Temat interpretacji

Sposób opodatkowania nagrody pieniężnej w konkursie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (j. t. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 września 2012 r. (data wpływu 4 września 2012 r.), uzupełnionym w dniu 17 października 2012 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania nagrody pieniężnej w konkursie - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie sposobu opodatkowania nagrody pieniężnej w konkursie.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest studentem informatyki i nie prowadzi samodzielnie działalności gospodarczej. Podejmuje również dorywczo zatrudnienie jako programista w innych firmach.

Dnia 5 maja 2012 roku firma z siedzibą w Korei Południowej rozpoczęła konkurs, którego celem jest stworzenie programów informatycznych na urządzenia mobilne organizatora (telefony komórkowe oraz tablety).

Warunkiem koniecznym startu jest umieszczenie swojej (lub swoich w przypadku większej liczby zgłoszeń) aplikacji mobilnej na system w platformie sprzedaży aplikacji firmy z siedzibą w Korei Południowej oraz zarejestrować swoje zgłoszenie w konkursie.

Platforma jest swojego rodzaju sklepem przez który użytkownicy urządzeń firmy mogą kupować aplikacje (programy informatyczne) płatne oraz pobierać aplikacje darmowe na swoje urządzenia. W momencie udostępnienia (dodania) swojej aplikacji do sklepu firma automatycznie uzyskuje między innymi prawo do przechowywania, sprzedaży, promowania, dystrybucji aplikacji użytkownikom oraz nadawania licencji korzystania z aplikacji użytkownikom, którzy pobiorą (kupią) daną aplikację.

Zwycięzcy konkursu wyłaniani są na podstawie największej sumarycznej liczby ściągnięć danej aplikacji przez użytkowników telefonów oraz tabletów firmy. Konkurs (liczenie ściągnięć) trwa do 30 września 2012 roku. Firma dla zwycięzców (twórców najbardziej popularnych aplikacji) przewidziała nagrody pieniężne, które po zakończeniu konkursu zostaną przelane zwycięzcom.

Wnioskodawca jest członkiem zespołu programistów. Jest to wspólne przedsięwzięcie zespołu, które jest razem prowadzone i współfinansowane, zgodnie z ustaleniami członków zespołu. Celem jest zdobycie nagród finansowych, które będą wynagrodzeniem za pracę twórczą. Na konkurs przygotowanych jest co najmniej kilka aplikacji i by zwiększyć szansę na wygraną będą one udostępniane na stronach internetowych firmy koreańskiej w sposób nieodpłatny do czasu zakończenia konkursu i później. Darmowa cena spowoduje, że więcej użytkowników telefonów i tabletów będzie pobierała i instalowała to oprogramowania jednocześnie uzyskując darmową licencję na ich użytkowanie. Duża ilość pobrań i popularność aplikacji jest warunkiem zajęcia wysokiego premiowanego nagrodą finansową miejsca w konkursie. Takie rozporządzanie prawami majątkowymi do aplikacji może spowodować, że zespół odniesie sukces bądź też poniesie porażkę finansową, gdyż praca nie przyniesie żadnego zysku.

Aplikacje które brały udział w konkursie musiały posiadać charakter nowości i miały być udostępnione po raz pierwszy do użytkowania w czasie trwania konkursu. Nie mogły być to produkty, które wcześniej występowały na rynku. Są one przygotowywane przez programistów z całego świata specjalnie na ten konkurs. Musiały również być dostosowane do prawidłowej współpracy z mobilnym sprzętem informatycznym firmy. Tylko tego typu programy po przetestowaniu i sprawdzeniu przez organizatora zostały dopuszczone do dalszego etapu konkursu. Sami uczestnicy mogą również zgłaszać uwagi i zastrzeżenia do programów tworzonych przez konkurencję, co gwarantuje pełną kontrolę.

