Temat interpretacji

Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Lublinie działając na podstawie art. 14 a § 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) w odpowiedzi na złożone dnia 28.07.2004 r. zapytanie informuje o zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w odniesieniu do przedstawionego stanu faktycznego następująco:
W zakresie podatku od towarów i usług zapytanie dotyczy:
- czy odsprzedaż inwestycji w obcym środku trwałym powinna być opodatkowana podatkiem od towarów i usług wg stawki 22 % i rozliczona w deklaracji VAT-7 ?

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem" podlegają:
1) odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2) eksport towarów;
3) import towarów;
4) wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5) wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, jak właściciel. Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy z dnia 11.03.2004 r. w/w ustawy o podatku od towarów i usług przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 w/w ustawy przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. Stosownie do art. 8 ust. 3 tejże ustawy usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych. .

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz aktów do niej wykonawczych nie definiują pojęcia "inwestycji w obcym środku trwałym". Stosownie do treści w/w art. 2 pkt 6 oraz art. 8 ust. 3 w/w ustawy o podatku od towarów i usług, zarówno towary jak i usługi identyfikowane są na podstawie przepisów o statystyce publicznej - wobec powyższego tut. organ podatkowy nie jest właściwy do rozstrzygania w zakresie klasyfikacji PKWiU. W tej sprawie należy zwrócić się do Urzędu Statystycznego. Rozstrzygnięcie powyższego pozwoli stwierdzić, czy przedmiotowa czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

W zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych tut. organ informuje:
Pan X wynajął lokal z przeznaczeniem na działalność gastronomiczną, w którym za zgodą właściciela zostały przeprowadzone prace adaptacyjne. Nakłady zostały zakwalifikowane jako inwestycja w obcym środku trwałym, w związku z czym podatnik obciążył się kosztami amortyzacyjnymi.

Wartość początkowa środka trwałego wyniosła 21.790,00 zł, a stawka amortyzacji - 10 %.

Obecnie podatnik chce zrezygnować z najmu tego lokalu, a poniesione nakłady odsprzedać następnemu użytkownikowi.

Prace adaptacyjne w wynajętym lokalu stanowią inwestycję w obcym obiekcie, która zgodnie z art. 22j ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - może podlegać amortyzacji w okresie nie krótszym niż 10 lat, a więc roczna stawka amortyzacyjna nie może przekroczyć 10 %. Jeżeli umowa najmu zostanie rozwiązana przed upływem 10 lat, to wraz z jej zakończeniem podatnik musi zaprzestać odpisów amortyzacyjnych, ponieważ nie użytkuje w/w inwestycji dla celów własnej działalności gospodarczej.

W przypadku, gdy środek trwały zostaje sprzedany, to osiągnięty z tego tytułu przychód podlega opodatkowaniu zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 1 cytowanej wyżej ustawy, z którego wynika, że do przychodów z działalności gospodarczej zalicza się również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

Jednakże do kosztów uzyskania przychodów zalicza się nie umorzoną wartość początkową środka trwałego na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b) w/w ustawy, w myśl którego do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Dochodem lub stratą z odpłatnego zbycia składników majątku trwałego związanego z prowadzoną działalnością jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia, a ich wartością wykazaną w ewidencji środków trwałych prowadzonej dla celów stosowania odpisów amortyzacyjnych, powiększona o wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych, o czym stanowi art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy ustaleniu przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku należy mieć również na uwadze przepis art. 19 cyt. wyżej ustawy, co oznacza, że w przypadku sprzedaży składnika majątku po cenie znacznie odbiegającej od wartości rynkowej organ podatkowy może określić jego wartość na podstawie opinii biegłego.

Interpretacji udzielono wg stanu prawnego na dzień jej wydania.