Temat interpretacji

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2008r. (data wpływu do tut. Biura - 18 lutego 2008r.), uzupełnionym w dniu 11 kwietnia 2008r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów osób fizycznych uzyskanych na podstawie umów-zlecenia z tytułu wykonywania prac na rzecz programu Leonardo da Vinci II:

• w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania wynagrodzeń osób realizujących bezpośrednio cel programu jest prawidłowe,
  
• w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania wynagrodzeń osób wykonujących czynności o charakterze pomocniczym jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 18 lutego 2008r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów osób fizycznych uzyskanych na podstawie umów-zlecenia z tytułu wykonywania prac na rzecz programu Leonardo da Vinci II.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z dnia 28 marca 2008r. wezwano o jego uzupełnienie. W dniu 11 kwietnia 2008r. wpłynęło ww. uzupełnienie wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

W latach 2005-2007 wnioskodawca realizował dwa programy unijne, które były stworzone przez Komisją Europejską w celu wdrożenia polityki Wspólnoty Europejskiej w zakresie kształcenia i szkolenia zawodowego poprzez promowanie Europy". Programy te działały w odniesieniu do postanowień dyrektywy Rady Nr 1999/382/EC z dnia 26 kwietnia 1999r. ustalając drugą fazę wspólnego programu działania dotyczącego szkolenia zawodowego Leonardo da Vinci". Środki na realizacją tych programów są finansowane w 100% ze środków budżetowych Unii Europejskiej. Wnioskodawca odpowiada za realizacją merytoryczną i finansową projektu. Na potrzeby projektu zostały otwarte odrębne rachunki bankowe, środki finansowe na realizacją projektów przekazywane były za pośrednictwem Urzędu Miasta. Wnioskodawca jest jednostką budżetową.

Pierwszy projekt - Porozumienie Nr 2005-EE/05/B/F/PP-169007 (Projekty pilotażowe) dotyczył kształcenia ustawicznego. W ramach tego programu nauczyciele tworzyli autorski wspólny program modułowy dla młodzieży ponadgimnazjalnej do nauczania na kierunku technik ekoturystyki. Partnerami nauczycieli - pracowników wnioskodawcy - w tworzeniu programu byli nauczyciele i specjaliści z Finlandii, Estonii i Włoch. Z nauczycielami zawarte były umowy-zlecenia. Umowy-zlecenia zawarte były również z pracownikami administracji, którzy byli odpowiedzialni za stworzenie systemu rachunkowości i kontroli wewnętrznej.

Drugi projekt to umowa z tytułu stażu Nr M06/137/k/A/014. W ramach tego programu uczniowie wnioskodawcy wyjechali na zagraniczny staż do Finlandii. Uczniami przebywającymi na stażu opiekował się nauczyciel, który przed wyjazdem prowadził w ramach umowy-zlecenia przygotowanie językowe, kulturowe i pedagogiczne. Umowa-zlecenie zawarta była również z pracownikiem administracji, który stworzył system rachunkowości i kontroli wewnętrznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Wnioskodawca uważa, że możliwe jest zwolnienie od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych wynagrodzeń pracowników realizujących programy unijne (Leonardo da Vinci), zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. (t. j. Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), gdyż projekty finansowane są w 100% ze środków budżetowych Unii Europejskiej. Wnioskodawca odpowiada za realizację merytoryczną i finansową projektów. Programy dotyczą kształcenia zawodowego młodzieży.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 46 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli:

1. pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym ze środków programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe, w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy oraz
   
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy; zwolnienie nie ma zastosowania do dochodów osób fizycznych, którym podatnik bezpośrednio realizujący cel programu zleca - bez względu na rodzaj umowy - wykonanie określonych czynności w związku z realizowanym przez niego programem.
   
   

Na podstawie powołanego przepisu wolne od podatku dochodowego są dochody otrzymane przez podatnika, z tak zwanych środków pomocowych, o ile dochody te spełniają łącznie dwie przesłanki, tj.:

1. środki finansowe pochodzą od podmiotów wskazanych w analizowanym przepisie i zostały przekazane na podstawie, o której mowa w tym przepisie
   
2. podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowanego z bezzwrotnej pomocy.
   
   

Powołany przepis wprowadza przedmiotowo - podmiotowe przesłanki zwolnienia, które muszą być spełnione łącznie, a mianowicie ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych korzystają dochody otrzymane przez podatnika, jeżeli środki finansowe pochodzą od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych i podatnik bezpośrednio realizuje cel programu finansowego z bezzwrotnej pomocy.

By możliwe było objęcie dochodów otrzymanych przez podatnika analizowanym zwolnieniem z opodatkowania, powinny one być sfinansowane środkami bezzwrotnej pomocy pochodzącymi od: rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych. Ustawodawca uzależnia również zastosowanie omawianego zwolnienia z opodatkowania od podstawy ich przyznania, którą może być: jednostronna deklaracja lub umowa zawarta z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów, właściwego ministra lub agencje rządowe; w tym również w przypadkach, gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy.

Ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie ww. przepisu korzystają dochody uzyskane przez osoby, które zawarły umowę z bezpośrednim beneficjentem pomocy, a przedmiot tej umowy służy bezpośredniej realizacji celu programu pomocowego, co ma miejsce w przypadku, gdy określona osoba wykonuje w ramach programu czynności o charakterze merytorycznym, a nie pomocniczym. Zwolnienie będzie miało zastosowanie jedynie w odniesieniu do osób wykonujących czynności o charakterze merytorycznym, a nie będzie miało zastosowania do osób wykonujących czynności o charakterze pomocniczym. Za czynności o charakterze merytorycznym uznać należy wykonywane w ramach danego programu czynności dotyczące jego treści, przedmiotu, nie zaś strony formalnej, zewnętrznej. Te ostatnie potraktować należy jako czynności o charakterze pomocniczym, które ze swej istoty mają jedynie wspomagać realizację programu (są to czynności dodatkowe, posiłkowe, służące jako pomoc czy też ułatwienie). Zatem rozróżnienie czynności merytorycznych i pomocniczych powinno być dokonywane w oparciu o ich związek z określonym programem, który niewątpliwie występuje w odniesieniu do obydwu rodzajów czynności, jednak w pierwszym przypadku będzie to związek bezpośredni, w drugim zaś pośredni. Tak więc czynnościami merytorycznymi będzie np. prowadzenie szkoleń, koordynowanie programu, zaś czynnościami pomocniczymi będzie m.in. obsługa księgowości, sekretariatu. Istotnym jest, że zakres prac służących realizacji programu, wykonywanych przez osoby fizyczne winien być szczegółowo i jednoznacznie określony w zawartych z tymi osobami przez bezpośredniego beneficjenta umowach o pracę bądź umowach cywilnoprawnych (zlecenie, o dzieło).

Jak wnioskodawca wskazał we wniosku, program Leonardo da Vinci (druga faza) ustanowiony Decyzją Rady UE z dnia 26 kwietnia 1999r. jest finansowany z budżetu Unii Europejskiej w ramach środków przewidzianych do dyspozycji Komisji Europejskiej. Jak wynikało z art. 2 decyzji Rady ustanawiającej drugą fazę wspólnotowego programu działań w dziedzinie kształcenia zawodowego Leonardo da Vinci, celami programu są:

1. podnoszenie umiejętności i kompetencji osób, w szczególności młodych osób, przez wstępne kształcenie zawodowe na wszystkich poziomach; można to osiągnąć między innymi przez kształcenie przemienne oraz praktyki zawodowe i zmierzające do wspierania zwiększenia zdolności zatrudniania oraz ułatwiające integrację i reintegrację zawodową,
   
2. poprawę jakości i ułatwienie dostępu do ustawicznego kształcenia zawodowego oraz zdobywania nowych umiejętności i kompetencji trwającego przez całe życie, w celu zwiększenia i rozwinięcia zdolności adaptacyjnych, w szczególności do konsolidacji zmian technologicznych i organizacyjnych,
   
3. wspieranie i zwiększenie wpływu kształcenia zawodowego na proces innowacyjności w związku z polepszeniem konkurencyjności i przedsiębiorczości, jak również stworzenie nowych możliwości zatrudnienia; szczególną uwagę należy więc zwrócić na wspieranie współpracy między instytucjami kształcenia zawodowego, uczelniami oraz przedsiębiorstwami, w szczególności małymi i średnimi.
   
   

Natomiast wnioskodawca jako instytucja bezpośrednio realizująca cel programu działa w oparciu o umowy zawierane z Krajową Agencją Programu Leonardo da Vinci. Krajowa Agencja Programu Leonardo da Vinci administruje środkami finansowymi pochodzącymi z budżetu Wspólnot Europejskich na podstawie umowy pomiędzy Krajową Agencją Programu a Komisją Europejską. Krajowa Agencja Programu przekazuje środki udostępnione przez Komisję Europejską.

Uwzględniając powyższe należy uznać, że przychody osób fizycznych pokryte z funduszy programu Leonardo da Vinci spełniają warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46 lit. a ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przedmiotowe zwolnienie znajduje zastosowanie w odniesieniu do osób fizycznych, które zawarły umowę o pracę, zlecenia, czy o dzieło z beneficjentem, który otrzymał środki pomocy, również w przypadku gdy otrzymał te środki za pośrednictwem podmiotu uprawnionego do ich rozdzielania. Przy czym przedmiot ww. umowy winien służyć bezpośredniej realizacji programu pomocowego, co ma miejsce w przypadku, gdy określona osoba wykonuje w ramach programu czynności o charakterze merytorycznym, a nie pomocniczym.

W świetle powyższego należy uznać, iż wynagrodzenia zatrudnionych przez wnioskodawcę na podstawie umów cywilnoprawnych osób bezpośrednio realizujących cele powyższego Programu, bezpośrednio finansowane ze środków bezzwrotnej pomocy, korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie ma zastosowanie o ile wynagrodzenia te nie są finansowane ze środków pochodzących z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej.

Zatem w części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania wynagrodzeń osób bezpośrednio realizujących cele Programu stanowisko wnioskodawcy jest prawidłowe.

Natomiast wynagrodzenia osób wykonujących czynności związane z obsługą techniczną oraz finansową ww. Programu nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 46 ustawy, gdyż osoby te wykonują czynności o charakterze pomocniczym. Czynności te niewątpliwie są niezbędne w procesie realizacji tego Programu, jednakże same w sobie nie stanowią jego celu, nie spełniony bowiem jest wymóg bezpośredniej realizacji celu programu pomocowego.

W części dotyczącej zwolnienia z opodatkowania wynagrodzeń tych osób stanowisko wnioskodawcy jest zatem nieprawidłowe.

Do wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wnioskodawca dołączył plik dokumentów. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretacje w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów, nie przeprowadza postępowania dowodowego, w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.