W dalszym etapie aplikacje te umieszczano w markecie internetowym, w którym zalogowani są wyłącznie użytkownicy którzy zakupili sprzęt firmy. Tylko oni mogą pobierać za darmo, albo kupować znajdujące się tam programy. Pobranie aplikacji startującej w konkursie daje jej autorowi jeden punkt. Jeśli zalogowana osoba pobierze kilka razy tę samą aplikację, to punktowane jest tylko pierwsze pobranie. Głównym kryterium otrzymania nagród jest zdobycie jak największej ilości punktów, a więc maksymalna ilość pobrań w czasie kilku miesięcy, w których trwa konkurs. Twórca aplikacji może ustalić dowolną cenę, którą chce otrzymać od osoby pobierającej aplikację, jednak wie że największym zainteresowaniem cieszą się programy darmowe. Organizując konkurs firma przewidziała, że osoby startujące w konkursie udostępnią w większości swoje programy nieodpłatnie, by podnieść swoje szanse na zdobycie dobrego miejsca i wysoką wygraną.

Definicje dotyczące sprzętu mobilnego na które były opracowywane aplikacje:

Tablet - mobilny komputer większy niż telefon komórkowy lub palmtop. W przeciwieństwie do klasycznych urządzeń, tablety nowego typu nie posiadają fizycznej klawiatury, użytkownik posługuje się klawiaturą wirtualną dotykając ekran bezpośrednio.

Smartfon (smartphone) - przenośne urządzenie telefoniczne łączące w sobie funkcje telefonu komórkowego i komputera kieszonkowego.

Z ww. definicji wynika, że chodzi tu o przenośne komputery, więc aplikacje które są użytkowane w tego rodzaju sprzęcie są programami komputerowymi.

Z ustawy prawo autorskie (ustawa z 4 lutego 1994 r. tekst jednolity z 2006 r.) art. 74 wynika jednoznacznie, że programy komputerowe stanowią przedmiot prawa autorskiego i podlegają tym przepisom.

Aby wziąć udział w konkursie zgodnie z jego regulaminem Wnioskodawca swoje aplikacje musiał umieścić na platformie co spowodowało przekazanie praw do dystrybucji tych aplikacji firmie koreańskiej, to jest właścicielowi tego marketu. Wszystkie aplikacje na czas trwania konkursu były wielokrotnie kopiowane i rozpowszechniane nieodpłatnie wśród nabywców sprzętu firmy koreańskiej. Otrzymywali oni też licencje na legalne użytkowanie tego oprogramowania. Dzięki temu Wnioskodawca miał szansę na zdobycie punktów i zajęcie dobrego premiowanego nagrodą finansową miejsca w konkursie.

Po zakończeniu konkursu Wnioskodawca ma prawo do wycofania aplikacji z marketu firmy, lub może żądać by były one rozprowadzane odpłatnie. Ma jednak świadomość, że produkty, które przez wiele miesięcy były dostarczane wszystkim nieodpłatnie, zostały już pobrane przez większość zainteresowanych. Przyszła ich wartość rynkowa jest znikoma i nie można będzie liczyć na zarobek z ich sprzedaży.

Wnioskodawca liczy, że zespół znajdzie się wysoko w rankingu konkursu. Spowoduje to, iż zgodnie z regulaminem otrzyma z Korei Południowej wynagrodzenie. Kwota nagrody zostanie wówczas przelana przez firmę na konto Wnioskodawcy (ponieważ jest reprezentantem zespołu). Kwotę, którą Wnioskodawca otrzyma w wyniku podziału zamierza rozliczyć w rozliczeniu rocznym na druku PIT-36. Kwotę przychodu z wygranej przeliczy na złotówki według średniego kursu dolara w NBP z dnia, w którym na koncie pojawią się pieniądze z Korei Południowej. Następnie obliczy ryczałtowy koszt uzyskania przychodu w wysokości 50% przychodu. Dochodu po odjęciu kosztów uzyskania przychodu nie będzie pomniejszał o koszty składek na ubezpieczenia, gdyż jako student nie ma obowiązku płacenia tych należności. Do dochodu z Korei doda dochody otrzymane z pracy u pozostałych pracodawców i obliczy podatek na zasadach ogólnych. Od obliczonego podatku odejmie kwotę wpłaconych zaliczek i różnicę podatku do zapłacenia wpłaci na konto izby skarbowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

W jaki sposób zakwalifikować wygraną tego typu w konkursie, którego organizator ma swoją siedzibę w Korei Południowej (czyli nie w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego):

