Temat interpretacji

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi na podstawie art. 14a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) po rozpatrzeniu wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie dotyczącej zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), zakupów dokonywanych przez pracowników na podstawie karty wystawionej przez hipermarket, sfinansowanych w całości z funduszu świadczeń socjalnychuznajeza nieprawidłowe stanowisko przedstawione w złożonym wniosku.

Pismem z dnia 13.04.2006 r. (data wpływu 14.04.2006 r.) Spółka zwróciła się z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji w sprawie dotyczącej zwolnienia z opodatkowania, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczeń rzeczowych dla pracowników finansowanych w całości z funduszu świadczeń socjalnych.
Zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym Spółka sfinansowała w całości z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych zakupy dla pracowników według ich potrzeb i uznania (z wyłączeniem wyrobów alkoholowych i tytoniowych). Spółka określiła limit kwotowy dla jednego pracownika w wysokości 300,00 zł, jak również przedział czasowy, w którym można dokonać wyboru produktów do wysokości określonego limitu w hipermarkecie.Każdorazowo wybór produktów w jednostce handlowej potwierdzany jest na specjalnej karcie z indywidualnym numerem, wręczonej uprawnionym pracownikom. Karta ta nie jest kartą rabatową lub kredytową. Zapłata za zakupy pracowników do określonego limitu dokonana została jednorazowo w formie zaliczki, potwierdzonej fakturą VAT. Na towary odbierane przez pracowników wystawiane będą faktury VAT, potwierdzające dokonane zakupy, a w przypadku nie wykorzystania całości przysługującego limitu kwotowego nastąpi zwrot części wpłaconej zaliczki.

Spółka zwraca się z pytaniem: czy w przedstawionej sytuacji, od świadczeń rzeczowych pracowników należy naliczyć, pobrać i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
Zdaniem wnioskodawcy w przedstawionej sytuacji spełnione zostały wszystkie przesłanki zwolnienia przedmiotowego z podatku, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ciężar świadczenia w całości obciąża zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, wartość świadczeń dla poszczególnych pracowników nie przekroczy kwoty 380,00 zł, jak również suma świadczeń sfinansowanych wcześniej z funduszu nie przekroczy ustawowego limitu zwolnienia od podatku.Towary, jakie odbierają pracownicy mają charakter rzeczowy i nie dochodzi w tej sytuacji do wymiany znaku na towar lub usługę. Karta prezentowa, którą otrzymują pracownicy nie jest świadczeniem samym w sobie, gdyż nie stanowi dowodu spełnienia świadczenia na rzecz pracownika. Karta jest jedynie narzędziem dla hipermarketu służącym do potwierdzania faktu odbioru świadczenia przez pracownika.

Naczelnik Łódzkiego Urzędu Skarbowego w Łodzi informuje, iż zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy z dnia z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) wartość rzeczowych świadczeń otrzymywanych przez pracownika, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 380.00 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi - wolna jest od podatku dochodowego od osób fizycznych.Na mocy powołanego przepisu ustawodawca zwolnił z opodatkowania wartość świadczeń rzeczowych otrzymywanych przez pracownika, jeżeli zostaną spełnione następujące warunki:

• świadczenie ma charakter świadczenia rzeczowego,
• źródłem finansowania są w całości środki z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub związków zawodowych,
• wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 380,00 zł.

Świadczenie, czy to nieodpłatne czy częściowo odpłatne jest świadczeniem rzeczowym, jeżeli ma charakter materialny.Bony, talony i inne znaki, jako że uprawniają do wymiany na towary lub usługi, nie mają charakteru materialnego, nie korzystają ze zwolnienia na podstawie przywołanego przepisu.
W ocenie tut. organu wydanie pracownikom kart z indywidualnym numerem, uprawniających do wyboru towaru należy traktować jako "inne znaki", o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy. Zatem należy uznać, że wartość towarów odbieranych przez pracowników na podstawie opisanych przez wnioskodawcę kart nie może być traktowana jako świadczenie rzeczowe zwolnione z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 67 ww. ustawy.
Stosownie do postanowień art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat lub świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.Z treści tego przepisu wynika, iż przychodem pracownika są wszelkie otrzymane prze niego świadczenia, do których zalicza się nie tylko wynagrodzenia wynikające z zawartych umów o pracę lub umów o podobnym charakterze, ale również wszystkie inne przychody, niezależnie od podstawy na jakiej zostały przyznane.
W związku z powyższym kwoty przyznane pracownikom z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych należy uznać za przychód ze stosunku pracy i opodatkować na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy. W świetle powyższego, tutejszy organ podatkowy stwierdza, iż stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe, stąd też postanowił jak w sentencji. Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania postanowienia. Interpretacja nie jest wiążąca dla wnioskodawcy, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia na podstawie art. 14b § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa.