Temat interpretacji
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Oznacza to, iż zasadą jest zakwalifikowanie wszystkich wydatków poniesionych w celu uzyskania przychodów (odpowiednio udokumentowanych) do kosztów uzyskania przychodów, chyba że zostały one wymienione w negatywnej liście wydatków, o której mowa w art. 23 ustawy.
W myśl art. 23 ust. 1 pkt 48 w/w ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte ubezpieczeniem dobrowolnym. O zastosowaniu przepisu art. 23 ust. 1 pkt 48 w/w ustawy, wyłączającej wydatki poniesione na remont powypadkowy jako koszt uzyskania przychodów, decydujące znaczenie ma sposób rozumienia pojęcia "samochód". Ustawodawca, dla potrzeb podatku dochodowego, zdefiniował jedynie pojęcie "samochodu osobowego" w art. 23 ust. 3a ustawy o podatku dochodowym.
Dla wykładni pojęcia samochód miarodajne jest nawiązanie do definicji użytej w ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2003 r. Nr 58, poz. 515 z późn. zm.) która stanowi w art. 2 pkt 33), iż pod pojęciem "pojazd samochodowy" należy rozumieć pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego. W myśl powołanego przepisu także ciągnik siodłowy spełnia warunki do uznania go za pojazd samochodowy. Potrzeba zachowania jednolitości terminologicznej przemawia za uznaniem ciągnika siodłowego za "samochód" także w rozumieniu prawa podatkowego. Tym bardziej, iż pojęcie to nie zostało odrębnie zdefiniowane dla potrzeb prawa podatkowego.
W świetle powyższego nie podzielam stanowiska podatnika w przedmiocie zakwalifikowania kosztów remontu powypadkowego używanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej ciągnika siodłowego nieobjętego dobrowolnym ubezpieczeniem do kosztów uzyskania przychodów.