• Czy na podstawie "Konwencji między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania..." stworzenie aplikacji a następnie start w konkursie mogę kwalifikować jako "wolny zawód" (samodzielnie wykonywaną działalność naukową czy artystyczną (działalność o samodzielnym charakterze))...
• Czy należy to kwalifikować jako przychód z innych źródeł...
• Czy Wnioskodawca może więc w rozliczeniu podatkowym przyjąć zryczałtowany koszt uzyskania przychodu z wygranej w tym konkursie wysokości 50%. Jeśli taką wygraną otrzyma do końca 2012 roku (na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozdział 4, art. 22 ust. 9 punkt 3 "z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami - w wysokości 50% uzyskanego przychodu...")...

Zdaniem Wnioskodawcy, Konwencja między Koreą a Polską nie określa dokładnie przypadku konkursu. Wydaje się, że uzyskany dochód może zakwalifikować jako ten z tytułu wykonywania wolnych zawodów, ze względu na samodzielnie wykonywaną działalność w tym przypadku naukową w dziedzinie nauk ścisłych: informatyka, oraz działalność artystyczną, gdyż aplikacja mobilna (program komputerowy) przejawia cechy utworu o charakterze artystycznym (oprawa graficzna, wykonanie itp.).

Dodatkowo z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Więc spełniony jest zarówno warunek samodzielnie wykonanej działalności, typ (charakter naukowy, artystyczny) tej działalności oraz dodatkowo element wzięcia udziału w konkursie.

W przypadku drugiego pytania, ponieważ przychód, który Wnioskodawca może uzyskać z nagrody w konkursie zostanie osiągnięty z tytułu wykorzystania praw autorskich za wykonane programy komputerowe, to wydaje się, że może w rozliczeniu podatkowym przyjąć 50% koszty uzyskania dla całego tego przychodu.

Aby wziąć udział w konkursie aplikacje których jest współwłaścicielem Wnioskodawca musiał umieścić na platformie sprzedaży co spowodowało czasowe przekazanie praw autorskich firmie koreańskiej do powielania oraz do nieodpłatnego i nieograniczonego ilościowo rozpowszechniania tej aplikacji, wśród osób które zakupiły jej sprzęt. Z ustawy prawo autorskie (ustawa z 4 lutego 1994 r. tekst jednolity z 2006 r.) art. 74 pkt 4 wynika że: "Autorskie prawa majątkowe do programu komputerowego, z zastrzeżeniem przepisów art. 75 ust. 2 i 3, obejmują prawo do: 1) trwałego lub czasowego zwielokrotnienia programu komputerowego w całości lub w części jakimikolwiek środkami i w jakiejkolwiek formie; w zakresie, w którym dla wprowadzania, wyświetlania, stosowania, przekazywania i przechowywania programu komputerowego niezbędne jest jego zwielokrotnienie, czynności te wymagają zgody uprawnionego;"

Wnioskodawca zezwolił więc na te działania firmie koreańskiej bo miał prawo do rozporządzania swoimi programami chronionymi prawem autorskim. Podstawą do tego była jego akceptacja regulaminu konkursu i zgoda na zwielokrotnianie oraz nieodpłatne przekazywanie jego aplikacji w czasie trwania konkursu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

W przedstawionym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca bierze udział w konkursie organizowanym przez firmę mającą siedzibę w Korei Południowej, którego celem jest stworzenie programów informatycznych na urządzenia mobilne organizatora (telefony komórkowe oraz tablety). Firma dla zwycięzców (twórców najbardziej popularnych aplikacji) przewidziała nagrody pieniężne, które po zakończeniu konkursu zostaną przelane zwycięzcom.

Konwencja między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Korei w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, podpisana w Seulu dnia 21 czerwca 1991 r. (Dz. U. z 1992 r. Nr 28, poz. 126) nie reguluje bezpośrednio zasad opodatkowania wygranych w konkursach. Jednakże w myśl art. 22 ust. 1 ww. Konwencji części dochodu osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie, bez względu na to, skąd one pochodzą, o których nie było mowy w poprzednich artykułach niniejszej Konwencji, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Tym samym w przedstawionym zdarzeniu przyszłym dochód Wnioskodawcy z tytułu wygranej w powyższym konkursie podlega opodatkowaniu tylko w Polsce, na zasadach określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia konkurs oraz nagroda czy wygrana, wobec czego w celu jego określenia uzasadnione jest zastosowanie wykładni językowej.

Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego Wydawnictwo Naukowe PWN S.A. 2007-2010:

• konkurs jest to impreza, przedsięwzięcie dające możliwość wyboru najlepszych wykonawców, autorów danych prac itp.,
• nagroda to dyplom, odznaczenie, pieniądze lub wartościowy przedmiot będące formą uznania lub wyróżnienia za osiągnięcia, zwycięstwo w konkursie, w zawodach, itp.

Z definicji tych wynika, iż jakieś przedsięwzięcie można określić mianem konkursu jeśli istnieje w nim element współzawodnictwa w celu osiągnięcia najlepszego rezultatu. W powszechnym rozumieniu konkurs to postępowanie mające na celu wyłonienie najlepszego zwycięzcy bądź kilku zwycięzców spośród grupy najlepszych uczestników spełniających określone kryteria. Równie ważnym jako element współzawodnictwa jest strona formalna całego przedsięwzięcia. Konieczne jest bowiem sporządzenie regulaminu konkursu, w którym określona zostanie nazwa konkursu, organizator, uczestnicy konkursu, nagrody oraz sposób wyłonienia zwycięzców.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Katalog źródeł przychodów zawiera art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Źródłem przychodów są m.in. inne źródła (pkt 9 ww. przepisu).

W myśl art. 20 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zatem do innych źródeł zalicza się te wszystkie przychody, które nie mieszczą się w pozostałych kategoriach źródeł, ściśle wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8 cyt. ustawy.

Wskazany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu wygranej należy więc zaliczyć, wbrew jego twierdzeniu, do tzw. innych źródeł, bowiem nie mieści się w zakresie źródeł wymienionych enumeratywnie w pkt 1-8 ust. 1 art. 10 ustawy.

Jak wskazano powyżej opodatkowaniu, co do zasady podlega dochód, tj. różnica pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania przychodu. Stosownie do treści art. 22 ust. 1 powołanej ustawy kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby określony wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, - nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, - być właściwie udokumentowany.

Na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy koszty uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami określa się w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęć użytych w art. 22 ust. 9 pkt 3, takich jak np. "twórca", "korzystanie przez twórców z praw autorskich" lub pojęć z nimi związanych, jak np. "utwór", zaś ustawodawca odsyła w tym względzie do odrębnych przepisów, przez które należy rozumieć ustawę z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

W myśl art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). W szczególności jak stanowi ust. 2 tego przepisu - przedmiotem prawa autorskiego są utwory: 1) wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe); 2) plastyczne; 3) fotograficzne; 4) lutnicze; 5) wzornictwa przemysłowego; 6) architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne; 7) muzyczne i słowno muzyczne; 8) sceniczne, sceniczno muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne; 9) audiowizualne (w tym filmowe).

Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich lub artystów wykonawców z praw pokrewnych albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki. Po pierwsze, konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu lub artystycznego wykonania. Po drugie zaś, osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich lub pokrewnych albo rozporządzaniem nimi, stanowić skutek takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego. W umowach, które towarzyszą zamawianiu utworów, strony powinny wyraźnie postanowić, iż przedmiotem zamówienia jest właśnie dobro niematerialne, podlegające ochronie na mocy ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku Wnioskodawca bierze udział w konkursie informatycznym. W ramach tego konkursu tworzy aplikacje na urządzenia mobilne. Aplikacje stanowią program komputerowy w rozumieniu art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Głównym kryterium otrzymania nagród jest zdobycie jak największej ilości punktów, a więc maksymalna ilość pobrań w czasie kilku miesięcy, w których trwa konkurs. Zwycięzcy konkursu wyłaniani są na podstawie największej sumarycznej liczby ściągnięć danej aplikacji przez użytkowników telefonów oraz tabletów firmy. Firma dla zwycięzców (twórców najbardziej popularnych aplikacji) przewidziała nagrody pieniężne, które po zakończeniu konkursu zostaną przelane zwycięzcom.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić zatem należy, iż w sytuacji przedstawionej we wniosku do przychodu uzyskanego przez Wnioskodawcę nie mogą mieć zastosowania 50%-towe koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jak wskazuje bowiem zdarzenie przyszłe, przychód w postaci nagrody następuje w rezultacie wypełnienia założonego kryterium konkursowego, tj. zdobycia (zanotowania) jak największej ilości punktów (maksymalnej ilości pobrań aplikacji). Przysporzenie to nie jest natomiast efektem korzystania przez Wnioskodawcę z praw autorskich lub rozporządzania nimi, ani też nie stanowi skutku takiego korzystania lub rozporządzenia w postaci odpowiedniego wynagrodzenia autorskiego lub wykonawczego.

