W dniu 16 maja 2005r. Jednostka, złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. - Interpretacja - ZD/406-32/PIT/ZD

ShutterStock

Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 08.08.2005, sygn. ZD/406-32/PIT/ZD, Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu

Temat interpretacji

Pytanie podatnika

W dniu 16 maja 2005r. Jednostka, złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż pracownik, którego Jednostka zatrudnia, jest równocześnie zatrudniony w spółce mającej siedzibę w Republice Federalnej Niemiec. Pracownik ten zamieszkuje i przebywa na terytorium Republiki Federalnej Niemiec powyżej 183 dni w roku i tam świadczy pracę.

W związku z powyższym, Spółka zwróciła się z zapytaniem, czy w świetle przepisów prawnych, a w szczególności umowy pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodów i majątku ( Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90 ), wynagrodzenie pracownika uzyskiwane z tytułu zatrudnienia w spółce mającej siedzibę w Polsce jak i tytułu zatrudnienia w spółce mającej siedzibę w RFN może być opodatkowane wyłącznie w Drugim Umawiającym się Państwie ( RFN ) i czy od wynagrodzenia wypłaconego w Polsce należy naliczać zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych ?

Zdaniem Spółki, ponieważ pracownik zamieszkuje w RFN, przebywa w tym państwie powyżej 183 dni w roku oraz świadczy w tym państwie pracę najemną, otrzymywane przez niego wynagrodzenie w jednym i drugim państwie, zgodnie z umową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, może być opodatkowane w drugim Umawiającym się Państwie ( RFN ). Ponadto, ponieważ na pracowniku z tytułu otrzymywania wynagrodzenia nie ciążą żadne obowiązki podatkowe w Polsce, Jednostka przyjmuje, iż pracodawca nie ma obowiązku poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Ustosunkowując się do przedstawionej powyżej kwestii, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, stwierdza, iż w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdują następujące przepisy prawa podatkowego :

    - art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( tekst jednolity Dz. U. z 2000r. Nr 14, poz. 176 ze zm. ), zgodnie z którym osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów z pracy wykonywanej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie stosunku służbowego lub stosunku pracy, bez względu na miejsce wypłaty wynagrodzenia, oraz od innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ( ograniczony obowiązek podatkowy ),
    - art. 4a powołanej powyżej ustawy, który stanowi, iż przepisy art. 3 ust. 1 i 2a stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska,
    - art. 4 ust. 1 umowy między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku, podpisana w Berlinie dnia 14 maja 2003r. ( Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90 ), zgodnie z którym, w rozumieniu niniejszej umowy, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza osobę, która zgodnie z prawem tego Państwa, podlega tam opodatkowaniu z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, miejsce zarządu albo inne kryterium o podobnym charakterze i obejmuje również to Państwo, każdą jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny. Jednakże określenie to nie obejmuje osób, które podlegają opodatkowaniu w tym Państwie, w zakresie dochodu osiąganego tylko ze źródeł w tym Państwie lub z tytułu majątku położonego w tym Państwie,

- art. 15 ust. 1 cytowanej powyżej umowy, stanowiący, iż z zastrzeżeniem postanowień art. 16, 17, 18 i 19 uposażenia, płace i podobne wynagrodzenia, które osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie, chyba, że praca najemna wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tak wykonywana, to otrzymywane przez nią wynagrodzenie może być opodatkowane w tym drugim Państwie.

    - art. 15 ust. 2 powołanej umowy między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, który stanowi, iż bez względu na postanowienia ust. 1 art. 15 wynagrodzenie jakie osoba mająca miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie otrzymuje z pracy najemnej, wykonywanej w drugim Umawiającym się Państwie, podlega opodatkowaniu tylko w pierwszym państwie, jeżeli:
    1. odbiorca przebywa w drugim państwie przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
    2. wynagrodzenie jest wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w drugim Państwie, i
    3. wynagrodzenie nie jest ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w drugim Państwie.

W świetle przytoczonych powyżej przepisów, Naczelnik Pierwszego Wielkopolskiego Urzędu Skarbowego w Poznaniu, stwierdza co następuje:

Zgodnie z regulacją art. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że kryterium decydującym o podleganiu w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu jest posiadanie w niej miejsca zamieszkania. Pojęcie miejsce zamieszkania nie jest zdefiniowane w przepisach polskiego prawa podatkowego. Zawiera je natomiast art. 25 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku Kodeks cywilny ( Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm. ), według którego miejscem zamieszkania osoby fizycznej jest miejscowość, w której osoba ta przebywa z zamiarem stałego pobytu. W konsekwencji w przypadku posiadania przez podatnika miejsca zamieszkania w Polsce podlega on opodatkowaniu w Polsce od całości osiągniętych przez siebie w roku podatkowym dochodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Natomiast osoby nie posiadające w Polsce miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu ograniczonemu, od dochodów z pracy wykonywanej w Polsce oraz innych dochodów osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Powyższe przepisy nie znajdują jednak zastosowania, w przedstawionym przez Wnioskującą stanie faktycznym, gdyż pracownik zatrudniony przez firmę niemiecką, nie ma miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej tylko w Niemczech. Ponadto ( jak wyjaśnia Spółka ), praca pracownika nie będzie wykonywana w Polsce. Pracownik mający miejsce zamieszkania w Niemczech i tam wykonujący pracę, nie spełnia więc przesłanek koniecznych do opodatkowania w Polsce. Jednakże w art. 4a wyżej wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wskazuje, iż uregulowania wewnętrzne prawa polskiego mają zastosowanie z uwzględnieniem postanowień umów międzynarodowych, zapobiegających zjawisku podwójnego opodatkowania.

W analizowanej sytuacji zastosowanie znajdują regulacje art. 4 i art.15 umowy zawartej między Rządem Polskiej Rzeczypospolitej a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005r. Nr 12, poz. 90). Uregulowania art. 4 ust.1 powołanej umowy utożsamiają miejsce zamieszkania z Państwem opodatkowania, właśnie ze względu na miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, co do zasady więc dochody podlegają opodatkowaniu w Państwie zamieszkania podatnika.

W przepisach art.15 ust. 1 umowy polsko-niemieckiej stanowi się natomiast, iż dochody z pracy najemnej podlegają opodatkowaniu , w tym państwie w którym praca jest wykonywana chyba, że praca wykonywana jest w drugim Umawiającym się Państwie. Jeżeli praca jest tam wykonywana, to osiągane za nią wynagrodzenie może być opodatkowane w drugim Państwie.

Ponadto należy podkreślić, iż ust. 2 art. 15 wskazanej umowy polsko-niemieckiej zawiera wyjątek od zasady zawartej w ust.1, w myśl którego - wynagrodzenia z pracy wykonywanej na terytorium Niemiec, mogą być opodatkowane w Polsce, jeżeli zostały spełnione równocześnie 3 warunki, tj. jeżeli :

    1. odbiorca przebywa Niemczech przez okres lub okresy nieprzekraczające łącznie 183 dni podczas dwunastomiesięcznego okresu, rozpoczynającego się lub kończącego w danym roku podatkowym, i
    2. wynagrodzenia są wypłacane przez pracodawcę lub w imieniu pracodawcy, który nie ma miejsca zamieszkania lub siedziby w Niemczech, i
    3. wynagrodzenia nie są ponoszone przez zakład lub stałą placówkę, którą pracodawca posiada w Niemczech.

W myśl ust. 2 powyższego przepisu jedynie łączne spełnienie opisanych trzech przesłanek wyklucza opodatkowanie wypłaconych wynagrodzeń w państwie źródła (Niemcy). W przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniona pierwsza przesłanka, gdyż odbiorca przebywać będzie w Niemczech powyżej 183 dni podczas danego roku kalendarzowego.

Reasumując, uwzględniając okoliczności przedstawione w piśmie oraz przytoczone przepisy prawa, wobec faktu, iż pracownik nie będzie wykonywał pracy na terytorium Polski, a jego miejsce zamieszkania znajduje się w Niemczech, dochody uzyskane przez pracownika, nie będą podlegały opodatkowaniu na terytorium Polski.

Ponadto w związku z brakiem dochodów uzyskanych przez pracownika na terytorium Polski spółka nie ma obowiązku wystawienia informacji o dochodach oraz o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy (PIT-11/8B).

Przedmiotowa interpretacja, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego dotyczy stanu faktycznego, przedstawionego przez Wnioskującą i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia.

Pierwszy Wielkopolski Urząd Skarbowy w Poznaniu