W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstaw... - Interpretacja - US.26.PD-415/74/03

ShutterStock

Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 05.12.2003, sygn. US.26.PD-415/74/03, Urząd Skarbowy w Siedlcach

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

W myśl art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) podstawę obliczenia podatku stanowi dochód po odliczeniu kwot wydatków na cele rehabilitacyjne ponoszonych przez podatnika będącego osobą niepełnosprawną lub podatnika, na którego utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 3 ww. ustawy za wydatki na cele rehabilitacyjne uważa się wydatki poniesione na zakup i naprawę indywidualnego sprzętu, urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji oraz ułatwiających wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z niepełnosprawności. Zaś przepis art. 26 ust. 7b stanowi, że wydatki, o których mowa w ust. 7a, podlegają odliczeniu od dochodu, jeżeli nie były finansowane ze środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych, Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych lub ze środków Narodowego Funduszu Zdrowia, albo nie zostały zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek innej formie. W przypadku gdy wydatki były częściowo finansowane z tych funduszy (środków), odliczeniu podlega różnica pomiędzy poniesionymi wydatkami a kwotą sfinansowaną z tych funduszy (środków) lub zwróconą z jakichkolwiek innych środków.

Według przepisu art. 26 ust. 7c ustawy podstawą do odliczenia wydatków dotyczących zakupu i naprawy sprzętu rehabilitacyjnego jest posiadanie dowodu poniesienia tych wydatków. Zgodnie z art. 26 ust. 7a pkt 1 warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach.

Na podstawie przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w oparciu o fakturę VAT Nr 683/2003 z dnia 16-05-2003r. poniósł Pan wydatek w kwocie 1.999,99zł (płatny przelewem) na rzecz Med.Life Polska Sp. z o.o. z siedzibą w Komorowie za wynajem do 19-07-2003r. aparatu VIOFOR IPS. Ponadto w oparciu o fakturę VAT Nr 1051/2003 z dnia 23-07-2003r. poniósł Pan wydatek w kwocie 7.550,01zł na rzecz ww. Spółki z tytułu wykupu po wynajmie zestawu do magnetostymulacji VIOFOR IPS CLASSIC PLUS. Na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS O/Siedlce z dnia 08-10-2003r. został Pan uznany za całkowicie niezdolnego do pracy. Przedłożonym zaświadczeniu lekarskim uzasadnił Pan potrzebę stosowania przy swoich schorzeniach terapii polem magnetycznym przy pomocy ww. urządzenia jako wspomagania leczenia zasadniczego i rehabilitacji.

Mając na względzie powyższe w ocenie Naczelnika Urzędu Skarbowego poniesiony wydatek w kwocie 7.550, 01zł na zakup urządzenia VIOFOR IPS, po spełnieniu warunków zakreślonych przepisami art. 26 ust. 7b updf, podlega odliczeniu od dochodu przed opodatkowaniem jako wydatek na cele rehabilitacyjne.

Natomiast odnośnie wydatku w kwocie 1.999,99zł poniesionego za wynajem ww. urządzenia należy stwierdzić , że ulga z tego tytułu nie przysługuje. Cytowany na wstępie przepis prawny nie przewiduje bowiem możliwości skorzystania z odliczenia wydatków poniesionych z tytułu wynajmu urządzeń i narzędzi technicznych niezbędnych w rehabilitacji, a jedynie z tytułu ich zakupu i naprawy.

Urząd Skarbowy w Siedlcach