A zatem, jeżeli Wnioskodawca poniesie wydatki związane z przedmiotowym przysporzeniem (nagrodą w konkursie), to wydatki te będą stanowiły koszt w wysokości kosztu faktycznie poniesionego (art. 22 ust. 1 ustawy). Zauważyć jednak należy, że aby wydatki te mogły być zaliczone jako koszty uzyskania przychodu, to ich poniesienie winno być udokumentowane.

Przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 6, 6a i 68 - w wysokości 10 % wygranej lub nagrody.

Przy czym przepis art. 21 ust. 1 pkt 68 ww. ustawy stanowi, iż wolna od podatku dochodowego jest wartość wygranych w konkursach i grach organizowanych i emitowanych (ogłaszanych) przez środki masowego przekazu (prasa, radio i telewizja) oraz konkursach z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu, a także nagród związanych ze sprzedażą premiową - jeżeli jednorazowa wartość tych wygranych lub nagród nie przekracza kwoty 760 zł; zwolnienie od podatku nagród związanych ze sprzedażą premiową nie dotyczy nagród otrzymanych przez podatnika w związku z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, stanowiących przychód z tej działalności.

Z treści art. 30 ust. 3 ww. ustawy wynika, iż zryczałtowany podatek, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13, pobiera się bez pomniejszania przychodu o koszty uzyskania.

Wskazany przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy nie znajdzie zastosowania w sprawie, gdyż ma on zastosowanie wyłącznie do tych dochodów w nim wymienionych, które zostały uzyskane w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Z treści wniosku wynika, iż dochód z tytułu wygranej Wnioskodawca otrzyma z Korei Południowej, a państwo to nie mieści się w grupie państw ściśle określonej art. 30 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy.

W rezultacie, uzyskany przez Wnioskodawcę przychód podlegał będzie w roku uzyskania - opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z innych źródeł, o którym stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód ten podlega opodatkowaniu wg skali określonej w art. 27 ust. 1 ustawy.

Reasumując, należy stwierdzić, iż:

• uzyskane przychody z wygranej w konkursie Wnioskodawca powinien traktować jako objęte regulacją art. 22 ust. 1 Konwencji oraz przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
• Wnioskodawca nie ma prawa do uwzględnienia kosztów uzyskania przychodu, o których mowa w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy. W efekcie zastosowanie znajdą przepisy art. 22 ust. 1 ustawy.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli więc przedstawiony we wniosku stan faktyczny różni się od stanu faktycznego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Podkreślenia wymaga też, że przepisy rozdziału 1a ustawy Ordynacja podatkowa stanowią, że interpretacja indywidualna wydana w tym trybie, może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego, przy czym wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku.

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza natomiast w szczególności:

1. stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,
2. stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz
3. zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy.

Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawcy ocenie interpretacyjnej organu została poddana więc kwestia kwalifikacji wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego przychodów do określonego źródła przychodu oraz możliwości zastosowania zryczałtowanych kosztów uzyskania przychodu. Organ nie odniósł się do przedstawionego w opisie zdarzenia przyszłego sposobu przeliczania przychodu na złote oraz do ustalenia dochodu do opodatkowania, kwoty podatku do zapłaty.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Wniosek ORD-IN (PDF)

Treść w pliku PDF 2 MB

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy