Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity z 2005r. Dz. U. Nr 8 poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu wniosku Pana (...) z dnia 04.10.2005r. o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków pokrytych uzyskaną dotacją z Urzędu Pracy w ramach Funduszu EFS na rozpoczęcie działalności gospodarczej

stwierdzam, że

stanowisko przedstawione w tym wniosku dotyczące podatku dochodowego od osób fizycznych jest prawidłowe w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 04.10.2005r. (uzupełnionym w dniu 13.10.2005r.) wystąpił Pan do Naczelnika Urzędu Skarbowego w Kościerzynie o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie zaliczenia w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatków pokrytych uzyskaną dotacją z Urzędu Pracy w ramach Funduszu EFS na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w 2005r. otrzymał Pan z Urzędu Pracy w ramach Funduszu EFS dotację na rozpoczęcie działalności gospodarczej w kwocie 11.500,00 zł i nie opodatkował jej.

Z uwagi na powyższe w złożonym wniosku zadał Pan pytanie: czy zakup sprzętu (elektronarzędzi) o wartości do 3.500,00 zł pokryty środkami z otrzymanej dotacji stanowi koszty uzyskania przychodów.

Stanowisko podatnika:

Nie znalazłem informacji w przepisach w podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą, aby taki zakup nie stanowił kosztów uzyskania przychodów.

Ocena stanu prawnego:

Środki z Funduszu Pracy przyznawane są bezrobotnemu jednorazowo na podjęcie działalności gospodarczej na podstawie ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucji rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001) oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 31 sierpnia 2004r. w sprawie warunków i trybu refundacji ze środków Funduszu Pracy kosztów wyposażenia i doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego, przyznawania bezrobotnemu środków na podjęcie działalności gospodarczej i refundowania kosztów pomocy prawnej, konsultacji i doradztwa oraz wymiaru dopuszczalnej pomocy (Dz. U. Nr 196, poz. 2018).

Na podstawie art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005r. o zmianie ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 164, poz. 1366) wprowadzono w ustawie z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) zmianę w art. 21 w ust.1 dodając pkt 121.

Zgodnie z wprowadzoną zmianą art. 21 ust. 1 pkt 121 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. brzmi: wolne od podatku dochodowego są jednorazowe środki przyznane bezrobotnemu na podjęcie działalności, o których mowa w art.46 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm.).

Zwolnienie to ma zastosowanie do dochodów uzyskanych od dnia 1 stycznia 2005r.

W związku z powyższym otrzymane w 2005r. środki z Funduszu Pracy na podjęcie działalności gospodarczej wolne są od opodatkowania podatkiem dochodowym i nie należy ich wpisywać do podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Pojęcie kosztu określone zostało w treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jednolity z 2000r. Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) który stanowi, że kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Jak wynika z powyższego przepisu decydującym warunkiem dla uznania danego wydatku za koszt podatkowy jest zaistnienie łącznie dwóch przesłanek: aby uznać dany wydatek za koszt podatkowy musi on być poniesiony w celu uzyskania przychodu podatkowego, oraz nie może to być koszt wymieniony w zamkniętym katalogu negatywnym, nie uznawanym ustawowo za koszt podatkowy.

Sformułowana w tym przepisie definicja oznacza w praktyce, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 powołanej wyżej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego bezpośredni związek z prowadzoną działalnością oraz to, że jego poniesienie miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Wydatek ten powinien być racjonalny i gospodarczo uzasadniony. Ustawodawca wiąże koszty uzyskania przychodów z celem ich poniesienia, jakim jest osiągnięcie przychodów.

Katalog kosztów nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów przedstawiony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyłączenia dotyczącego finansowania wydatków środkami przyznanymi przez Fundusz Pracy.

W związku z powyższym wydatki, w tym np.: zakup wyposażenia, spełniające powyższe warunki stanowią koszty uzyskania przychodów pomimo, że zostały pokryte ze środków pieniężnych, wolnych od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto należy zauważyć, że odmiennie przedstawia się sytuacja w przypadku nabycia środków trwałych z otrzymanej dotacji.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

W myśl art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, maszyny, urządzenia i środki transportu oraz inne przedmioty - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym jeżeli nastąpi nabycie środków trwałych z otrzymanej dotacji, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów ani wydatków poniesionych na ich nabycie, ani też dokonywanych od tego majątku odpisów amortyzacyjnych. Podstawą dla nie uznania tych odpisów za koszty uzyskania przychodów jest fakt, iż przez wypłatę otrzymanej dotacji faktycznie nastąpił zwrot poniesionych na ten cel wydatków.