Temat interpretacji
W odpowiedzi na zapytanie z dnia 20.04.2004 r o udzielenie informacji w sprawie wpływu postanowień ustawy z 12.06.2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych na stosunki prawne w zakresie przepisów prawa podatkowego, Naczelnik Urzędu Skarbowego w Dębicy, na podstawie art. 14a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997r - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), informuje:
Stosownie do obowiązującej od 1.01.2004 r. ustawy z dnia 12.06.2003 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (Dz. U. Nr 139, poz. 1323 ze zm.), w odniesieniu do sytuacji, w której strony określiły w umowie termin zapłaty, wierzyciel:
- może żądać odsetek ustawowych od dłużnika, w przypadku, gdy strony w umowie przewidziały termin zapłaty dłuższy niż 30 dni, za okres począwszy od 31 dnia po spełnieniu swojego świadczenia niepieniężnego i doręczeniu dłużnikowi faktury lub rachunku do dnia zapłaty, ale nie dłuższy niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego (art. 5 ustawy),
- uprawiony jest do otrzymania, bez odrębnego wezwania, odsetek w wysokości odsetek za zwłokę określonych na podstawie art. 56 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 ze zm.) za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, w przypadku, gdy dłużnik nie dokona zapłaty w terminie określonym w umowie albo pisemnym wezwaniu dłużnika do zapłaty na rzecz wierzyciela, który spełnił określone w umowie świadczenie niepieniężne (art. 7 ustawy).
Wyżej powołana ustawa nie nakłada na wierzyciela obowiązku żądania i naliczania odsetek, ale daje jedynie możliwość roszczenia (uprawnienie), którego nie można wyłączyć ani też ograniczyć przez czynność prawną. Z przysługującego prawa można, lecz nie trzeba korzystać. Przepisy ustawy dają tutaj tylko dodatkowe możliwości.
Odnośnie skutków podatkowych, należy wskazać, że zgodnie z art. 14 ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) do przychodów nie zalicza się kwot naliczonych, lecz nieotrzymanych odsetek od należności, w tym również od udzielonych pożyczek(kredytów). Tak więc odsetki od należności naliczone, lecz nieotrzymane nie stanowią u wierzyciela przychodów. Odsetki takie są przychodami w dacie ich faktycznego otrzymania i odpowiednio w tej samej dacie zapłacone przez dłużnika są jego kosztami uzyskania przychodów. Zatem przedstawione przez podatnika stanowisko w sprawie jest prawidłowe.