Temat interpretacji

W przedstawionym stanie faktycznym podatnik nabył budynek gospodarczy oraz grunt pod tym budynkiem. Przedmiotowy środek trwały został ujęty w ewidencji środków trwałych. Podatnik nie dokonywał odpisów amortyzacyjnych. Z uwagi na fakt, iż budynek ten ze względów bezpieczeństwa należało rozebrać, Starosta Kłobucki w dniu 4 kwietnia 2006r. wydał pozwolenie na rozbiórkę wymienionego budynku. Podatnik zwraca się z zapytaniem, czy ma prawo wyłączyć z ewidencji środków trwałych budynek, a pozostawić w ewidencji grunt.

Zdaniem podatnika należy wyłączyć z ewidencji środków trwałych ww. budynek, natomiast pozostawić wartość gruntu.

Przepis art. 22 a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( jedn. tekst Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz.176 z późn.zm.) stanowi, że amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością.
Zatem jedną z cech środka trwałego jest kompletność i zdatność do użytku w dniu przyjęcia środka trwałego do używania dla celów prowadzonej działalności gospodarczej.
Z przedstawionego przez podatnika stanu faktycznego wynika, że zakupiony budynek nie był zdatny do użytku, gdyż został zakwalifikowany do rozbiórki ze względów bezpieczeństwa.Na powyższe wskazuje przedłożona przez podatnika decyzja Nr 102/2006 z dnia 4 kwietnia 2006 r. w sprawie wydania pozwolenia na rozbiórkę budynku usługowego (gastronomia).
Zatem brak podstawowej jednej z cech charakteryzujących środek trwały, tj. zdatności do użytkupowoduje, że budynek przeznaczony do rozbiórki nie może być amortyzowany dla celówpodatkowych.
Biorąc pod uwagę powyższe Naczelnik tut. Urzędu Skarbowego stwierdza, że wyrażone we wniosku stanowisko podatnika jest prawidłowe.