Postanowienie w sprawie interpretacji prawa podatkowego z dnia 16.08.2005, sygn. DF-415/60/05, Urząd Skarbowy Kraków-Stare Miasto

Temat interpretacji

P O S T A N O W I E N I E

Naczelnik Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto działając na podstawie art. 14a § 1 oraz § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8 poz. 60), po rozpatrzeniu wniosku z dnia 23 czerwca 2005 r. w sprawie udzielenia interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych stwierdza, że stanowisko podatnika dotyczące możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości za 2003 rok w 2005 roku nie jest prawidłowe.

U Z A S A D N I E N I E

Z przedstawionego w piśmie opisu stanu faktycznego wynika, iż prowadzi Pani działalność gospodarczą w spółce jawnej i zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą dokumentowane są w księgach rachunkowych. Na podstawie wystawionej przez wynajmującego faktury w czerwcu 2005 roku spółka została obciążona podatkiem od nieruchomości za 2003 rok od lokalu, który w 2003 roku był wynajmowany przez spółkę.

Stanowisko Podatnika: Podatnik uważa, iż zgodnie z art. 22 ust. 5, kosztem uzyskania przychodu jest koszt, który odnosi się do przychodu danego roku podatkowego, a danym rokiem podatkowym dotyczącym wspomnianego podatku był rok 2003, a nie obecny 2005 r. i to, że zapomniano obciążyć spółki na bieżąco, t. j. w 2003 roku w/w kosztem (podatkiem od nieruchomości) skutkuje tym, że nie można go zaliczyć w koszty 2005 r.

Ocena prawna stanowiska Podatnika:
Zgodnie z art. 22 ust. 5 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. O podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) u podatników prowadzących księgi rachunkowe (handlowe) koszty uzyskania przychodów objętych tymi księgami są potrącane tylko w tym roku podatkowym, którego dotyczą, t. j. są potrącalne także koszty uzyskania poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy, lecz dotyczące przychodów roku podatkowego oraz określone co do rodzaju i kwoty koszty uzyskania, które zostały zarachowane, chociaż ich jeszcze nie poniesiono, jeżeli odnoszą się do przychodów danego roku podatkowego, chyba że zarachowanie ich nie było możliwe; w tym wypadku są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Z przepisu tego wynika generalna zasada, że koszty poniesione w celu uzyskania przychodów można potrącić w roku podatkowym, w którym przychód związany z kosztami nastąpił albo racjonalnie oceniają powinien wystąpić, chyba, że zachodzą inne możliwości potracenia przewidziane w dalszej części tego przepisu.O niemożności zarachowania danego wydatku do kosztów uzyskania przychodów można mówić tylko wtedy gdy podatnik udowodni, że zarachowanie kosztów w danym roku podatkowym nie było możliwe z przyczyn niezależnych od podatnika, np. w sytuacji, gdy podatnik otrzymał rachunek dotyczący danego roku z opóźnieniem, t. j. po sporządzeniu sprawozdania finansowego za dany rok.
Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że zarachowanie wydatków związanych ze zwrotem wynajmującemu kosztów podatku od nieruchomości za 2003 rok od wynajmowanego przez spółkę lokalu było niemożliwe. Obciążenia z tego tytułu dokonał bowiem wynajmujący dopiero w 2005 roku. W związku z powyższym do tej sytuacji, będzie miała zastosowanie regulacja prawna zawarta w końcowej części przepisu art. 22 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jeżeli nie było możliwe zarachowanie kosztów uzyskania przychodów w danym roku podatkowym, to są one potrącalne w roku, w którym zostały poniesione. Należy bowiem podkreślić, że potrącenie zarachowanych kosztów uzyskania przychodu jeszcze nie poniesionych w danym roku podatkowym dotyczy kosztów o znanej wysokości.
Powyższe oznacza, że podatnik prowadzący księgi rachunkowe może jako koszt uzyskania przychodu potrącić podatek od nieruchomości zapłacony w tym roku podatkowym, w którym otrzymał naliczenie i dokonał zapłaty tego podatku, pomimo że dotyczył on innego roku podatkowego.

Powyższa interpretacja:
- dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia tego zdarzenia, traci moc z chwilą zmiany przepisów jej dotyczących,
- nie jest wiążąca dla podatnika / płatnika/ inkasenta/ następcy prawnego podatnika/ osoby trzeciej odpowiedzialnej za zaległości podatkowe, wiąże natomiast właściwe dla wnioskodawcy organy podatkowe i organy kontroli skarbowej,
- organ podatkowy udzielając interpretacji oparł się na przedstawionym we wniosku stanie faktycznym i nie oceniał treści załączonych do wniosku dokumentów.

Pouczenie:
Na powyższe postanowienie służy zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie za pośrednictwem Naczelnika Urzędu Skarbowego Kraków-Stare Miasto w terminie 7 dni od daty doręczenia niniejszego postanowienia.