Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Temat interpretacji
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od spadków i darowizn jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
21 maja 2025 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych otrzymania rabatu w czynszu najmu mieszkania. Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
(…) r. E.G. i G.G. zawarli umowę najmu instytucjonalnego (ważną do (…) r.) ze spółką (…). W paragrafie (…) w ustępie (…) w/w umowy istnieje zapis, że: „najemca zobowiązuje się do zapłaty czynszu najmu na rzecz Wynajmującego za Przedmiot Umowy (…). Wynajmujący zobowiązuje się do udzielenia rabatu na rzecz Najmującego za czynsz najmu w wysokości (…)”.
Pytanie
Czy rabat udzielony przez Wynajmującego dla Najmującego, może być traktowany jako darowizna i czy podlega opodatkowaniu przez Najmującego – E.G. i G.G.?
Pani stanowisko w sprawie
Pani zdaniem, rabat ujęty w umowie nie jest darowizną i nie powinien podlegać opodatkowaniu.
Do (…) 2025 r. Najmujący byli właścicielami w/w mieszkania. Umowę najmu sporządzono na czas wyprowadzki Najmujących. W przypadku przedłużającej się wyprowadzki najmujący zobowiązują się do zapłaty czynszu w wysokości (…) zł brutto na rzecz Wynajmującego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1837):
Podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem:
1)dziedziczenia, zapisu zwykłego, dalszego zapisu, zapisu windykacyjnego, polecenia testamentowego;
2)darowizny, polecenia darczyńcy;
3)zasiedzenia;
4)nieodpłatnego zniesienia współwłasności;
5)zachowku, jeżeli uprawniony nie uzyskał go w postaci uczynionej przez spadkodawcę darowizny lub w drodze dziedziczenia albo w postaci zapisu;
6)nieodpłatnej: renty, użytkowania oraz służebności.
Na mocy art. 1 ust. 2 ww. ustawy:
Podatkowi podlega również nabycie praw do wkładu oszczędnościowego na podstawie dyspozycji wkładem na wypadek śmierci oraz nabycie jednostek uczestnictwa na podstawie dyspozycji uczestnika funduszu inwestycyjnego otwartego albo specjalistycznego funduszu inwestycyjnego otwartego na wypadek jego śmierci.
Podkreślić przy tym należy, że katalog tytułów nabycia podlegających opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn, określony w art. 1 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest katalogiem zamkniętym. Wobec tego jedynie wymienione w nim tytuły nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych stanowią przypadki podlegające opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
Ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęć „darowizna”, dlatego w tym zakresie należy odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 1061 ze zm.).
Zgodnie z art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego:
Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
Stosownie do treści art. 889 pkt 1 Kodeksu cywilnego:
Nie stanowią darowizny bezpłatne przysporzenia gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu.
Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Darowizna jest więc czynnością, której celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego), a zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne.
Do zawarcia umowy darowizny, podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny. Należy zaznaczyć, że ustawodawca nie wymaga żadnej szczególnej formy oświadczenia obdarowanego o przyjęciu darowizny.
W myśl art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego:
Oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.
Zatem daną czynność można uznać za darowiznę, jeżeli posiada cechy tegoż zobowiązania, tzn. gdy zostanie złożone oświadczenie darczyńcy o przekazaniu darowizny oraz oświadczenie obdarowanego o jej przyjęciu, a ponadto czynność ta musi polegać na nieodpłatnym świadczeniu darczyńcy (kosztem jego majątku) na rzecz obdarowanego.
Z treści wniosku wynika, że (…) r. zawarli Państwo, tj. Pani oraz Pani mąż G.G., umowę najmu instytucjonalnego. W paragrafie (…) w ustępie (…) w/w umowy istnieje zapis, że: „najemca zobowiązuje się do zapłaty czynszu najmu na rzecz Wynajmującego za Przedmiot Umowy (…). Wynajmujący zobowiązuje się do udzielenia rabatu na rzecz Najmującego za czynsz najmu w wysokości (…)”. Do dnia zawarcia tej umowy byli Państwo właścicielami ww. mieszkania. Umowa najmu została sporządzona na czas Państwa „wyprowadzki”.
