Postanowienie - Interpretacja - 1435/FO3/415-107/05/DP

Shutterstock
Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 30.11.2005, sygn. 1435/FO3/415-107/05/DP, Pierwszy Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Postanowienie

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego Warszawa Śródmieście działając na podstawie art. 14a § 1 - 5 oraz art. 216 ustawy z dnia 29.08.1997 roku Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) w związku z wnioskiem z dnia (wpływ do organu podatkowego w dniu , uzupełnionym. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów podatkowych w indywidualnej sprawiepodatnika, dotyczącej opodatkowania 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat od podpisania umowy o rozszerzeniu wspólności majątkowej, po przeanalizowaniu przedstawionego stanu faktycznego oraz stanowiska podatnika w sprawie

postanawia

potwierdzić stanowisko zawarte w piśmie z dnia , uzupełnione w dniu

uzasadnienie

W piśmie z dnia (wpływ ) strona przedstawia następujący stan faktyczny:

Współmałżonek otrzymał w 1990 i 2004 roku w drodze spadku część nieruchomości. Podatek od spadku i darowizn został uregulowany. W 2002 roku zawarta została umowa małżeńska rozszerzająca wspólność ustawową, powodująca włączenie otrzymanej w drodze spadku nieruchomości do majątku małżonków.

Zapytanie dotyczy kwestii, czy sprzedając nieruchomość przed upływem 5 lat od momentu podpisania umowy rozszerzającej wspólność majątkową strona zobowiązana jest do opodatkowania #189; przychodu uzyskanego z tej sprzedaży 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym?Pani stanowisko jest następujące: w przypadku sprzedaży nieruchomości nie będzie ciążył na Pani obowiązek zapłaty 10% zryczałtowanego podatku dochodowego przychodu z tej sprzedaży, gdyż podpisanie umowy rozszerzającej wspólność majątkową nie jest nabyciem tej nieruchomości.Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt. 8 lit a) - c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.), źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej, prawa wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie bądź wybudowanie.

Dokonując analizy powołanego art. 10 ust. 1 pkt 8 należy stwierdzić, że na gruncie przepisów prawa podatkowego nie każde przeniesienie własności jest nabyciem w rozumieniu tegoż przepisu. Umowa rozszerzająca wspólność majątkową małżeńską uregulowana została w art. 47 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9, poz. 59 ze zm.). Jest to swoista umowa, której celem jest ustanowienie ustroju majątkowego między małżonkami w sposób odmienny od przewidzianego w przepisach o wspólności ustawowej. Umowa ta jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

Należy podkreślić, że cechą majątku wspólnego małżonków wynikającą z przepisów kodeksu rodzinnego i opiekuńczego jest jego bezudziałowy charakter. Zatem, jeśli małżonkowie dokonają sprzedaży przypadającej na nich części nieruchomości cały przychód ze sprzedaży wejdzie - niepodzielnie - do majątku wspólnego. Włączenie do majątku małżonków, w drodze umowy rozszerzającej ustawową wspólność majątkową, nieruchomości stanowiącej majątek odrębny jednego małżonka nie jest nabyciem tej nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez drugiego małżonka. Oznacza to, że u małżonka, który stał się współwłaścicielem zbytej nieruchomości w drodze rozszerzenia ustawowej wspólności majątkowej, nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu uzyskania przychodu ze sprzedaży.

Biorąc pod uwagę powyższe postanowiono jak w sentencji.

Pouczenie

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Interpretacja ta nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej do czasu jej zmiany lub uchylenia w drodze decyzji przez organ odwoławczy.

Na postanowienie służy prawo wniesienia zażalenia do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem tutejszego organu w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia, o czym stanowi art. 236 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej.

Pierwszy Urząd Skarbowy Warszawa-Śródmieście