Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 11.02.2005, sygn. 1437/US37/ZI/55/MJ/05, Urząd Skarbowy Warszawa-Targówek

Temat interpretacji

POSTANOWIENIE

Na podstawie art. 14a, 216 § 1 i § 2 oraz art. 236 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997roku - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zmian.), Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa -Targówek

postanawia

uznać stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 25.01.2005r. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, jako nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że były pracownica (umowa o pracę rozwiązana z dniem 31.10.2001r.) pismem z dnia 18.01.2005r. zwrócił się o wystawienie deklaracji PIT-11. Zgodnie z wyrokiem sądu rejonowego zostało wypłacone dodatkowe wynagrodzenie za lata 1999 i 2000 w kwocie 2.581,65 zł wraz z odsetkami w wysokości 2.005,29 zł. Wypłata została dokonana grudniu 2004r. w trybie egzekucji komorniczej.

Zdaniem wnioskodawcy w opisanej sytuacji, była pracownica winna sama uregulować obciążenia z tytułu składki zdrowotnej i podatku dochodowego i uwzględnić to w rocznym zeznaniu za 2004., ewentualnie wpłacić do kasy zespołu składki ZUS i podatek dochodowy, celem umożliwienia sporządzenia wymaganych dokumentów rozliczeniowych.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, w oparciu o obowiązujące przepisy prawa - Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa- Targówek stwierdza co następuje:

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2004 roku, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52 i 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy, przychodami są m.in. pieniądze otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym.

Rodzaje źródeł przychodów zawarte zostały w art. 10 ust. 1 ustawy. W punkcie 1 tego artykułu jako źródło przychodów wymieniono m.in. stosunek pracy.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy za przychody ze stosunku pracy, uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl art. 8 ustawy - Ordynacja podatkowa płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w art. 31 nałożyła na płatników, będących zakładami pracy, obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy. Zgodnie z tym przepisem osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów m.in. przychody ze stosunku pracy.

Z powyższego wynika, iż tylko w przypadku gdy zakład pracy dokonuje faktycznej wypłaty wynagrodzenia jest on płatnikiem, na którym ciążą obowiązki wynikające z powołanych przepisów Ordynacji podatkowej i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem przypadek wypłaty zaległych wynagrodzeń przez komornika, po uprzednim ich wyegzekwowaniu od pracodawcy /bez względu na okoliczność, czy są to kwoty wynagrodzeń brutto, czy netto/, pozostaje poza dyspozycją w/w przepisów, i tym samym pracodawca nie jest obowiązany w takiej sytuacji do poboru zaliczki na podatek dochodowy, bowiem pracownik nie uzyskał przedmiotowych należności od pracodawcy.

W przedmiotowej sprawie czynności wypłat zasądzonych na rzecz pracowników należnych im wynagrodzeń dokonuje komornik sądowy. Zaznaczyć w tym miejscu należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie nakładają również na komornika obowiązku obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od wypłacanych na rzecz wierzycieli należności z tytułu wyegzekwowanych zaległych wynagrodzeń za pracę. Tym samym komornik nie jest płatnikiem tego podatku w rozumieniu cytowanego art. 8 Ordynacji podatkowej.

Natomiast jak stanowi art. 39 ust. 1 ustawy w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa m.in. w art. 31, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika - imienne informacje PIT-11.

Powyższy przepis nakłada zatem na płatnika obowiązek sporządzenia informacji PIT-11 i przekazania jej podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

W informacji tej płatnik powinien również wykazać kwoty wyegzekwowanych przez komornika zaległych wynagrodzeń, bowiem źródłem tych świadczeń jest stosunek pracy.

Podatnik otrzymujący zaległe wynagrodzenie za pośrednictwem komornika, zobowiązany jest - stosownie do postanowień art. 45 ust. 1 ustawy - do rozliczenia się z właściwym miejscowo urzędem skarbowym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym. W związku z tym, w zeznaniu rocznym podatnik ma obowiązek wykazania przychodu osiągniętego z przedmiotowego tytułu /na podstawie otrzymanej od pracodawcy informacji PIT-11/ łącznie z przychodami uzyskanymi z innych źródeł i obliczenia od sumy łącznych dochodów należnego podatku, zgodnie z obowiązującą skalą podatkową określoną w art. 27 ustawy, zaś zgodnie z ust. 4 art. 45 ustawy we wskazanym wyżej terminie na podatniku ciąży obowiązek wpłacenia różnicy między podatkiem należnym od dochodu wynikającego z zeznania, a sumą należnych za dany rok zaliczek, w tym również sumą zaliczek pobranych przez płatników.

Mając na uwadze opisany wyżej sposób postępowania odnośnie zasad opodatkowania przychodów ze stosunku pracy /zaległych wynagrodzeń/ wypłaconych przez komornika sądowego, z którego wynika, iż obowiązek opodatkowania przedmiotowego przychodu spoczywa na podatniku, uznać należy, iż opodatkowaniu powinno podlegać wynagrodzenie faktycznie przez pracownika uzyskane /nie ma przy tym znaczenia, czy jest to kwota brutto czy netto/.

Odrębne przepisy /tj. ustawa z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych ( Dz. U. z 1998 r., Nr 137, poz. 887 z późn. zm. ) oraz ustawa z dnia 23.01.2003 r. o powszechnym ubezpieczeniu w Narodowym Funduszu Zdrowia ( Dz. U. z 2003 r., Nr 45, poz. 391 z późn. zm. )/ obciążają przychód ze stosunku pracy składkami na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. Najogólniej rzecz biorąc z powołanych przepisów wynika, że składka na ubezpieczenie chorobowe i zdrowotne finansowana jest w całości przez pracownika, natomiast składkę na ubezpieczenie emerytalne i rentowe finansują w równych częściach pracownik i pracodawca.

W związku z faktem, iż w zawartej w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definicji przychodów ze stosunku pracy, mieszczą się również świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, w sytuacji gdy pracodawca dokonując rozliczenia w/w składek od wynagrodzeń wypłaconych pracownikowi przez komornika sądowego, pokryje je z własnych środków i pracownik nie zwróci pracodawcy kwoty składek, które powinien sfinansować sam - wartość przedmiotowych składek, będzie stanowiła dochód tego pracownika podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym, który płatnik będzie zobowiązany wykazać w informacji PIT-11, a pracownik opodatkować w rocznym zeznaniu podatkowym.

W świetle art. 21 ust. 1 pkt 95 ustawy wolne od podatku dochodowego są odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1, tj. m.in. ze stosunku pracy. Tym samym w informacji PIT-11 nie wykazują Państwo kwoty przysługujących pracownikom odsetek z w/w tytułu.

Jednocześnie organ podatkowy informuje, że powyższa interpretacja w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Powyższa interpretacja nie jest wiążąca dla podatnika, płatnika lub inkasenta, wiąże natomiast właściwe organy podatkowe i organy kontroli skarbowej - do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Na niniejsze postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Warszawa- Targówek w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia.