Przedmiotem zapytania z dnia 6 grudnia 2004 r. złożonego w trybie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137 poz... - Interpretacja - US32/IPdg2/4111/429/35/04

ShutterStock
Informacja o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego z dnia 28.12.2004, sygn. US32/IPdg2/4111/429/35/04, Urząd Skarbowy Warszawa-Bielany

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

Przedmiotem zapytania z dnia 6 grudnia 2004 r. złożonego w trybie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. Nr 137 poz. 926 ze zm.) jest zakres stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1997 r. o pdof w odniesieniu do sprzedaży wierzytelności wynikającej z nie zapłaconej przez kontrahenta należności.
Według opinii wyrażonej w piśmie, uzyskany przychód nie stanowi przychodu zaliczanego do przychodów działalności gospodarczej a ewentualna strata poniesiona w wyniku tej transakcji, nie jest kosztem uzyskania przychodu.

Naczelnik Urzędu Skarbowego Warszawa - Bielany działając w trybie art. 14 a § 1ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa ( Dz. U. 137 poz. 926 ze zm. ) niniejszym wyjaśnia:

Zgodnie z określeniem wynikającym z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r.o pdof ( Dz. U z 2000 nr. 14 poz. 176 ze zm. ) za przychód z działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem Vat za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek Vat.
Zatem kwota uzyskana ze sprzedaży wierzytelności, zarachowanej uprzednio jako przychód należny na podstawie wystawionej faktury, nie stanowi dodatkowego przychodu działalności gospodarczej. Przychód ten traktowany jest na równi z zapłatą należności zaliczonej już wcześniej do przychodów.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Jak wynika z art. 23 ust. 1 pkt. 34 ustawy, strata z tytułu wierzytelności nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, chyba że wierzytelność ta uprzednio na podstawie art. 14 została zarachowana jako przychód należny.
Stosownie do opisanej reguły, strata ze sprzedaży wierzytelności zarachowanej jako przychód należny a ceną uzyskaną z jej sprzedaży może być zaliczona do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej.

Urząd Skarbowy Warszawa-Bielany