zostały wymienione jedynie przykładowo. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dopłaty do: wypoczynku zorganizowanego przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, w formie wczasów, kolonii, obozów i zimowisk, w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych i leczniczo-opiekuńczych, oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem i pobytem na leczeniu - dzieci i młodzieży do lat 18:

• z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych oraz zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra - niezależnie od ich wysokości,
• z innych źródeł - do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.
  
  

Z brzmienia ww. przepisu wynika, że dopłaty do wypoczynku podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:

1. wypoczynek powinien być zorganizowany,
2. organizatorem wypoczynku musi być podmiot prowadzący działalność w tym zakresie,
3. wypoczynek powinien przybrać formę: wczasów, kolonii, obozu lub zimowisk w tym również połączonego z nauką, pobytu na leczeniu sanatoryjnym, w placówkach leczniczo-sanatoryjnych, rehabilitacyjno-szkoleniowych, leczniczo-opiekuńczych,
4. dopłata powinna dotyczyć dzieci i młodzieży uczestniczących w wypoczynku, które nie ukończyły 18-tego roku życia.
   
   

Dopłaty do wypoczynku, które spełniają łącznie ww. warunki i są finansowane z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych podlegają w całości zwolnieniu od opodatkowania podatkiem dochodowym, natomiast w przypadku sfinansowania z innych źródeł zwolnienie przysługuje do wysokości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty 760 zł.

Wprowadzając obowiązek zorganizowania wypoczynku przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie, ustawodawca nie sprecyzował bliżej tego pojęcia. Powołany przepis nie wskazuje czy ma być to podmiot, który świadczy usługi wypoczynkowe w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, czy podmiot zajmujący się statutowo tego typu działalnością. Istotne jest to, czy tego typu wypoczynek organizowany jest zgodnie ze specjalnymi regulacjami dotyczącymi organizowania wypoczynku dla dzieci i młodzieży. Tak więc, zasadnicze znaczenie ma formalno - prawne umocowanie danego podmiotu do wykonywania czynności związanych z organizowaniem wypoczynku, określone w dokumentach stanowiących podstawę funkcjonowania danego podmiotu.

Stosownie do § 2 Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 21 stycznia 1997r. w sprawie warunków jakie muszą spełniać organizatorzy wypoczynku dla dzieci i młodzieży szkolnej, a także zasad jego organizowania i nadzorowania (Dz. U. Nr 12, poz. 67 ze zm.) organizatorami wypoczynku mogą być szkoły i placówki, osoby prawne i fizyczne, a także jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.

Zgodnie z § 3 tego rozporządzenia wypoczynek może być zorganizowany w formach wypoczynku wyjazdowego, zwanych placówkami wypoczynku (kolonie, obozy, zimowiska) i w formach wypoczynku w miejscu zamieszkania (np. półkolonie, wczasy w mieście) - kościoły, stowarzyszenia, organizacje charytatywne, fundacje, których działalnością statutową może być organizowanie wypoczynku zorganizowanego.

Za definicję powyższych form wypoczynku zgodnie z Uniwersalnym Słownikiem Języka Polskiego Wydawnictwa Naukowego PWN S.A. 2004r. należy rozumieć:

• wczasy, czyli wypoczynek poza miejscem zamieszkania, którego organizatorzy za opłatą zapewniają noclegi, całodzienne wyżywienie, a niekiedy także rozrywki sportowe i kulturalne,
• kolonie, czyli zorganizowany pobyt dzieci i młodzieży poza miejscem stałego zamieszkania, dla wypoczynku w czasie wakacji,
• obóz, czyli zorganizowany wypoczynek grupy ludzi, często połączonego z uprawianiem sportu, doskonaleniem zawodowym, nauką języków obcych,
• zimowisko, czyli zorganizowany w celach wypoczynkowych pobyt młodzieży poza miastem w czasie ferii zimowych.
  
  

Do wymienionych form wypoczynku nie kwalifikują się wczasy pod gruszą i wycieczki.

Wymagane jest również odpowiednie posiadanie dokumentu (faktury, rachunku, dowodu wpłaty), z którego będzie wynikało ca najmniej:

• nazwa i adres podmiotu prowadzącego działalność w zakresie organizacji wypoczynku , na rzecz którego wpłata została dokonana (w razie wątpliwości należy zwrócić się z zapytaniem do usługodawcy czy zajmuje się organizowaniem wypoczynku),
• forma wypoczynku (wczasy, kolonie, obóz, zimowisko- w jakim okresie),
• imię i nazwisko dziecka korzystającego z zorganizowanej formy wypoczynku,
• imię i nazwisko osoby dokonującej zapłaty,
• kwotę i datę dokonania zapłaty.
  
  

Kolejnym warunkiem jest by dopłaty do wypoczynku były dokonywane na rzecz dzieci i młodzieży do lat 18, z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Na pracowniku składającym wniosek o dofinansowanie wypoczynku ciąży obowiązek przedłożenia stosownych dowodów i udowodnienia prawa do zwolnienia.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że organizatorem obozu młodzieżowego jest Miejski Ośrodek Kultury, do zadań którego należy m.in. organizowanie zorganizowanych wypoczynków dla dzieci, młodzieży i dorosłych. Dodatkowo w swoim stanowisku wnioskodawca stwierdza, że udzielona dopłata z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych spełnia wszystkie wymagane przesłanki zwolnienia gdyż wypoczynek zorganizowany jest przez podmiot prowadzący działalność w tym zakresie, wypoczynek ma formę obozu, korzysta z niego dziecko w wieku 12 lat, a dodatkowo ośrodek ten wystawia fakturę VAT na pracownika za pobyt dziecka 12-letniego na obozie młodzieżowym.

Reasumując należy stwierdzić, iż otrzymana kwota dofinansowania z funduszu socjalnego z tytułu pobytu dziecka na zorganizowanym wypoczynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych, na zasadzie art. 21 ust. 1 pkt 78 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko wnioskodawcy należało zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60, ze zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008r.

W związku z powyższym tut. organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach ul. Prosta 10, 25-366 Kielce.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.