Ma Pani wątpliwości czy otrzymanie ww. rabatu podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn.
Pani zdaniem, rabat ujęty w umowie nie powinien podlegać opodatkowaniu.
Z takim stanowiskiem należy się zgodzić.
Z opisu sprawy wynika, że w ramach umowy najmu, na czas wyprowadzki wynajmujący zobowiązał się udzielić najemcom rabat w wysokości 100% ustalonej kwoty czynszu, przez co w tym czasie mogli oni korzystać z lokalu nieodpłatnie. W istocie zatem w tym okresie korzystała Pani nieodpłatnie z usługi będącej przedmiotem umowy.
Zgodnie z przywołanym powyżej art. 888 Kodeksu cywilnego przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. W analizowanej sprawie doszło do zawarcia umowy, w wyniku której u wynajmującego nie doszło do uszczuplenia majątku. Przedmiotowa umowa dotyczy nieodpłatnego świadczenia usługi przez wynajmującego na Pani rzecz, w okresie pierwszych trzech miesięcy. W przypadku świadczenia nieodpłatnej usługi nie następuje przesunięcie własności rzeczy lub praw majątkowych z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego.
Nie została zatem spełniona przesłanka, o której mowa w art. 888 Kodeksu cywilnego.
Ponadto jak wskazano wyżej, w opisanej sytuacji nie mamy do czynienia z nabyciem rzeczy ani praw majątkowych.
Mając na uwadze przedstawione zdarzenie oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, że otrzymany rabat nie spowoduje powstania po Pani stronie obowiązku podatkowego wynikającego z ustawy o podatku od spadków i darowizn. Do takiego nabycia nie mają bowiem zastosowania żadne uregulowania zawarte w tej ustawie.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Dołączona do wniosku umowa nie była objęta analizą i oceną, a prowadzone postępowanie interpretacyjne opierało się wyłącznie na przedstawionym we wniosku opisie sprawy.
Przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem, została wydana wyłącznie dla Pani. Stosownie bowiem do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem, tylko Pani może czerpać z wydanej interpretacji ochronę prawną. Interpretacja ta stanowi ocenę Pani stanowiska wyłącznie w zakresie powstania po Pani stronie skutków podatkowych w podatku od spadków i darowizn.
W zakresie skutków powstałych po stronie Pani męża zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.
W przesłanym przez Panią wniosku – druku ORD-IN – w poz. 33 (wniosek o doręczenie za pomocą środków komunikacji elektronicznej) wskazała Pani adres email. Na ten adres korespondencja w sprawie nie może być wysłana, gdyż przez pojęcie „adres elektroniczny” należy rozumieć adres elektroniczny w systemie teleinformatycznym, służącym do obsługi doręczeń, za pomocą którego organ podatkowy może doręczyć dokumenty elektroniczne i otrzymać wymagane przepisami elektroniczne urzędowe potwierdzenie doręczenia. Adres e-mail nie wypełnia definicji adresu elektronicznego i nie może służyć do przesyłania pism urzędowych.
W związku z powyższym, w celu zachowania należytej ochrony Pani danych osobowych, korespondencja w sprawie przesyłana jest drogą elektroniczną za pośrednictwem platformy ePUAP, z którego wpłynął wniosek.
Jeżeli jednak na moment wysyłania korespondencji będzie Pani użytkownikiem konta e-Urząd Skarbowy i wyrazi Pani zgodę na doręczenie korespondencji przez ten system, to zobowiązani będziemy kierować ją na Pani konto w e-US.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
· Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2025 r. poz. 111 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pani do interpretacji.
· Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2024 r. poz. 935 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/wnioski albo /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a i art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.