Temat interpretacji

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle, działając na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz art. 22 ust. 8, art. 22h ust. 2 i art. 22k ust. 1 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), po rozpatrzeniu pana wniosku z dnia 13.09.2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych, stwierdza, iż przedstawione we wniosku własne stanowisko pana w sprawie jest nieprawidłowe.

W dniu 13.09.2005 r. wpłynął do tut. organu podatkowego wniosek pana o udzielenie w jego indywidualnej sprawie interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie amortyzacji środka trwałego. Przedstawiając stan faktyczny wskazał pan, że w miesiącu październiku 2005 r. na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej zakupi nowy samochód ciężarowy o ładowności 12 ton. Problem sprowadza się do udzielenia interpretacji, czy dla ww. środka trwałego można zastosować podwyższoną o współczynnik 2,0 stawkę amortyzacji, tj. 40 %, tylko w roku podatkowym, tj. do 31.12.2005 r. Przedstawiając własne stanowisko w sprawie uważa pan, że art. 22k ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych daje podatnikom możliwość stosowania podwyższonej stawki amortyzacji o współczynnik, o którym mowa wyżej w roku podatkowym 2005, dlatego też można dokonywać odpisów amortyzacyjnych od samochodu ciężarowego wg stawki 40-procentowej do końca 2005 r.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w Jaśle, po rozpatrzeniu przedmiotowego wniosku, stwierdza, co następuje:

Zgodnie z art. 22 ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, o której mowa w sentencji kosztami uzyskania przychodów są odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a - 22o, z uwzględnieniem art. 23. W myśl art. 22a ust. 1 ww. ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania m.in. środki transportu - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 (umowa leasingu), zwane środkami trwałymi. Zgodnie natomiast z art. 22 h ust. 2 ustawy, podatnicy z zastrzeżeniem art. 22l i 22k, dokonują wyboru jednej z metod amortyzacji określonej w art. 22i - 22k dla poszczególnych środków trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do pełnego zamortyzowania danego środka trwałego. Jedną z metod amortyzacji jest metoda degresywna, o której mowa w pana wniosku, a określona w przepisie art. 22k ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Metoda ta nie jest obowiązkowa. Podatnik więc sam decyduje czy ją stosować przed rozpoczęciem amortyzacji danego środka trwałego.

Powołany wyżej przepis art. 22k ust. 1 ustawy stanowi, iż odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3 - 6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyjątkiem samochodów osobowych, o których mowa w art. 23 ust. 3a, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych - od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania. Począwszy od roku podatkowego, w którym tak określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 22i ust. 1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22i. Metoda ta polega więc na tym, że:

• na podstawie wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 do ustawy określa się dla danego środka trwałego stawkę amortyzacyjną,
• wybraną z wykazu stawkę amortyzacyjną podwyższa się mnożąc za pomocą współczynnika nie wyższego niż 2,0,
• w pierwszym roku podatkowym do naliczania odpisu stosuje się podwyższoną stawkę do wartości początkowej środka trwałego, natomiast w następnych latach za podstawę odpisu przyjmuje się w każdym roku wartość początkową pomniejszoną o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne (wartość netto, którą ustala się na początek każdego z kolejnych lat),
• począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpi zrównanie rocznej kwoty amortyzacji obliczonej metodą degresywną i metodą stawki z wykresu (liniową), odpisy amortyzacyjne nalicza się według metody stawki z wykazu (liniowej).

W wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiących załącznik nr 1 do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych pod poz. 07 dla samochodów ciężarowych sklasyfikowanych wg symbolu KŚT 742 została określona roczna stawka amortyzacyjna w wysokości 20 %. Podwyższając ww. stawkę o współczynnik 2,0 roczny odpis amortyzacyjny wynosi zatem 40 %. Z powołanego wyżej art. 22k ust. 1 ustawy wynika, że tak ustaloną stawkę (40 %) należy stosować aż do momentu, w którym nastąpi zrównanie rocznej kwoty amortyzacji obliczonej metodą degresywną i metodą stawki z wykazu, a nie tylko do końca pierwszego roku podatkowego, tj. do 31.12.2005 r., o którym mowa we wniosku, z tym jednak, że w następnych latach (aż do momentu zrównania) za podstawę odpisów należy przyjąć w każdym następnym roku wartość początkową pomniejszoną o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne. W świetle powyższego własne stanowisko pana, o którym mowa we wniosku, że podwyższoną do 40 % stawkę amortyzacji obliczoną zgodnie z przepisem art. 22k ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych można stosować tylko w pierwszym roku podatkowym, tj. do 31.12.2005 r., jest nieprawidłowe.